การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ

ผู้แต่ง

  • โพธิ์คิน ขวาอุ่นหล้า คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี

คำสำคัญ:

ประชาชน, การมีส่วนร่วม, การเมือง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ 2) เพื่อเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล ได้แก่ เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพ และอาชีพ ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณและคุณภาพ ประชากร ได้แก่ประชาชนที่มีสิทธิ์เลือกตั้งอายุตั้งแต่ 18 ปี ขึ้นไปที่อาศัยอยู่ในจังหวัดบึงกาฬ จำนวน 320,418 คน กลุ่มตัวอย่างได้คำนวณสูตรของทาโรยามาเน่ จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในวิจัยคือแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ สถิติได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว

            ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ โดยภาพรวม อยู่ในระดับปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการใช้สิทธิเลือกตั้งมีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมา คือ ด้านการเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมือง ด้านการชุมนุมเคลื่อนไหวทางการเมือง และด้านการจัดตั้งและการเป็นสมาชิกพรรคการเมืองมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด 2) เปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า เพศ อายุ ระดับการศึกษา สถานภาพและอาชีพ ต่างกัน มีส่วนร่วมทางการเมืองโดยรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05

เอกสารอ้างอิง

กนก วงษ์ตระหว่าน. (2529). ประชาธิปไตย พรรคการเมืองและการเลือกตั้ง. กรุงเทพมหานคร : เจ้าพระยาการพิมพ์.

เกษียร เตชะพีระ. (2541). ธรรมรัฐ-ธรรมเละ. กรุงเทพมหานคร : พีเพิล.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2559). สร้างองค์กรภาคประชาชนให้ยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร.

_______. (2560). 10 บทบาท-แนวทางการสร้างความร่วมมือของภาคประชาชน ภาครัฐ ภาคเอกชน. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก http;//www.bangkokbiznews. com/blog/ detail/64233. เข้าถึงเมื่อ 15 มิถุนายน 2562.

คณะกรรมการการเลือกตั้ง.(2560). การมีส่วนร่วมและการตรวจสอบการเลือกตั้ง.กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง.

คงฤทธิ์ กุลวงษ์ (2561). “การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลหนองบ่อ อำเภอนาแก จังหวัดนครพนม”. บทความวิชาการ มหาวิทยาลัยนครพนม.

คะนึงนิจ ศรีบัวเอี่ยม. (2545). แนวทางการเสริมสร้างประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วมตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย : ปัญหาอุปสรรคและทางออก. นนทบุรี : สถาบันพระปกเกล้า.

จรูญ สุภาพ. (2527). หลักรัฐศาสตร์ ฉบับพื้นฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : แพร่พิทยา.

จักษ์ พันธ์ชูเพชร. (2549). การเมืองการปกครองไทย : จากยุคสุโขทัยสู่สมัยทักษิณ. (พิมพ์ครั้งที่ 5). ปทุมธานี : Punch Group.

จิรโชค วีระสย และคณะ. (2542). รัฐศาสตร์ทั่วไป. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

จันทนา สุทธิจารี.(2544). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการเมืองการปกครองของไทยตามรัฐธรรมนูญ ฉบับประชาชน. กรุงเทพมหานคร : วี เจ พริ้นเตอร์.

จุมพล หนิมพานิช. (2548). การเมืองภาคประชากน: ลักษณะ บทบาท ความสำคัญที่มีผลต่อการเมืองไทย. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชนาธิป ธนะรัช และ ภัครดา ฉายอรุณ (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของนิสิต ระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน. รัฐศาสตร์ (ภาคพิเศษ) คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขต กำแพงแสน.

ใชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2543). วาทกรรมการพัฒนา : อำนาจ ความรู้ ความจริง เอกลักษณ์ และความเป็นอื่น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : วิภาษา.

ชัยอนันต์ สมุทวณิช (2541). 100 ปีแห่งการปฏิรูประบบราชการ: วิวัฒนาการของอำนาจรัฐ และอำนาจการเมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.

เสมอ จุ่นเจริญ. (2557). ระดับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตเทศบาลจังหวัดชลบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยปทุมธานี.

ฐานิตา เฉลิม. (2559 ). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในระดับเทศบาล จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์

ณัฐวีณ์ บุนนาค. (2559). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตอำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรงเทพมหานคร : สุวีริยาสาสน์.

บุศรา โพธิสุข. (2559). “การมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของประชาชน : ศึกษาเฉพาะกรณี ตำบลช้างเผือก อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่”. ใน วารสารพิฆเนศวร์สาร. ปีที่ 12 ฉบับ ที่ 1. พื้นที่ศึกษาจังหวัดบึงกาฬ. [ออนไลน์] เข้าถึงได้จาก https://th.wikipedia.org/wiki/จังหวัดบึงกาฬ. สืบค้นเมื่อ 15 มิ.ย. 2562

ภูสิทธ์ ขันติกุล. (2554). ปัจจัยที่ทรงอิทธิพลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต.มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.

สมพิศ สุขแสน. (2552). “การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน ในเขตเทศบาลเมืองอุตรดิตถ์”. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. ปีที่ 4 ฉบับที่ 8 (มกราคม-มิถุนายน).

อํานาจ ศรีพระจันทร. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้มีสิทธิเลือกตั้งในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น : กรณีศึกษาการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

ขวาอุ่นหล้า โ. (2020). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในจังหวัดบึงกาฬ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 12(2), 354–367. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/ptujournal/article/view/247280