การพัฒนาตัวบ่งชี้พฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ 2. ศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ 3. ศึกษาน้ำหนักความสำคัญของแต่ละตัวบ่งชี้ของพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ในแต่ละกลุ่มสาระการเรียนรู้ กระบวนการวิจัยมี 2 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โดยการวิเคราะห์ สังเคราะห์เอกสารงานวิจัยที่เกี่ยวข้องและการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญจำนวน 9 คน และศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้ของพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โดยการสอบถามหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้จำนวน 432 คน ด้วยแบบสอบถามที่มีค่าความเที่ยงตรงแบบ CVI เท่ากับ .91 และค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .988 แล้ววิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (EFA) สกัดปัจจัยด้วยวิธีแวริแมกซ์ ระยะที่ 2 ศึกษาน้ำหนักความสำคัญของแต่ละตัวบ่งชี้ของพฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงโดยการสอบถามหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ที่มีวิทยฐานะชำนาญการพิเศษขึ้นไปจำนวน 30 คน แล้วนำค่าเฉลี่ย () ไปเปรียบเทียบกับเกณฑ์การประเมิน ผลการวิจัยพบว่า พฤติกรรมผู้นำการเปลี่ยนแปลงของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้มี 6 พฤติกรรม 48 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ องค์ประกอบที่ 1 พฤติกรรมผู้นำด้านอัตลักษณ์ มี 17ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 2 พฤติกรรมผู้นำด้านการพัฒนาตน มี 12 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 3 พฤติกรรมผู้นำด้านเทคนิคการจัดการเรียนการสอน มี 7 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 4 พฤติกรรมผู้นำด้านการวางแผนจัดการงบประมาณและพัสดุมี 5 ตัวบ่งชี้องค์ประกอบที่ 5 พฤติกรรมผู้นำด้านเทคนิค มี 4 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 6 พฤติกรรมผู้นำด้านการศึกษา มี 3 ตัวบ่งชี้และเมื่อศึกษาน้ำหนักความสำคัญ พบว่า ค่าเฉลี่ยตั้งแต่ 3.77-4.37 โดยตัวบ่งชี้มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากทุกตัว
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2 ) พ.ศ.2545. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
_________. (2551). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2554). การวิเคราะห์สถิติขั้นสูงด้วย SPSS for Window. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพมหานคร: ธรรมสาร.
จารุวรรณ เยื่อสูงเนิน. (2556). การพัฒนาตัวบ่งชี้คุณลักษณะของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ที่เอื้อต่อการทำงานเป็นทีม ในโรงเรียนสังกัดบริหารส่วนจังหวัด ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล, นครราชสีมา.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 12). นนทบุรี: ไทเนรมิตกิจ อินเตอร์โปรเกรสซิฟ.
ธีรเดช สายเส็น. (2555). องค์ประกอบแลตัวบ่งชี้คุณลักษณะเด่นชัดเฉพาะของโรงเรียนประถมศึกษาเอกชนยอดนิยมภาคใต้ฝั่งอันดามัน. วิทยานิพนธ์ ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต
(การบริหารการศึกษา). คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยชวลิตกุล, นครราชสีมา.
บรรเจิด อุ่นมณีรัตน์. (2555). รูปแบบการบริหารจัดการศึกษาเพื่อเพิ่มพลังอำนาจการทำงานของครู
ในสถานศึกษาระดับประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(1), 78-88.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 3). (2553). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 127 ตอนที่ 45 ก. หน้า 1-3.
เพชรน้อย สิงห์ช่างชัย. (2549). หลักการและการใช้สถิติการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการ
วิจัยทางการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 3. สงขลา: ชานเมือง.
มนัสชัย พรมสวัสดิ์. (2555). พฤติกรรมผู้นำของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ตามทรรศนะของครูในกลุ่มสาระโรงเรียนวิเศษไชยชาญ “ตันติวิทยาภูมิ” สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 5. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการศึกษา วิทยาลัยครุศาสตร์มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต, กรุงเทพมหานคร.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2550). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 124 ตอนที่ 47 ก. หน้า 8.
วลัยลักษณ์ วุฒิปราณี. (2555). ความคิดเห็นของครูเกี่ยวกับพฤติกรรมผู้นำของหัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการลำลูกกา. สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการศึกษา วิทยาลัยครุศาสตร์มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต, กรุงเทพมหานคร.
สนิท ซื่อสัตย์. (2543). สภาพการบริหารงานวิชาการโรงเรียนขายายโอกาสทางการศึกษาตามทัศนะของผู้บริหารโรงเรียนและครู สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา.). สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี,อุบลราชธานี.
สมร ปาโท. (2555). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นมืออาชีพ สังกัด
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัย
อีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 2(1), 99-109.
สุชาต ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2548). เทคนิคการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
Hair, F Joseph., et al. (2010). Multivariate Data Analysis. (7th ed). New Jersey: Pearson Education.