การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกาย (BMI) และสมรรถภาพทางกายของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ -
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับดัชนีมวลกาย (BMI) และสมรรถภาพทางกาย และ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างดัชนีมวลกาย (BMI) และสมรรถภาพทางกายของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยนราธิวาส-
ราชนครินทร์ กลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 ที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชาการออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ
ประจำภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 เป็นจำนวน 131 คน เครื่องมือวิจัยที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบบันทึกข้อมูลดัชนีมวลกาย
(BMI) และสมรรถภาพทางกาย ตามคู่มือแบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับประชาชนไทย อายุ 19-59 ปี สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน
ผลการวิจัย พบว่า 1) ระดับดัชนีมวลกาย (BMI) ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ โดยรวมอยู่ในระดับสมส่วน (X= 22.21, S.D. = 4.363, ระดับเกณฑ์มาตรฐาน X= 2.97, S.D. ระดับเกณฑ์มาตรฐาน=0.894) 2) ระดับสมรรถภาพทางกายของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ โดยรวมอยู่ในระดับมาก
(X= 3.58, S.D . = 0.538) และ 3) ระดับดัชนีมวลกาย (BMI) มีความสัมพันธ์กับสมรรถภาพทางกายในทิศทางลบ ซึ่งแปลว่า
หากนักศึกษามีระดับดัชนีมวลกาย (BMI) อยู่ในระดับสมส่วนก็จะส่งผลให้การพัฒนาสมรรถภาพทางกายดีขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มวิทยาศาสตร์สุขภาพ สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2561). โภชนาการกับการออกกำลังกาย. กรุงเทพฯ: หจก. รวิน พริ้นติ้ง กรุ๊ป.
ไชยวัฒน์ นามบุญลือ, วรชิต พรหมน้อย, อภิรักษ์ คำเสนาะ, สโรชา อยู่ยงสินธุ์ และภาคภูมิ พันธ์นิกุล. (2560). สุขสมรรถนะของนักศึกษาที่เรียนรายวิชาการเสริมสร้างสมรรถภาพทางกายมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วารสารศรีวนาลัยวิจัย, 7(1), 57-68.
ธงชัย วงศ์เสนา. (2559). การทดสอบและสร้างเกณฑ์มาตรฐานสมารรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพนักศึกษาวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยราชภัฏภาคตะวันเฉียงเหนือตอนล่าง. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 10(2), 1-12.
นำโชค บัวทอง. (2556). สมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนิสิตระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยทักษิณ วิทยาเขตสงขลา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาสน.
ปัณรสี เอี่ยมสะอาด, อำนวย สะอิ้งทอง และณัฐญวรรธน์ สถิราวิวัฒน์. (2556). การศึกษาสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(46), 61-69.
วรศักดิ์ เพียรชอบ. (2561). รวมบทความเกี่ยวกับปรัชญา หลักการ วิธีสอน และการวัดเพื่อประเมินผลทางการพลศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักวิทยาศาสตร์การศึกษา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2559). คู่มือแบบทดสอบและเกณฑ์มาตรฐานสมรรถภาพทางกายสำหรับประชาชนไทยอายุ 19-59 ปี (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักวิทยาศาสตร์การศึกษา กรมพลศึกษา กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
Yamane, T., (1973). Statistics : An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
