การสังเคราะห์รูปแบบความสัมพันธ์เชิงเส้นขององค์ประกอบที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ สังเคราะห์ และตรวจสอบรูปแบบความสัมพันธ์เชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ สังเคราะห์ และตรวจสอบรูปแบบความสัมพันธ์เชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้กับข้อมูลเชิงประจักษ์ วิธีดำเนินการวิจัยประกอบด้วย 2 ขั้นตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การวิเคราะห์ตัวแปรสังเกตได้และตัวชี้วัดของปัจจัยสาเหตุและประสิทธิผลของโรงเรียนจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง โดยวิธีวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และขั้นตอนที่ 2การสังเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างตัวแปร โดยใช้แบบสอบถามซึ่งมี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) โครงสร้างการบริหารงานและแผนงานโครงการของโรงเรียน 2) วัฒนธรรมโรงเรียน 3) ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน 4) พฤติกรรมการสอนของครู5) พฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน และ 6) ชุมชนและสิ่งแวดล้อม และประสิทธิผลของโรงเรียน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย ผู้บริหารและครูโรงเรียนประถมศึกษา จำนวน 492 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน การวิเคราะห์ข้อมูลหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และวิเคราะห์ความสัมพันธ์เชิงเส้น ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) โครงสร้างการบริหารงานและแผนงานโครงการของโรงเรียน 2) วัฒนธรรมโรงเรียน 3) ภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน 4) พฤติกรรมการสอนของครู 5) พฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียน และ 6) ชุมชนและสิ่งแวดล้อม ส่วนประสิทธิผลของโรงเรียน ประกอบด้วย ความรู้ความสามารถของนักเรียน คุณลักษณะอันพึงประสงค์ของนักเรียน ความพึงพอใจในงานของครู และความพึงพอใจของชุมชน 2. องค์ประกอบด้านวัฒนธรรมโรงเรียนและพฤติกรรมการเรียนรู้ของนักเรียนส่งผลทางตรงต่อประสิทธิผลของโรงเรียน ส่วนองค์ประกอบด้านภาวะผู้นำของผู้บริหารโรงเรียน ชุมชนและสิ่งแวดล้อม โครงสร้างการบริหารงานและแผนงานโครงการของโรงเรียน และพฤติกรรมการสอนของครูส่งผลทางอ้อมต่อประสิทธิผลของโรงเรียน
Article Details
References
กรุณา ภู่มะลิ. (2556). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนขนาดเล็ก ในภาคตะวันออก.
วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเพื่อพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์.
กษมาพร ทองเอื้อ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อโรงเรียนมาตรฐานสากล. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
จักรแก้ว นามเมือง. (2555). ลักษณะการสอนที่ดี. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ ฉบับพิเศษ. 36-37.
เฉลิมชัย อ้อเสถียร. (2555). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความสำเร็จในการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กระดับประถมศึกษา
สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคกลาง. วารสารเซนต์จอห์น. 15(17), 34-51.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์, เรชา ชูสุวรรณ, นินาวาลย์ ปานากาเซ็ง, และอ้อมใจ วงษ์มณฑา. (2551). การพัฒนาคุณภาพ
การจัดการศึกษาตามวิถีอิสลามในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม เพื่อบูรณภาพสังคมในสามจังหวัด
ชายแดนภาคใต้. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชุมศักดิ์ อินทร์รักษ์, เครือศรี วิเศษสุวรรณภูมิ, และอนุศักดิ์ ตั้งปณิธานวัฒน์. (2553). การส่งเสริมและพัฒนา
นวัตกรรมเครือข่ายการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษา เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนในสามจังหวัด
ชายแดนภาคใต้. รายงานวิจัย มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชวน ภารังกูล. (2552). นวัตกรรมบริหารโรงเรียนชายแดนภูมิภาคตะวันตก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต
สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชำนิ ยิ่งวัฒนา. (2556). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาขนาดเล็ก
ที่มีครูไม่ครบชั้นในภาคใต้ฝั่งอ่าวไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ. 13(1).61-77
ถาวร เส้งเอียด. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้
สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชา
การบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิฆัมพร สมพงษ์, วุฒิชัย เนียมเทศ, เอกรินทร์ สังข์ทอง, และเรชา ชูสุวรรณ. (2559). การบริหารสถานศึกษา
ในสังคมพหุวัฒนธรรม ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารหาดใหญ่วิชาการ. 14(1), 97-107.
ธนากร โชติพรม. (2551). สงครามทางยุทธศาสตร์การก่อความไม่สงบ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์กองอุปกรณ์สถาบัน
วิชาการทหารบกชั้นสูง.
นฤทธิ์ แสงสุขสว่าง. (2552). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลองค์การของโรงเรียน สังกัด
กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นูรมาน จินตารา, สุรชัย ไวยวรรณจิตร, นภดล อนันทอภิพงษ์, รุ่งโรจน์ ชอบหวาน, และวรพงษ์ เจริญวงศ์.
(2555). การปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมและวินัยของเด็กและเยาวชนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ : ปัตตานี ยะลา
นราธิวาส. นนทบุรี: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและหราบปรามการทุจริตแห่งชาติ.
พิไลวรรณ แตงขาว. (2556). การพัฒนาตัวบ่งชี้ประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาที่มีอัตราการแข่งขันสูง
สังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา.
(2). 82-95.
วันเพ็ญ บุรีสูงเนิน. (2552). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพัฒนา
พื้นที่ชายฝั่งทะเลตะวันออก. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา
มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุนีรัตน์ เอี่ยมประไพ. (2556). การศึกษาประสิทธิผลของการประถมศึกษา ในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษา
ขั้นพื้นฐาน โดยใช้รูปแบบระดับชั้นลดหลั่นเชิงเส้น. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์. 8(3). 1-10.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2552). สภาพการบริหารจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้. (พิมพ์ครั้งที่ 2).
รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ: วี.ที.ซี. คอมมิวนิเคชั่น.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1. (2560). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ยของ
ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติ ระดับประถมศึกษาปีที่ 6. สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
ประถมศึกษาปัตตานี เขต 1.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2558). รายงานสรุปผลการประเมิน
คุณภาพภายนอกรอบสามของสถานศึกษา ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2557.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
สำนักผู้ตรวจราชการประจำเขตตรวจราชการที่ 12. (2550). เสียงสะท้อนจากครูใต้. ยะลา: สำนักผู้ตรวจราชการ
ประจำเขตตรวจราชการที่ 12.
อัญชนา พานิช. (2550). องค์ประกอบประสิทธิผลองค์การของมหาวิทยาลัยราชภัฎ. วิทยานิพนธ์
ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อารีผีน เทพลักษณ์. (2551). การพัฒนารูปแบบการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้.
วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
Bass, B.M. (1985). Leadership and performance Beyond Expectations. New York: Free Press.
Cole, P.G., & Chan, L. (1994). Teaching Principle and Practice Sidney. Australia: Prentice Hall
of Australia pty Ltd.
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2001). Education Administration : Theory-Research Practice. (6th ed).
New York: McGraw-Hill.
Hoy, W.K., & Miskel, C.G. (2013). Educational Administration. New York: McGraw-Hill.
Lee, J., & Shute, V. (2010). Personal and Social-Contextual Factors in K-12 Performance. An
Integrative Perspective on Student Learning. Educational Psychologist. 45(3). 185-202.
Lunenburg, F.C., & Ornstien, A.G. (2000). Educational Administration: Concept and Practice.
(3rd ed). New York: Maple - Vailbook.
Marley, L.W. (2003). Effective Leadership Behaviors of Two Selected High School Principals with
Successful Professional-technical Program: A Case Study. Dissertation Abstract
International. 43-2583-A.
Marzano, R. J. (2000). A new era of school reform: going where the research takes us. Aurora,
Co: Mid. Continent Research for Education Learning.