Implementation of the Beggar Control Policy in 2020
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aimed to gain a better understanding of the process for implementing the begging control policy as well as explore the factors contributing to the implementation of the policy. A qualitative research method was used to collect and analyze data from 15 key informants. The key informants were divided into three groups comprising police officers, social workers, and social developers who were selected by purposive sampling. After the completion of data collection, content analysis was used to describe the research findings. The results showed that the implementation of the begging control policy involves five stages including acceptance of the policy, construction of an advocacy coalition, and mobilization of policy resources, as well as deployment of the policy and implementation of the policy. These implementation stages are divided into
2 phases. The first phase took 90 days to prepare for the enforcement of the Beggar Control Act, B.E 2559 (2016) after it was enacted, and the second phase concerned the concrete actions taken. The factors that led to the implementation of the policy included 1) the characteristics of the policy, 2) resource support, 3) communication, 4) law enforcement, and 5) organizational improvement. These factors played a vital part in translating the policy into the Beggar Control Action Plan No. 1 (2019-2021), allowing activities and projects to be put into practice.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
References
เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2565). การนำนโยบายไปปฏิบัติของผู้บริหารสถานศึกษา: สมรรถภาพและแนวทางการพัฒนา. ครุศาสตร์สาร, 16(1), 77-92.
จิรวรรณ ทองพายัพ. (2561). ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมการขอทาน พ.ศ. 2559. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 8(1), 177-190.
นาวิก ตะนะคี. (2557). ปัญหาการบังคับใช้พระราชบัญญัติควบคุมการขอทาน พ.ศ.2484: ศึกษากรณีกระบวนการสงเคราะห์คนขอทาน (การค้นคว้าอิสระนิติศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2566). เครือข่ายนโยบายสาธารณะ: ความหมาย การวิเคราะห์เครือข่าย และกรณีศึกษา. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, 11(1), 115-136.
ประยูร กาญจนดุล. (2538). คำอธิบายกฎหมายปกครอง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มธุลีห์ โยคี, และประพนธ์ สหพัฒนา. (2564). ความสำเร็จและความล้มเหลวของนโยบาย “โครงการพัฒนาที่อยู่อาศัยชุมชนริมคลอง”. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 15(4), 13-27.
วรเดช จันทรศร. (2554). ทฤษฎีการนำนโยบายไปปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
ศศิธร มุสิกะศิริ. (2559). ความรับผิดทางอาญาที่เกี่ยวข้องกับขอทาน (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต), มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมศักดิ์ ชินอรุณชัย. (2537). มาตรการทางกฎหมายต่อคนขอทานและผู้ถือประโยชน์จากคนขอทานในประเทศไทย (วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต), จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สัญญา เคณาภูมิ. (2559). การกำหนดนโยบายสาธารณะ: ทฤษฎี และกระบวนการ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(2), 103-126.
อนิสรา รัศมีเจริญ. (2561). ขอทานในภารตนิยาย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(1), 173-207.
Abdullahi, M., & Othman, N. (2020). Bridging the Gap Between Policy Intent and Implementation. JOSTIP, 6(1), 1-10.
British Broadcasting Cooperation. (2017). US Homeless People Numbers Rise for First Time in Seven Years. Retrieved June 11, 2019, from https://www.bbc.com/news/world-us-canada-42248999
Bullock, H. L., Lavis, J. N., Wilson, M. G., Mulvale, G., & Miatello, A. (2021). Understanding The Implementation of Evidence-Informed Policies and Practices from a Policy Perspective: A Critical Interpretive Synthesis. Implementation Science, 1(1), 1-24.
Chia, Y, M., & Grant, L. (2021). Budget Participation: Interaction Effects of Work Engagement and Empowerment. Jurnal Akuntansi dan Keuangan Indonesia, 2(1), 43-65.
Department for Communities and Local Government. (2007). Homelessness Statistics September 2007 and Rough Sleeping – 10 Years on from the Target. London: Department for Communities and Local Government.
Department of Public Relations. (2017). Thailand is Ranked at Tier 2. Retrieved October 18, 2018, from http://www.aseanthai.net/ewt_news.php?nid=8361&filename=index
Department of Social Development and Welfare. (2018). Operational Handbook for Competent Actors in the Begging Control Act, 2016. Bangkok: Department of Social Development and Welfare.
Dye, T. R. (1976). Policy Analysis: What Governments Do, Why They Do It, and What Difference It Makes. Alabama: University of Alabama Press.
Lynch, T. D. (1981). Policy Analysis in Public Policy-making. Lexington, MA: Lexington Books.
Petridou, E., Becker, P., & Sparf, J. (2021). Policy Entrepreneurs in Public Administration: A Social Network Analysis. P&P Politics & Policy, 49(2), 414-445.
Relief Welfare Division. (n.d.). Actions on Problems of Beggars. Bangkok: Department of Public Welfare.
Ripley, R. B., & Franklin, G. A. (1986). Policy Implementation and Bureaucracy. USA: Brooks/Cole.
Royal Academy. (2013). Royal Academy Dictionary 2011. Bangkok: Nanmee Book Publishing.
Sabatier, P. (1986). Top-down and Bottom-Up Models of Policy Implementation: A Critical and Suggested Synthesis. Journal of Public Policy, 6(1), 21-48.
Sally, W. (2001). Oxford Advanced Learner’s Dictionary of Current English. New York: Oxford University.
Schofield, J., & Sausman, C. (2004). Symposium on Implementing Public Policy: Learning from Theory and Practice: Introduction. Public Administration, 82(2), 235-248.
Schouwstra, M., & Ellman, M. (2006). A New Exploratory Model for Policy Analysis and Evaluation. Amsterdam: Universiteit van Amsterdam.
Sharkansky, I. (1970). The Policy Analysis in the Political Science. Chicago: Markham Publishing.
Smith, K. B., & Larimer, C. W. (2009). The Public Policy Theory Primer. Philadelphia: Westview press.
Stokey, E., & Zeckhauser, R. (1978). Primer for Policy Analysis. New York: W.W. Norton.
Sutton, R. (1999). The Policy Process: An Overview. London: Chameleon Press Ltd.
Thissen, W. A., & Walker, W. E. (2013). Public Policy Analysis. New York: springer.
Van Meter, D. S., & Van Horn, C. E. (1975). The Policy Implementation Process: A Conceptual Framework. Administration & Society, 6(4), 445-488.
Williams, W. (1971). Social Policy Research and Analysis: The Experience in the Federal Social Agencies. New York: American Elsevier Publishing Co.th.
Williams, W. (1975). Implementation Analysis and Assessment. Policy Analysis, 1, 531-566.
Worthen, B. R., & Sanders, J. R. (1987). Educational Evaluation: Alternative Approaches and Practical Guidelines. USA: Longman Pub Group.