เพลงเหลียว ในเมืองผิงกั๋ว กวางสี ประเทศจีน

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาวิทยานิพนธ์เรื่อง “เพลงเหลียวของคนจ้วงในเมืองผิงกั๋วกวางสี ประเทศจีน” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์หาลักษณะเฉพาะของเพลงเหลียว โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางดนตรีวิทยา รวบรวมข้อมูลที่เมืองผิงกั๋ว จังหวัดกวางสี ประเทศจีน กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วยนักวิชาการ นักแต่งเพลงนักร้องและผู้ชม ผลการวิจัยพบว่า เพลงเหลียวใช้กลุ่มเสียง 5 เสียง ประกอบด้วยเสียง ซอล (G) ลา (A) โด (C) เร (D) และมี (E) ที่เรียกว่า บันไดเสียงเพนทาโทนิกเสกล (Pentatonic Scale) การเคลื่อนที่ของทำนองเรียบง่ายใช้การเคลื่อนที่ในขั้นคู่ 25- และใช้คู่สองและสามเป็นส่วนใหญ่ และมีการลากเสียงยาว มีผู้ขับร้องสองคน ขับร้องเป็นสองแนว โดยผู้ชายร้องแนวบนและผู้หญิงร้องแนวล่างเป็นการร้องโต้ตอบกัน ใช้ฉันทลักษณ์กลอนแบบชาวจ้วง คือ 1 บท มี 4 วรรค วรรคละ 5 คำใช้ภาษาจ้วงในการขับร้อง และการร้องเพลงเหลียวให้เน้นเสียงธรรมชาติที่เปล่งออกมาจากปากและลำคอ ไม่ค่อยใช้เสียงก้อง จึงไม่จำเป็นต้องฝึกแบบมืออาชีพ