The Study of Errors in Writing Chinese Alphabets of Chinese Minor Students in the Faculty of Liberal Arts, Princess of Naradhiwas University
Main Article Content
Abstract
The study of errors in writing Chinese alphabets of Chinese minor students in the faculty of Liberal Arts, Princess of Naradhiwas University aims 1) to examine the errors in writing Chinese alphabets of Chinese minor students; 2) to analyze problems and causes of the errors in writing Chinese alphabets of Chinese minor students. The sample participants include 27 Chinese minor students enrolling in 11-034-239 Intermediate Chinese 1 course, selected by purposive sampling. The data was gathered from Chinese alphabet writing exercises and was analyzed using statistics, percentage.
From the findings, it was discovered that the errors in writing Chinese alphabets of Chinese minor students consisted of 2 issues: 1) the issue about lines in Chinese alphabets, where the issues which were found the most frequently were missing lines in Chinese alphabets, writing incorrect lines by either writing too many or too few lines, and writing lines with too much space in between, respectively, and 2) the issue about writing incorrect Chinese alphabets, including writing similar-looking alphabets, writing non-exist alphabets, and writing alphabets with similar sound instead of what was intended, respectively. The study also identified that the errors and the causes of errors came from the fact that there are many lines in each Chinese alphabet, and the majority of Chinese minor students had no fundamental knowledge of Chinese. In addition, in Chinese, there are so many alphabets that make it difficult to remember, and there are some alphabets which sound identical while the meaning and the lines in the characters are different which lead to confusion.
Article Details
References
จุฬารัตน์ คำน้อย, หลิวชู และจิ้นหลิง. (2561). การสร้างคลังข้อมูลและวิเคราะห์การเขียนตัวอักษรจีนผิดของนักศึกษาไทยระดับอุดมศึกษา กรณีศึกษาสำนักวิชาจีนวิทยา มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง. วารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 11(2), 102-119.
นริศ วศินานนท์, และสุกัญญา วศินานนท์. (2562). การศึกษาปัญหาการเขียนอักษรจีนผิดที่พบบ่อยของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ. วารสารรามคำแหงฉบับมนุษยศาสตร์, 38(1), 85-100.
นารีรัตน์ วัฒนเวฬุ. (2561). การศึกษาข้อผิดพลาดการเขียนอักษรจีนของผู้เรียนชาวไทย : กรณีศึกษานักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี. วารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 11(1), 283-314.
ภูเทพ ประภากร. (2559). การพัฒนาทักษะการจำคำศัพท์ภาษาจีนโดยใช้หมวดนำตัวอักษรจีน. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(2), 99-111.
ภัทราพร โชคไพบูลย์, สุธินี วงศ์วัฒนานุกุล, และ Xu Jinmei. (2017).การพัฒนาทักษะการออกเสียงสัทอักษรภาษาจีนกลาง. Research and Development Journal Suan Sunandha Rajabhat University, 9(1),194.
รัฐกิตติ์ เลิศวิศวะ. (2560). การศึกษาเปรียบเทียบอักษรคันจิในภาษาญี่ปุ่นและอักษรจีนในภาษาจีน.วารสารวินทนิลทักษิณสาร, 12(2), 185-197.
วศิน พรหมสุรินทร์. (2562). ศึกษาความสามารถในการจดจำและแยกโครงสร้างตัวอักษรได้อย่างถูกต้อง.วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, 15(1), 4-6.
เว่ยหลาน ถัง, วรรณวิรัตน์ ตุงคะเวทย์, และทิวาพร อุดมวงษ์. (2563). ข้อผิดพลาดในการเขียนตัวอักษรแบบบอก ความหมายและเสียงในภาษาจีนของผู้เรียนชาวไทยและข้อเสนอแนะในการจัดการเรียนการสอน. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 28(2), 28-42.
หวัง เทียนซง. (2561). ปัญหาการเรียนภาษาจีนของนักศึกษาที่เรียนรายวิชา 1573107 ภาษาจีนสำหรับการบริการด้านการบิน 4 มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชปูถัมภ์. วารสารช่อพะยอม, 29(2), 123-138.
อมรรัตน์ มะโนบาล, และเตวิช เสวตไอยาราม. (2560). ความวิตกกังวลในการเรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนระดับต้นที่มีพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นแตกต่างกัน. วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา, 7(1), 33-50.
อารยา องค์เอี่ยม, และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย.วารสารวิสัญญีสาร, 44(1),36-42.
胡月 (Hu Yue). (2019). 泰国中学生汉字书写偏误分析[D];安阳师范学院;
孙艳芹 (Sun yan qin). (2019). 提高学生汉字书写水平的实践[J].农家参谋.