รูปแบบการจัดการโรงพยาบาลเอกชนขนาดเล็กและขนาดกลางสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชนในเขตนครชัยบุรินทร์
คำสำคัญ:
รูปแบบการจัดการโรงพยาบาลเอกชน, องค์กรแห่งการเรียนรู้บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องนี้เป็นงานวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดยมีวัตถุประสงค์ศึกษา 1)ระดับความสำคัญของปัจจัยการจัดการนำไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ 2) ตัวชี้วัดองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชน 3)ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการจัดการนำไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้กับตัวชี้วัดองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชน 4) เสนอรูปแบบการจัดการโรงพยาบาลเอกชนขนาดเล็กและขนาดกลางสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชนในเขตนครชัยบุรินทร์ โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ รวมทั้งหมด 208 คนแบบสอบถามเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา โดยใช้มาตรวัดแบบ Likert Scale 5 ระดับ ที่ระดับค่าดัชนีความสอดคล้องมีค่า .87 และสัมประสิทธิ์แอลฟา .86 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ สถิติที่ใช้คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการจัดลำดับ สำหรับการทดสอบสมมติฐาน โดยใช้ ความสัมพันธ์เพียรสัน ด้วยการวิเคราะห์การถดถอยเชิงซ้อนเชิงพหุคูณStepwise ผลการวิจัย ดังนี้ 1).ระดับความสำคัญของปัจจัยการจัดการนำไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชนขนาดเล็กและขนาดกลางในภาพรวมเฉลี่ยและทุกด้านบุคลากรให้ความสำคัญมาก หากพิจารณาลำดับความสำคัญจากค่าเฉลี่ย พบว่า ลำดับแรก ด้านการจัดการ ( = 4.07)ด้านเทคโนโลยีเพื่อการเรียนรู้ ( = 4.03) ด้านวิสัยทัศน์ พันธกิจ และยุทธศาสตร์( = 4.02) ด้านภาวะผู้นำ ( = 3.87) ด้านโครงสร้างองค์กร ( = 3.85) ด้านบรรยากาศและวัฒนธรรมองค์กร ( = 3.83) ด้านเป้าหมายและข้อมูลย้อนกลับ ( = 3.81) ด้านความสามารถของบุคลากรและทีมงาน( = 3.81) ด้านการจัดการความรู้ ( = 3.77) และด้านการจูงใจ ( = 3.76) เรียงตามลำดับ 2). ระดับความสำคัญตัวชี้วัดองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชนขนาดเล็กและขนาดกลางในเขตนครชัยบุรินทร์ในภาพรวมเฉลี่ยและทุกด้านบุคลากรโรงพยาบาลให้ความสำคัญมากหากพิจารณาลำดับความสำคัญจากค่าเฉลี่ย พบว่า ลำดับแรก ด้านเทคโนโลยี ( = 3.85) ด้านการเรียนรู้ ( = 3.82) ด้านบุคลากร ( = 3.81) ด้านระบบความรู้ ( = 3.78) และด้านองค์การ ( = 3.76) เรียงตามลำดับ 3.ปัจจัยการจัดการนำไปสู่องค์กรแห่งการเรียนรู้ในภาพรวมเฉลี่ยมีความสัมพันธ์กับตัวชี้วัดองค์กรแห่งการเรียนรู้ของโรงพยาบาลเอกชนขนาดเล็กและขนาดกลางในเขตนครชัยบุรินทร์ภาพรวมเฉลี่ยสูง
เอกสารอ้างอิง
วิธาน เจริญผล (2559). หัวใจสำคัญของธุรกิจโรงพยาบาลเอกชนในช่วงที่ผ่านมาคืออะไร
วารสารสาธารณสุข ฉบับ เดือน ตุลาคม 2558
อภิชัย เทิดเทียนวงษ์และคณะ (2547). การพัฒนาองค์กรแห่ง การเรียนรู้ในสถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรจน์.
McAnally, K. (1997). A study of the facets of organizational culture which support of
discourage the creation of a learning organization. Dissertation Abstracts International, 58(03), 1579-.(UMI No 9727652).
Harrison, R.(1996). Action learning : Route or barrier to the learning organization?.
The Journal of Workplace Learning, (8),27-38.
ณรัฐ วัฒนพานิช (2550) .รูปแบบการจัดองค์กรแห่งการเรียนรู้สำหรับบุคลากรกลุ่มโรงเรียนในเครือสารสาสน์. มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลลงกรณ์.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
