ROLE AND DUTY OF PROFESSIONAL NURSES IN REFERRAL SYSTEM EMERGENCY PATIENTS OF EMERGENCY OPERATION UNITS
Keywords:
Role and of professional nurses , Emergency receiving and referring, Emergency patients , Emergency operation unitsAbstract
This article aims to present knowledge about role and duty of nurses in admission and transferring emergency patients of National Institute for Emergency Medicine. The emergency operations unit must carry out admission and transferring patients according to the standard criteria that have been laid down. The emergency operation personnel consist of emergency medical executive levels medical practitioners in the field of emergency medicine or professional nurses performing emergency operations or medical professionals performing emergency operations, emergency medical assistance group, and operational group level including of basic medical practice team at least one assistant operations team leader, and an emergency service driver. The emergency operation in every position, at least 2/3 of the emergency operations performance must have to precipitate in emergency operations or practicing emergency operations at least 4 times per month in each quarter to gain skills and expertise in admission and referring patients efficiently.
Usually, the professional nurse will be designated to participate in emergency operations with different function and responsibilities both serving at the patient admission and referring center, staff nurse arranging a queue of nurses to admit and refer patients, and admission and referring nurses. The patients receive care according to their symptoms and signs according to practice guideline standards during safe transferring to the destination.
References
กระทรวงสาธารณสุข. (2545). ประกาศกระทรวงสาธารณสุข ฉบับที่ 8 (พ.ศ. 2545). เรื่อง มาตรฐานการส่งต่อผู้ป่วย. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงสาธารณสุข.
สำนักการแพทย์ กรุงเทพมหานคร. (2555). คู่มือการปฏิบัติงานระบบการส่งต่อผู้ป่วย. กรุงเทพมหานคร : สำนักการแพทย์ กรุงเทพมหานคร.
พรพิไล นิยมถิ่น, อารี ชีวะเกษมสุข และวันเพ็ญ ภิญโญภาสกุล. (2560). “การพัฒนารูปแบบการสื่อสารในการส่งต่อผู้ป่วยฉุกเฉิน โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้าย จังหวัดเลย”. วารสารการพยาบาลและการดูแลสุขภาพ. ปีที่ 35 ฉบับที่ 1. หน้า 1-12.
วิภาดา วัฒนนามกุล. (2551). “แนวทางการพัฒนาบุคลากรและยกระดับศักยภาพของบุคลากร”. สำนักงานระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน กระทรวงสาธารณสุขและสำนักงานหลักประกันสุขภาพแห่งชาติ(บ.ก.), หลักการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน. หน้า 16-30. ขอนแก่น : ขอนแก่นการพิมพ์.
ศูนย์ประสานคุ้มครองสิทธิผู้ป่วยฉุกเฉินวิกฤติ, สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2565). [ออนไลน์]. เจ็บป่วยแค่ไหน ถึงเรียกว่า “ฉุกเฉิน”. เข้าได้ถึงจาก https://portal.info.go.th/universal-coverage-emergency-patients/
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2558). คู่มือแนวทางการปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ เกณฑ์ และวิธีปฏิบัติการคัดแยกผู้ป่วยฉุกเฉินและจัดลำดับการบริบาล ณ ห้องฉุกเฉินตามหลักเกณฑ์ที่ กพฉ.กำหนด. (พิมพ์ครั้งที่ 3). สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ (สพฉ.)
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2564). คู่มือแนวทางปฏิบัติตามประกาศคณะกรรมการการแพทย์ฉุกเฉิน เรื่อง หลักเกณฑ์และเงื่อนไขเกี่ยวกับการปฏิบัติหน้าที่ และการกำกับดูแลหน่วยปฏิบัติการแพทย์ พ.ศ. 2564. (พิมพ์ครั้งที่ 1). นนทบุรี
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. (2565). [ออนไลน์]. รายงานสถานการณ์และแนวโน้มสุขภาพและการแพทย์ฉุกเฉิน (ระดับโลกและประเทศไทย). เข้าได้ถึงจาก https://www.niems.go.th/1/UploadAttachFile/2022/EBook/414764_20220208161448.pdf
สำนักการแพทย์กรุงเทพมหานคร. (2564). คู่มือปฏิบัติการด้านระบบส่งต่อผู้ป่วย. [ออนไลน์]. เข้าได้ถึงจากhttp://www.msdbangkok.go.th/dowload%20file/manual/3.pdf
อนุชา เศรษฐเสถียร. (2559). [ออนไลน์]. สพฉ.กำหนด 10 อาการเจ็บป่วยฉุกเฉินวิกฤต. เข้าได้ถึงจาก https://www.hfocus.org/content/2016/07/12359
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 kotchakorn boonma
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว