ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืนในจังหวัดนราธิวาส

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน ในจังหวัดนราธิวาส และเพื่อวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืนในจังหวัดนราธิวาส กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนในจังหวัดนราธิวาส จำนวน 400 คน และสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิตามอำเภอ โดยใช้จำนวนประชากรแต่ละอำเภอเป็นฐานในการคำนวณขนาดกลุ่มตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามที่ผ่านการตรวจสอบความเชื่อมั่น โดยวิธีหาค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค มีค่าเท่ากับ 0.97 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณโดยใช้ตัวแปรเป็นขั้น ๆ
ผลการวิจัย พบว่า ระดับปัจจัยส่งผลต่อการพัฒนาชุมชนมีค่าเฉลี่ยรวม ( = 3.85, S.D. = 0.487) มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาชุมชนมากที่สุดคือ ปัจจัยด้านการพึ่งตนเอง รองลงมาคือปัจจัยด้านการบริหารจัดการ ในขณะที่ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วม และปัจจัยด้านการเรียนรู้สามารถร่วมกันพยากรณ์ถึงการพัฒนาอย่างยั่งยืนในจังหวัดนราธิวาส ได้ร้อยละ 74.30 (R2 = 0.743) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ปัจจัยทุกด้านต้องมีการส่งเสริมและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง และต้องสอดคล้องกับบริบทในพื้นที่ เพื่อให้เกิดการพัฒนาอย่างยั่งยืน