การพัฒนาทักษะผู้ประกอบการของนักเรียนกลุ่มเปราะบางในจังหวัดปัตตานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาทักษะผู้ประกอบการของนักเรียนโดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการ พื้นที่วิจัยคือ โรงเรียนการศึกษาสงเคราะห์แห่งหนึ่งในจังหวัดปัตตานี กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย จำนวน 30 คน ใช้วิธีคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง กระบวนการพัฒนาทักษะผู้ประกอบการมี 4 ขั้นตอนตามวงจรของการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ได้แก่ 1. การวางแผน 2. การปฏิบัติ 3. การสังเกตผล และ 4. การสะท้อนผล ระยะเวลาดำเนินงาน 12 เดือน (พฤษภาคม 2565 – พฤษภาคม 2566) การวัดและประเมินผลการพัฒนาทักษะผู้ประกอบการของนักเรียน ใช้แบบประเมินสมรรถนะ โดยทำการประเมินภายหลังเสร็จสิ้นกระบวนการ ผลการวิจัยพบว่า 1. ด้านคุณลักษณะผู้ประกอบการของนักเรียนอยู่ในระดับ ดี (ค่าคะแนนเฉลี่ย 3.65 จากคะแนนเต็ม 5) 2. ด้านความรู้ของนักเรียนเกี่ยวกับทักษะผู้ประกอบการอยู่ในระดับ ดี (ค่าคะแนนเฉลี่ย 12.93 จากคะแนนเต็ม 20) และ 3. ด้านทักษะผู้ประกอบการของนักเรียนอยู่ในระดับ ดี (ค่าคะแนนเฉลี่ย 32.50 จากคะแนนเต็ม 42) ผลการวิจัยสะท้อนว่า นักเรียนกลุ่มเปราะบางแม้จะมีต้นทุนทางสังคม เศรษฐกิจ และผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาอยู่ในระดับต่ำ แต่ก็มีศักยภาพ สามารถเรียนรู้และพัฒนาทักษะผู้ประกอบการได้ ครูสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับนักเรียนได้ ในสถานการณ์ที่ความยากจนและความเหลื่อมล้ำทางสังคมกำลังเป็นปัญหาสำคัญของประเทศ การพัฒนานักเรียนกลุ่มเปราะบางผ่านระบบการศึกษาที่ให้ความสำคัญกับทักษะผู้ประกอบการ สามารถเป็นข้อเสนอเชิงนโยบายเพื่อนำไปสู่การบรรเทาปัญหาความยากจนข้ามรุ่นได้
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
Office of the National Economic and Social Development Council. (2022). Poverty and inequality report 2021. NESDC. (In Thai)
Wongmontha, O. (2019). Effect of crisis in the three southern border provinces on community economy: A case study from Muang District, Pattani Province. Rusamilae Journal, 40(1), 95-99. (In Thai)
Equitable Education Fund. (2023). Education as an accessible option for all people and fitting in with life’s need. Bookdance Studio. (In Thai)
Bangkok Post. (2023, March 23). Dropout rate concerns Unicef. https://www.bangkokpost.com/thailand/general/2533941/dropout-rate-concerns-unicef?view_comment=1
Bell, R., & Bell, H. (2020). Applying educational theory to develop a framework to support the delivery of experiential entrepreneurship education. Journal of Small Business and Enterprise Development, 27(6), 987-1004.
Leon, R. D. (2017). Developing entrepreneurial skills. An educational and intercultural perspective. Journal of Entrepreneurship, Management and Innovation, 13(4), 97-121.
Blesia, J. U., Iek, M., Ratang, W., & Hutajulu, H. (2021). Developing an entrepreneurship model to increase students’ entrepreneurial skills: An action research project in a higher education institution in Indonesia. Systemic Practice and Action Research, 34(1), 53-70.
Salun, M., Zaslavska, K., Vaníčková, R., & Šindelková, K. (2021). Formation of entrepreneurial skills in students in a changing world. In SHS Web of Conferences (Vol. 90, p. 02009). EDP Sciences.
Office of the Education Council. (2018). Entrepreneurship education (Research Report). ONEC. (In Thai)
Lertwathanawanit, S. (2017). The Development of activities for learner’s development by project-based learning to enhance career skills and career attitudes for high school students [Master’s thesis, Silpakorn University]. (In Thai)
Leeumnonkul, P., & Thongthiw, S. (2010). Research and development of the junior entrepreneur curriculum-based on cognitive apprenticeship approach to enhance business competence of upper secondary school students. Silpakorn Educational Research Journal, 2(1), 141- 153. (In Thai)
Sudkeaw, S. (2020). A Study of the entrepreneur professional skill Learning of the Office of Non-formal Education and Informal Education in the non-formal context of Thailand [Master’s thesis, Mahidol University]. (In Thai)
Rattanalert, W. (2018). Strategy for developing a potential of teacher in business filed in order to foster entrepreneurial capability of students studied in the schools belonged to the secondary educational service area office 16 (Research Report). Secondary Education Service Area 16 Office. (In Thai)
NIA Academy MOOCs. (n.d.). STEAM4INNOVATOR. https://moocs.nia.or.th/course/stream4innovator
Eltanahy, M., Forawi, S., & Mansour, N. (2020). Incorporating entrepreneurial practices into STEM education: Development of interdisciplinary E-STEM model in high school in the United Arab Emirates. Thinking Skills and Creativity, 37, 100697.
Kemmis, S., & McTaggart, R. (1988). The Action research planner (3rd ed.). Deakin University, Australia.
Osterwalder, A., & Pigneur, Y. (2010). Business model generation. John Wiley & Sons.
Matichaon Online. (2017, October 2). STEM education for the development of youth entrepreneurship. https://www.matichon.co.th/education/news_673106 (In Thai)
Ahmad, J., & Siew, N. M. (2021). Development of a children entrepreneurial science thinking test for STEM education. Journal of Baltic Science Education, 20(4), 528-545.
Retnowati, L., Sugianto, S., & Alimah, S. (2021). The development of integrated biology-entrepreneurship learning design-based STEAM. Journal of Innovative Science Education, 10(2), 124-129.
