ทัศนคติของผู้บริโภคและส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อหมูขี้พร้า เพื่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้ตรงตามความต้องการของผู้บริโภคในจังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทัศนคติของผู้บริโภคและส่วนประสมทางการตลาด ของผู้บริโภคหมูขี้พร้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อ เพื่อให้ผู้ประกอบการพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้ตรงตามความต้องการของผู้บริโภคในจังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้ที่เคยซื้อหมูขี้พร้าในพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช จำนวน 400 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการทดสอบสมมติฐานใช้สถิติอนุมานการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ (Multiple linear regression analysis)
ผลการวิจัย ทัศนคติที่มีต่อการบริโภคหมูขี้พร้าในพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า ทัศนคติในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า ทัศนคติเกี่ยวกับวิธีการเลี้ยงหมูขี้พร้าแบบเกษตรอินทรีย์จึงปลอดภัยจากสารเร่งเนื้อแดงสูงที่สุด เมื่อวิเคราะห์ส่วนประสมทางการตลาด ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ส่วนประสมทางการตลาดด้านราคามีค่าเฉลี่ยสูงสุด อยู่ในระดับมาก และการตัดสินใจซื้อหมูขี้พร้าของผู้บริโภคพื้นที่จังหวัดนครศรีธรรมราช มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก
เมื่อทำการทดสอบสมมติฐานด้วยการวิเคราะห์สมการถดถอยเชิงพหุคูณแบบ Stepwise พบว่า สมมติฐานที่ 1 ทัศนคติการบริโภคหมูขี้พร้าเกี่ยวกับวิธีการเลี้ยงหมูขี้พร้าแบบเกษตรอินทรีย์ จึงปลอดภัยจากสารเร่งเนื้อแดง (X2) การเลือกบริโภคหมูขี้พร้าเป็นการช่วยสนับสนุนผู้เลี้ยงในชุมชน ให้มีรายได้ (X6) ราคามีความเหมาะสมเมื่อเปรียบเทียบกับคุณภาพและปริมาณ (X3) และสามารถ หาซื้อได้ง่ายและสะดวกในการซื้อ (X4) ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคหมูขี้พร้าในจังหวัดนครศรีธรรมราช และสมมติฐานที่ 2 ส่วนประสมทางการตลาดด้านผลิตภัณฑ์ (X1) และด้านการส่งเสริมการตลาด (X4) ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อของผู้บริโภคหมูขี้พร้าในจังหวัดนครศรีธรรมราช อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2550). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสำหรับการบริหารและการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เกษตรกรก้าวหน้า. (2561). “หมูขี้พร้า” สุกรลูกครึ่งถิ่นใต้ เลี้ยงคู่หมูป่า ลูกดก ต้นทุนต่ำ. สืบค้นวันที่15 กันยายน 2563, เข้าถึงได้จาก https://www.facebook.Com/agriculturemag/posts/188856 9247847326
จิตโสภิณ บุญประเสริฐ. (2554). สภาพการเลี้ยงสุกรของเกษตรกรที่เข้าร่วมโครงการสุกรขุนจ้างเลี้ยงบริษัทเบทาโกรเกษตรอุตสาหกรรม สำนักงานพิษณุโลก. การประชุมเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ครั้งที่ 2.
ณัฐภัสสร แสงเงิน. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อธุรกิจแฟรนไชส์ 7-Eleven ของผู้ที่สนใจในพื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑล (การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. เข้าถึงได้จาก http://ethesisarchive.library.tu.ac.Th/thesis/2016/ TU_2016_5802030717_5855_4150.pdf
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2557). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS (พิมพ์ครั้งที่ 13). กรุงเทพฯ: เอส อาร์. พริ้นติ้ง แมสโปรดักส์.
เบญจมาศ แซ่เฮ้ง. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสุกรพันธุ์ของเกษตรกรในจังหวัดนครปฐม (วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). นครปฐม. มหาวิทยาลัยศิลปากร. เข้าถึงได้จาก http://ithesisir.su.ac.th/dspace/bitstream/123456789/356/1/ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสุกรพันธุ์ของเกษตรกรในจังหวัดนครปฐม.pdf
พงษ์เดช สารการ. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ. สืบค้นวันที่ 20 ตุลาคม 2563, เข้าถึงได้จาก https://redcap.kku.ac.th/pongdech/images/การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ.pdf
ภาวิณี อรุณแสงสุรีย์. (2558). ทัศนคติและส่วนประสมทางการตลาดที่ส่งผลต่อความตั้งใจซื้อผลิตภัณฑ์พืชเพื่อทดแทนเนื้อสัตว์ ( การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ.มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. เข้าถึงได้จาก http://ethesisarchive.library.tu.ac.th/thesis/2015/TU_ 2015_5702030015_3597_2155.pdf
มณีรัตน์ อนุโลมสมบัติ. (2560). “ทัศนคติ” อิทธิพลสำคัญต่อแบรนด์. สืบค้นวันที่ 15 กันยายน 2563, เข้าถึงได้จาก https://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/641517
เยาวรัตน์ ศรีวรานันท์. (2554). ความเต็มใจจ่ายของผู้บริโภคในจังหวัดขอนแก่นที่มีต่อเนื้อสุกรอินทรีย์. วารสารเศรษฐศาสตร์และนโยบายสาธารณะ, 4(7), 1–24. เข้าถึงได้จาก https://so01.tci-thaijo .org/index.php/econswu/article/view/75065
วิชิต อู่อ้น. (2553). การวิจัยและการสืบค้นข้อมูลทางธุรกิจ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2556). เตือนผู้บริโภคสารเร่งเนื้อแดงอันตราย.
สืบค้น 15 สิงหาคม 2563, เข้าถึงได้จาก https://www.thaihealth.or.th/
สืบชาติ สัจจวาทิต. (2558). สารเร่งเนื้อแดง. จุลสารศูนย์วิจัยและพัฒนาการสัตวแพทย์ภาคเหนือตอนล่าง, 12(45), 1-8. เข้าถึงได้จาก http://vrd-sn.dld.go.th/webnew/images/stories/service /Brochure/year58/Y12No45.pdf
Armstrong, G. & Kotler, P. (2013). Marketing An Introduction. 9th ed. New Jersey: Pearson
Education.
Batte, M. T., Hooker, N. H., Haab, T. C. & Beaverson, J. (2007). Putting their money where their mouths are: Consumer willingness to pay for multi-ingredient, processed organic food products. Food Policy, 32(2), 145-159. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/ pii/S0306919206000637
Michael, J. E., Bruce, J. W. & William, J. S. (2007). Marketing. 14th ed. Boston: McGraw-Hill.
