ปัจจัยด้านศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงโหยหาอดีต และส่วนประสมการตลาดที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยว กรณีศึกษา ตลาดย้อนยุคในจังหวัดสุพรรณบุรี

บทคัดย่อ

ในปัจจุบันอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวนั้นมีอัตราการเติบโตต่อธุรกิจในประเทศไทยเป็นอย่างมาก โดยตลาดย้อนยุคนั้นถือได้ว่า เป็นหน่วยธุรกิจที่เรียกว่าสถานที่ท่องเที่ยวเชิงโหยหาอดีต ซึ่งได้รับความสนใจจากกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวไทย  แต่ในช่วงพ.ศ.2560 นักท่องเที่ยวมีจำมีจำนวนลดลงอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากชุมชนและหน่วยงานอาจยังขาดการพัฒนาการท่องเที่ยวภายในพื้นที่อย่างต่อเนื่อง และการกำหนดกลยุทธ์การท่องเที่ยวยังไม่สอดคล้องกับเอกลักษณ์ของพื้นที่รวมไปถึงการดึงดูดในในการมาท่องเที่ยว ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยวชาวไทย กรณีศึกษาตลาดย้อนยุคในจังหวัดสุพรรณบุรี และศึกษาอิทธิพลของ ส่วนประสมการตลาดบริการ ศักยภาพการท่องเที่ยว และปัจจัยที่ก่อให้เกิดการโหยหาอดีต เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed methods research) โดยใช้การสัมภาษณ์และแบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูลจำนวน 402 ชุด จากนักท่องเที่ยวชายไทย สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงอนุมาน คือ การวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุคูณ

            ผลการวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ส่วน พบว่า ส่วนประสมการตลาดบริการ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านการส่งเสริมการตลาด และด้านกระบวนการมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวด้านจำนวนครั้งที่มาท่องเที่ยวและใช้บริการ ส่วนศักยภาพการท่องเที่ยว ด้านการดึงดูดใจด้านการท่องเที่ยว ด้านการรองรับการ และด้านบริหารจัดการการท่องเที่ยว มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวด้านสิ่งดึงดูดใจในการมาเที่ยวและใช้บริการ และปัจจัยที่ก่อให้เกิดการโหยหาอดีต ปัจจัยด้านอารมณ์และความรู้สึก ปัจจัยด้านสถานที่และเวลา และปัจจัยด้านสิ่งเร้ามีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวด้านค่าใช้จ่ายในการมาท่องเที่ยวและใช้บริการ