การศึกษาการนำนโยบายการพัฒนาเมืองอัจฉริยะไปปฏิบัติของจังหวัดภูเก็ต
Main Article Content
บทคัดย่อ
เมืองอัจฉริยะเป็นแนวคิดการพัฒนาเมืองที่นำเทคโนโลยีดิจิทัลมาประยุกต์ใช้ในการวางแผนและเพิ่มประสิทธิภาพของการให้บริการประชาชน ภูเก็ตเป็นหนึ่งในจังหวัดนำร่องของประเทศไทยในการนำแนวคิดเมืองอัจฉริยะมาปฏิบัติ การวิจัยครั้งนี้มุ่งตอบคำถามที่ว่าจังหวัดภูเก็ตสามารถนำนโยบายเมืองอัจฉริยะไปดำเนินการอย่างไรและมีอุปสรรคหรือไม่อย่างไร โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เพื่อศึกษาความก้าวหน้าในการนำนโยบายเมืองอัจฉริยะไปปฏิบัติของจังหวัดภูเก็ต 2) เพื่อศึกษาปัญหาในการนำนโยบายเมืองอัจฉริยะไปปฏิบัติของจังหวัดภูเก็ต ผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษากรณีเดียว เก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ผู้แทนของหน่วยงานภาครัฐจำนวน 33 คน จาก 24 หน่วยงาน คำถามในการสัมภาษณ์มุ่งเน้นเกี่ยวกับกระบวนการการนำนโยบายเมืองอัจฉริยะมาปฏิบัติและปัญหาของการนำนโยบายเมืองอัจฉริยะมาปฏิบัติของหน่วยงานภาครัฐ จากนั้นผู้วิจัยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ถึงกระบวนการและปัญหาในการนำนโยบายมาปฏิบัติเพื่อพัฒนาจังหวัดภูเก็ต ผลการศึกษาพบว่า สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัลเป็นผู้นำนโยบายไปปฏิบัติ ปัจจุบัน
การนำนโยบายเมืองอัจฉริยะไปปฏิบัติมีความก้าวหน้าในบางมิติเท่านั้น การนำแนวคิดเมืองอัจฉริยะมาใช้ในวางแผนพัฒนาเมืองยังพบปัญหาในการนำนโยบายมาปฏิบัติ โดยปัญหาส่วนใหญ่เป็นเรื่องของการขาดงบประมาณ เพื่อให้การดำเนินนโยบายเมืองอัจฉริยะในจังหวัดภูเก็ตบรรลุเป้าหมาย รัฐบาลควรสนับสนุนงบประมาณมากขึ้น อนุมัติโครงการต่างๆ ภายใต้นโยบายเมืองอัจฉริยะอย่างรวดเร็วและสำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัลควรมีการสร้างความรู้และความเข้าใจในนโยบายเมืองอัจฉริยะให้กับเจ้าหน้าที่และประชาชนให้เข้าใจในทิศทางเดียวกัน เพื่อให้สามารถขับเคลื่อนนโยบายเมืองอัจฉริยะให้มีความก้าวหน้ามากขึ้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
- เนื้อหาและข้อมูลที่ลงตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใดๆ
- บทความและข้อมูล ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ในทางวิชาการ ขอให้อ้างอิงแหล่งที่มาด้วย
เอกสารอ้างอิง
Thumbsupteam. (2559). Phuket Smart City นำร่องเมืองอัจฉริยะของไทย. สืบค้นเมื่อ 8 ตุลาคม 2563, จาก https://www.thumbsup.in.th/phuket-smart-city-sipa
ฉัตรชัย คุณปิติลักษณ์. (ม.ป.ป.). Phuket Smart City. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2563, จาก https://www.phuket.go.th/webpk/file_data/smartcity/01.pdf
นันทวัน วงศ์ขจรกิตติ. (2559). นโยบายการให้บริการจังหวัดอัจฉริยะของประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(11), 365-377.
นิภาพรรณ เจนสันติกุล. (2563). เมืองอัจฉริยะ: ความหมายและข้อควรพิจารณาสำหรับการพัฒนาเมือง. วารสารสังคมศาสตร์บูรณาการ คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 7(1), 3-20.
ปิยะนุช เงินคล้าย. (2562). นโยบายสาธารณะ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
มณฑมาศ สวัสดิ์ธนาคูณ, กุณฑลทิพย พานิชภักดิ์, และพรสรร วิเชียรประดิษฐ์. (2564). พัฒนาการของการวางผังเมืองใหม่ในประเทศสิงคโปร์. วารสารสาระศาสตร์, 4(2), 465-478.
มุกุนด์ ชรีดาร์. (2561). Smart City ไทยอยู่จุดไหน แล้วอะไรคือปัจจัยความสำเร็จ. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม2563, จาก https://techsauce.co/tech-and-biz/smart-city-thailand
ฤทัยชนก เมืองรัตน์. (2561). เมืองอัจฉริยะ: การพัฒนาเมืองยุค 4.0. กรุงเทพฯ: สำนักภาษาต่างประเทศ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
วรเดช จันทรศร. (2552). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สมาคมนักวิจัยมหาวิทยาลัยไทย.
วิสาขา ภู่จินดา, และปรียานารถ สดากร. (2563). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการเดินทางและขนส่งอัจฉริยะ เพื่อท่องเที่ยวในพื้นที่ระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 9(1), 86-102.
สมิตา เต็มเพิ่มพูน, อัชกรณ์ วงศ์ปรีดี, และดนุวศิน เจริญ. (2563). ปัจจัยความสำเร็จที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะของสาธารณรัฐประชาชนจีน: กรณีศึกษา นครเซี่ยงไฮ้. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 14(3), 165-179.
สำนักงานจังหวัดภูเก็ต. (2561). ภูเก็ต ก้าวไปอีกขั้นจาก เมืองท่องเที่ยว สู่ Smart City ต้นแบบเมืองไทย. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2563, จาก https://www.terrabkk.com/articles/194153/
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2561). รายงานผลการดำเนินการขับเคลื่อนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะ. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล.
สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจดิจิทัล. (2564). การส่งเสริมเมืองอัจฉริยะ. สืบค้นเมื่อ 1 เมษายน 2565, จาก https://www.depa.or.th/th/smart-city-plan
สุธี อนันต์สุขสมศรี. (2563). เมืองอัจฉริยะคืออะไรกันแน่. สืบค้นเมื่อ 15 ตุลาคม 2563, จาก https://thaipublica.org/
อชิรญา ชนะสงคราม. (2562). Smart City คุณภาพชีวิตรอบด้าน. สืบค้นเมื่อ 4 ตุลาคม 2563, จาก https://www.scimath.org/article-technology/item/10637-smart-city
เอกชัย สุมาลี. (2562). Smart City มิติใหม่ของการจัดการท้องถิ่นยุคไอที. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยพัฒนาการปกครองท้องถิ่น สถาบันพระปกเกล้า.