The Roles of the Southern Border Provinces Administrative Center (SBPAC) in the Development of the Conflict Area from the Perspectives of Civil Society Organizations
Main Article Content
Abstract
Unrest in the southern border provinces is protracted. The Southern Border Provinces Administrative Center (SBPAC), a special organization was initiated. This qualitative research was conducted to study roles of SBPAC in the development of the area from perspectives of Civil Society Organizations. Group discussions and in-depth interviews of twelve selected key informants were carried out. Findings are as follows: on economic development - concentrating on large-scale development projects with no linkage to the community economy, lacking holistic development and unresponsive to communities; on social development - supporting the unspent budget protecting rights of fragile groups, little evidence of self-dependency of people, facilitating justice, responsible personal of healing program poor skill development, remarkable in building confidence in the justice process and promoting plural-cultural society, unclear on creating cooperation to solve problems in the area; on human resource development - focusing on training civil servants to understand the area, enhancing leadership potential, scholarships for children, lacking personnel development in private religious schools; on public administration - playing no role as a digital organization, lacking promotion of corporate image, playing a role in preventing corruption of government officials; on development for security - playing a role in ensuring safety in the early stages of the unrest, no prominent role in peace talks, little role in ending the idea of violent fighting, unclear role in building understanding with foreign countries, little role in the case of cultural differences problems. The suggestions are focusing on fundamental economy development and serving up-to-date information for area development.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
References
กุลธิดา ศรีวิเชียร, ศิลา โทนบุตร, และศุภสิทธิ์ พรรณารุโณทัย. (2564). การสังเคราะห์องค์ความรู้และสถานการณ์การขับเคลื่อนนโยบายสาธารณะ ประเด็นสิทธิด้านสุขภาพของกลุ่มเปราะบาง. วารสารสังคมสงเคราะห์ศาสตร์, 29(1), 177-209.
โครงการกิจกรรมการเชื่อมโยงงานวิจัยกับภาคนโยบาย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. (2555). การเพิ่มประสิทธิภาพการเยียวยา. TRF Policy Brief, 3(2), 1-8.
จรัส สุวรรณมาลา. (2558). การพัฒนาเศรษฐกิจท้องถิ่นบนเส้นทางการกระจายอำนาจของไทย. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2565, จาก https://www.kpi.ac.th/media_kpiacth/pdf/M10_615.pdf
เฉลิมศักดิ์ บุญนำ. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุและผลความร่วมกับองค์กรภาครัฐขององค์กรชุมชนในการลดความรุนแรงสถานการณ์ความไม่สงบในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 30 ตุลาคม 2565, จาก www.kpi.ac.th
ชาดา สิมประดิษฐ์พันธุ์. (ม.ป.ป). การพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของกลุ่มจังหวัดชายแดนภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2565, จาก https://wiki.ocsc.go.th/_media/กลุ่มจังหวัดชายแดนภาคใต้_012.pdf
ธัญยนันท์ จันทร์ทรงพล. (2560). บทบาทและการสื่อสารทางการเมืองของศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ในการแก้ไขปัญหาการก่อความไม่สงบจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 7(1), 76-83.
นุรซีตา เพอแสละ, และวิทวัส สุริยันยงค์. (2558). สถานการณ์ด้านการศึกษาของเยาวชนในเขตพัฒนาพิเศษเฉพาะกิจจังหวัดชายแดนภาคใต้ของจังหวัดสงขลา. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 6, มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ, ดำรงเสียมไหม, ศักดา ขจรบุญ, และวิโชติ จงรุ่งโรจน์. (2551). การศึกษานโยบายมาตรการและแนวทางการแก้ไขปัญหาความไม่สงบและการพัฒนาพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ (รายงานการวิจัย), มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
บุษบง ชัยเจริญวัฒนะ, และเหมือนขวัญ เรณุมาศ. (2560). สันติวิธี: การจัดการความขัดแย้งตามแนวทางสันติวิธี. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 5(2), 1-16.
แผนปฏิบัติการเสริมการพัฒนาในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2562. (ม.ป.ป.). ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2564, จาก https://www.sbpac.go.th/?page_id=34190
พระราชบัญญัติการบริหารราชการจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2553. (2553, 29 ธันวาคม). ราชกิจจานุเบกษา, 127(80 ก), 1-16.
พิชญเดช โอสถานนท์. (2555). การเมืองในกระบวนการกําหนดนโยบายแก้ปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนใต้ ศึกษากรณีการจัดตั้งศูนย์อํานวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.).(วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต), คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภูตรา อาแล, และนินุสรา มินทราศักดิ์. (2565). การพัฒนาแบบจำลองเชิงสาเหตุการบริหารจัดการบุคลากรในสังคมพหุวัฒนธรรมของพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ เพื่อสร้างความสามารถในการแข่งขันขององค์การ ในยุคดิจิทัล. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 7(6), 283-299.
มนสิช สิทธิสมบูรณ์, วีรวรรณ จงจิตร ศิริจิรกาล, และจุรีรัตน์ เสนาะกรรณ. (2563). มโนทัศน์การสร้างภาพลักษณ์องค์การ. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์, 15(1), 149-160.
มูหามัดรูยานี บากา, และอิบราเฮ็ม ณรงค์รักษาเขต. (2552). สภาพปัญหาและแนวทางการแก้ไขการจัดการเรียนการสอนโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารปาริชาติ, 22(1), 131-139.
ยุทธศาสตร์การพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2563-2565. (ม.ป.ป.). ความงดงามปลายด้ามขวานไทย. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2564, จาก https://www.isoc5.net/files/strategy_plan/(สมบูรณ์)ยุทธศาสตร์พัฒนา%20ศอ.บต.ปี%2063.pdf?fbclid=IwAR0T_My865MQ75Qvc12ub-btBytrzLIMzT16BiLyoNv1niX3CIiyKQObClU
ยุทธศาสตร์ความมั่นคงจังหวัดชายแดนภาคใต้ พ.ศ. 2560-2564. (ม.ป.ป.). ศูนย์ประสานการปฏิบัติที่ 5 กองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักร. สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2564, จาก https://isoc5.net/infographics/view/783/
รุจน์จาลักษณ์รายา คณานุรักษ์. (2560). การพัฒนารูปแบบชุมชนเสริมสร้างสันติสุขในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้อย่างยั่งยืน. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้, 10(1), 111-119.
เลอยศ พุทธชิโนรสสกุล. (2561). บทบาทของศอ.บต.กับการแก้ไขปัญหาความไม่สงบเรียบร้อยใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2564, จาก https://bit.ly/3maZuU0
วรชัย แสนสีระ. (2553). มุมสะท้อนความคิดนิติบัญญัติ: ร่างพระราชบัญญัติการบริหารราชการจังหวัดชายแดนใต้ พ.ศ. ... กฎหมายฟื้นชีพ ศอ.บต. จุลนิติ, 137-146.
ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้. (2565ก). ประวัติความเป็นมา. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2565, จาก https://www.sbpac.go.th/?page_id=6568
ศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้. (2565ข). ศอ.บต. จับมือภาคประชาสังคมร่วมพัฒนาชายแดนภาคใต้ ลดความเหลื่อมล้ำ เน้นสร้างการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน เพื่อมุ่งแก้ไขปัญหาและยกระดับ ปปช. ให้เกิดความยั่งยื่นทุกมิติ. สืบค้นเมื่อ 11 ธันวาคม 2565, จาก https://www.sbpac.go.th/?p=98903
สถาบันเทคโนโลยีและสารสนเทศเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. (2565). โมเดลเศรษฐกิจใหม่ (BCG Economy). สืบค้นเมื่อ 30 กันยายน 2565, จาก https://www.nstdatiis.or.th/methodology_developm/bcg-economy/
สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน. (2564). ภาพรวมการดำเนินงานสนับสนุนการพัฒนาเศรษฐกิจและทุนชุมชน. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2565, จาก https://web.codi.or.th/development_project/20201125-20029/
สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (ม.ป.ป.). รายงานของคณะกรรมาธิการยุติธรรมและสิทธิมนุษยชนวุฒิสภาพิจารณาศึกษาและติดตามประเมินผลการป้องกันและปราบปรามผู้ก่อความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้. สืบค้นเมื่อ 20 กันยายน 2565, จาก https://www.senate.go.th/document/Ext2186/2186145_0002.PDF
สุกรี หลังปูเต๊ะ. (2555). นโยบายแห่งชาติเพื่อการพัฒนาระบบสุขภาพของชุมชนในพื้นที่พหุวัฒนธรรม. วารสารวิชาการอัล-ฮิกมะฮ มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา, 2(3), 52-58.
สุชาติ มั่นคงพิทักษ์กุล, สมบัติ ธำรงธัญวงศ์, ประพนธ์ สหพัฒนา, และศรีสมภพ จิตร์ภิรมย์ศรี. (2559). การแก้ไขปัญหา 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้: นโยบาย กระบวนการ และผลลัพธ์. วารสารอัล-ฮิกมะฮ์ มหาวิทยาลัยฟาฏอนี, 6(12), 35-53.
หทัยชนก คะตะสมบูรณ์. (2563). การพัฒนาศักยภาพของชุมชนเพื่อสร้างเศรษฐกิจฐานรากอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาตำบลเนินศาลา อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 8(2), 473-488.
อลงกต สุขุมาลย์, และสมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ. (2560). โครงสร้างองค์การที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.) ภายหลังการปรับเปลี่ยนตามแนวทางการบริหารงานของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.). วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 28(1), 1-13.
อิทธิชัย สีดำ. (2553). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จในการนำนโยบายเสริมสร้างสันติสุขในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ไปปฏิบัติ: ศึกษากรณีนำนโยบายไปปฏิบัติในจังหวัดปัตตานี. วารสารวิทยบริการ, 21(1), 86-109
Abdulmani, L. (2013). Conflict Resolution: A Case Study of the Separatist Movement in the Southern Border Provinces of Thailand. Qudus International Journal of Islamic Studies, 1(1), 1-14. Retrieved September 30, 2022, from http://moraref.org/record/view/6297
Atieno, O. P. (2009). An Analysis of the Strengths and Limitation of Qualitative and Quantitative Research Paradigms. Problems of Education in the 21st Century, 13. 13-18.
Burke, A., Tweedie, P., & Poocharoen, O. (n.d). The Contested Corners of Asia Subnational Conflict and International Development Assistance the Case of Southern Thailand. Retrieved September 30, 2022, from https://asiafoundation.org/wp-content/uploads/2013/10/The-Contested-Corners-of-Asia_The-Case-of-Southern-Thailand_Executive-Summary.pdf
Chor Boonpunth, K., & Rolls, M. (2017). Peace Survey-Lesson learned from Northern Ireland to Southern Thailand. Asian Social Research, 4(2), 133-153.
Emmel, N. (2013). Sampling and Choosing Cases in Qualitative Research: A Realist Approach. Retrieved September 20, 2022, from https://methods.sagepub.com/book/sampling-and-choosing-cases-in-qualitative-research
Human Rights Watch. (2010). Targets of Both Sides Violence Against Students, Teacher, and Schools in Thailand’s Southern Border Provinces (HRW Report). Retrieved November 20, 2021, from https://www.hrw.org/sites/default/files/reports/thailand0910sum_web.pdf
Mathie, A., & Camozzi, A. (2005). Qualitative Research for Tobacco Control: A How-to Introductory Manual for Researchers and Development Practitioners. Retrieved September 21, 2022, from https://prd-idrc.azureedge.net/sites/default/files/openebooks/074-8/
McCargo, D. (2014). Southern Thailand: From Conflict to Negotiations? Sydney: The Lowy Institute for International Policy. Retrieved December 20, 2021, from http://www.lowyinstitute.org/files/maccargo
Patton, M. Q. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods. Bevery Hills, CA: Sage.