DEVELOPMENT A PROTOTYPE OF MOLDING EQUIPMENT FOR FORMING PRODUCING INSTANT KHAO YAKU BASED ON LOCAL CUTURAL FOOD
Keywords:
Forming equipment , Mold, Yaku riceAbstract
The objective of this research is to develop a prototype molding equipment to be used as a mold for producing ready-made yaku rice based on the wisdom of using local tools. By studying information on the design of prototype structures, forming equipment and molds for forming yaku rice. By applying the community's wisdom about making food molds together with mechanical technology. The machine consists of 3 components: 1) a supporting structure for the mold set for forming yaku rice, 2) the mold set has 2 parts: the lower mold set and the upper mold set. There are 20 rectangular shaped compartments for packing yaku rice, 3) a Heating using a heater with an electrical power of 1,000 watts using Alternating current (AC). The testing method to determine suitable conditions for forming yaku rice. Put 1 kilogram of yaku rice into a mold and then cook. extrusion press At 4 temperature conditions of 150, 160, 170 and 180 degrees Celsius. the holding times are set at 3, 5 and 7 minutes.
The test found that the most suitable temperature for forming yaku rice is 180 degrees Celsius, the most suitable and acceptable hold time is 7 minutes. The yaku rice pellets have the greatest swelling at the thickness level. 18.72 millimeters and the moisture percentage is at the level of 8 %. The yaku rice pellets will have the appearance of yellow rice and the swelling rate is at the highest level. The machine could produce 171 pieces per hour. Engineering economic analysis of prototype molding equipment and molds for forming yaku rice. There is a break-even point of 1,048.49 pieces per year, with a payback period of 0.14 years or 52 days. Results of the satisfaction assessment with a prototype of forming equipment and molds for forming yaku rice. The overall average score of 4.29, indicating a high level of satisfaction.
References
จักรินทร์ ตรีอินทอง และอ้อยทิพย์ สมานรส. (2564). “การพัฒนาผลิตภัณฑ์ขนมขบเคี้ยวชนิดแท่งจากปลาซิวแก้วตากแห้งเพื่อเพิ่มมูลค่าและยกระดับการใช้ประโยชน์จากวัตถุดิบในจังหวัดกาฬสินธุ์”. วารสารเกษตรพระวรุณ. ปีที่ 21 ฉบับที่ 2. หน้า 96-105.
ฉวีวรรณ สุวรรณภา, อรอนงค์ วูวงศ์ และเสริมศิลป์ สุภเมธีสกุล. (2560). “อาหารพื้นบ้าน: กระบวนการจัดการเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตและจริยธรรมทางสังคมในชุมชนภาคเหนือ”. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ 6 ฉบับที่ 4. หน้า 1306-1319.
ชนิดา บุพตา และคณะ. (2562). “การศึกษาการพองตัวของข้าวด้วยเครื่องผลิตข้าวพองแบบแผ่น”. วารสารสมาคมวิศวกรรมเกษตรแห่งประเทศไทย. ปีที่ 26 ฉบับที่ 2. หน้า 37-46.
บุญเชิด ภิญโญอนันตพงษ์. (2547). การวัดและประเมินผลการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ภัณฑิกา มีเสน. (2563). เครื่องอัดก้อนข้าวกรอบรสต้มยำกุ้ง. คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช.
รัชดา สาดตระกูลวัฒนา. (2552). การพัฒนาอาหารเช้าพร้อมบริโภคอัดแท่งจากธัญพืช. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีทางอาหาร. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิรัช แสงสุริยฤทธิ์. (ม.ป.ป.). การวิเคราะห์จุดคุ้มทุน. ภาควิชาวิศวกรรมเกษตร มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี. (2560). อาหารเชิงวัฒนธรรม. กาญจนบุรี : สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดกาญจนบุรี.
AOAC. (2000). The Official Methods of Analysis. (17th ed). Association of Official Analytical Chemists, Washington DC.
Best, J.W. (1970). Research in education. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Cronbach, L.J. (1990). Essential of psychological testing. (5th ed). New York: Harper and Row.
Sharma, J.K. (2012). The structure and properties of puffed rice cake. Dissertation. Melbourne, Australia: School of civil, Chemical and Environmental Engineering, College of Science, Engineering and Health RMIT University.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Laddawan Champa
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี
ข้อความที่ปรากฎในบทความแต่ละเรื่อง เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว