ผลของโปรแกรมการเสริมพลังอำนาจต่อความวิตกกังวล ของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นงานวิจัยกึ่งทดลอง แบบหนึ่งกลุ่มทดสอบก่อนและหลังการทดลอง เพื่อศึกษา ผลของโปรแกรมการเสริมพลังอำนาจต่อความวิตกกังวลของนักศึกษาพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี จำนวน 50 คน เลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคล แบบสอบถามความวิตกกังวลแบบสอบถามสัมพันธภาพ แบบสอบถามแรงจูงใจและโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาของโปรแกรม เท่ากับ .88 แบบสอบถามความวิตกกังวล แบบสอบถามสัมพันธภาพ และแบบสอบถามแรงจูงใจตรวจสอบสอบความเที่ยงได้ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาครอนบาค เท่ากับ .88, .90, และ.91 ตามลำดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเปรียบเทียบ (T-test ) ผลการวิจัย 1. ความวิตกกังวลก่อนได้รับโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ ส่วนใหญ่อยู่ในระดับมาก ร้อยละ 80 (Mean = 2.65, SD =1.00) และหลังได้รับโปรแกรมมีความวิตกกังวล อยู่ในระดับต่ำ ร้อยละ 84 (Mean = 1.05, SD =.40) และทดสอบค่าที พบว่าความวิตกกังวล ก่อนและหลังได้รับโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (t= 3.18, P=.01) 2. แบบสอบถามสัมพันธภาพก่อนได้รับโปรแกรม ส่วนใหญ่อยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 80 (ก่อน Mean = 2.30, SD. = .39) และหลังได้รับโปรแกรมมีสัมพันธภาพ อยู่ในระดับมาก ร้อยละ 92 (Mean = 2.79, SD. = .30) และทดสอบค่าที พบว่า สัมพันธภาพก่อนและหลังได้รับโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (t= 3.54, P=.01) 3. แบบสอบถามแรงจูงใจก่อนได้รับโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ ส่วนใหญ่อยู่ในระดับปานกลาง ร้อยละ 60 (Mean = 2.31, SD = .53) และหลังได้รับโปรแกรมมีแรงจูงใจ อยู่ในระดับมาก ร้อยละ 80 (Mean = 2.69, SD =.45) และทดสอบค่าที พบว่า แรงจูงใจก่อนและหลังได้รับโปรแกรมเสริมพลังอำนาจ มีความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (t= 2.18, P=.01)