Approaches to Promote the Application of Wasatiyah for Conflict Management in Disagreement in Thai Muslim Society in the Three Southern Border Provinces
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this study aims to study approaches to promote the application of Wasatiyah for conflict management in disagreement in Thai Muslim society in the three southern border provinces. The qualitative method was used starting from studying relevant documents and then conducting in-depth interviews on the causes and conditions of conflict stemming from the disagreement in Muslim-Thai society in the three southernmost provinces. The 27 key informants from nine groups were selected; each group was selected three members. The key informants included members of the Advisory Panel of the Shiekul Islam of Thailand, members of Islamic Committee of Thailand, members of Provincial Islamic Committee, members of Islamic Committee of masjids, executive members of Wasatiyah institutions or centers, Muslim scholars in higher education institutions, instructors or proprietor of Pondok educational institutions, administrators of private Islamic schools , intensive Islamic Studies lecturers and seminar speakers. The semi-structured interviews were conducted to collect qualitative data. The data were analyzed with a content analysis.
The results indicated that approaches to promoting the use of Wasatiyah in the management of conflicts can be classified into 6 areas as follows: 1) Having sincerity and anticipating truth from different opinions, 2) Having a positive attitude towards dissidents, 3) Expressing different opinions with good manners, 4) Studying and reviewing the issues of disputes, 5) Being fair to oneself and not clinging to a particular view and 6) Considering the proprieties and common interests.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ฏอฮา ญาบิร อัล อัลวานี. (2562). จริยธรรมความเห็นต่างในอิสลาม. (อิบรอฮีม ณรงค์รักษาเขต และ ธวัช นุ้ยผอม, ผู้แปล) (พิมพ์ครั้งที่ 2). ปัตตานี: สมิลันเพรส.
ณรงค์ โพธิ์พฤกษานันท์. (2557). ระเบียบวิธีวิจัย หลักการ แนวคิด และเทคนิคการเขียนรายงานการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอดร์เน็ท.
ประไพพิมพ์ สุธีวสินนท์, และประสพชัย พสุนนท์. (2559). กลยุทธ์การเลือกตัวอย่างสำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิน, 29(2), 37-38.
วรรณดี สุทธินรากร. (2556). การวิจัยเชิงปฏิบัติการ: การวิจัยเพื่อเสรีภาพและการสร้างสรรค์ (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.
อิบบรอเฮง อาลฮูเซน. (2561). การทำความเข้าใจหลักอัลวะสะฏียยะฮฺและการนำไปใช้ในชีวิตจริง. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 13(25), 203-222.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา. 17(1), 17- 29.
Abd al-Rahman Abd al-Khaliq. (2020). al-Qawa’id al-Zahbiyyah fi Adab al-Khilaf. Retrieved from https://www.noslih.com/article.
Abd al-Rahman Hasan Hanbakat al-Maydaniy. (1996). al-Wasatiyyah fi al-Islam. Muassasat al-Rayyan li al-TibaAh wa al-Nashr wa al-Tawzi‘i: Bayrut. Lubnan.
Abd al-Salam al-Sulaymaniy. (1993). al-Ikhtilaf wa Adabihi. al-Rabitat al-Muhammadiyyah li al-‘Ulamaa: Dar al-Manzumah. (3).
Abd Karim Zaydan. (1976). Usul al-Da’awah. Jami’ah Baghdad. Baghdad: ‘Iraq.
Abdullah bin Abd al-Musin al-Turakiy. (2010). Asbab Ikhtilaf al-Fuqahaa. Muassat al-Risalah. Bayrut Lubnan.
Abu al-Fidaa Ismail Umar Kathir al-Qurayshiy al-Dimashqiy. (2000). Tafsir al-Quran al-Azim. Dar Ibn Hazmi. Bayrut.
Aqil Muhammad al-Maqtariy. (1993). Adab al-Ikhtilaf. Dar Ibn Hazm li al-Tiba’ah wa al-Nashr wa al-Tawzi’i: Bayrut.
Ibrahim Anis, Abd al-Halam Muntasir, Atiyyah al-Sawalihiy, & Muhammad Khalaf Allah Ahmad. (2004). al-Mu’ujam al-Wasit. Majma’a al-Lughat al-Arabiyyah. Maktabat al-Shuruq al-Dawliyyah.
Jabbar Dahshun al-Taiiy. (2007). Adab al-Ikhtilaf fi al-Islam: Ruyah Nahw al-Iktilaf. Majallah Thaqafatuna. Wizarat al-Thaqafah-Dairat al-Alaqat al-Thaqafiyyah al-Aammah: Dar al-Manzumah, (4), 98-102.
Muhammad Aawwamah. (2007). Adab al-Ikhtilaf Fi Masail al-‘Iil wa al-Din. Dar al-Yusr li al-Nashr: al-Mamlakat al-Arabiyyah al-Su’uudiyyah.
Muhammad Abu Ghadir al-Mahamiy. (2015). Fiqh al-Ikhtilaf Mafhum al-Ikhtilaf wa Asbabuhu Adabuhu wa Idaratuhu. Retrieved from https://jlworld.org.
Nasir Abd al-Karim al-Aql. (2008). al-Wasatiyah wa al-I’itidal fi al-Quran Mafhum al- Wasatiyah wa al-I’itidal. Buhuth Nadwah Athr al-Quran al-Karim fi Tahqiq al-Wasatiyah wa Daf’a al-Ghuluw. al-Maktabat al-Shamilat al-Hadithah.
Salih Abd al-Aziz Muhammad Ibrahim Al al-Shikh. (2018). al-Wasatiyyah wa al-I’itidal wa Athruhuma Ala Hayat al-Muslimin. Wizarat al-Shuun al-Islamiyyah wa al-Dawah wa al-Irshad: al-Riyad.
Taha Jabir Fayyad al-Ulwaniy. (1987). Adab al-Ikhtilaf fi al-Islam. Al-Mahad al-Aalamiy li al-Fikr al-Islamiy: al-Wilayat al-Muttahidat al-Amirikiyyah.
Taha Jabir Fayyad al-Ulwaniy. (2017). Min Adab al-Ikhtilaf ila Nubz al-Khilaf. Al-Mahad al-Aalamiy li al-Fikr al-Islamiy: al-Wilayat al-Muttahidat al-Amirikiyyah.
Yusuf al-Qardawiy. (2001). al-Sahwat al-Islamiyah bayna al-Ikhtilaf al-Mashru’u wa al-Tafarruq al-Mazmum. Dar al-Shuruq: al-Qahirah.
Yusuf al-Qardawiy. (2009). Fiqh al-Wasatiyyat al-Islamiyyah wa al-Tajdid. Maalim wa Manarat. Markaz al-Qardawiy li al-Wasatiyyat al-Islamiyyah wa al-Tajdid: al-Qatar.