Element Synthesis of the Educational Management to Digital Mass Communication Graduates Development
Main Article Content
Abstract
The purpose of the study was to synthesize the element of educational management to develop graduates of mass communication officer in digital age according to the views of experts. The data were collected by an in-depth interview and a content synthesis from 16 experts who were administrators of the university and organization of mass communication. It was found that: There were three main elements and 28 minor ones of educational management forms as follows: (1) Curriculum: knowledge of mass communication, perception of media contexts, interdisciplinary knowledge, writing and communication skill, and the integration of contents. (2) Learning management: analysis thinking development, critical thinking development, creative thinking development, communication skill, flexible learning, cooperative learning, action learning, experiential learning to build new paradigm, development of morals and work ethics, professional skills, integration and content management, media convergence and cross-platform media, nurturing of volunteering spirit and social responsibility, technology literacy skills, technical visits to mass communication organization. (3) Learning environment: sufficient equipment, updated technology, work space, sightseeing, activity corner, covered network and accessibility, news and information corner, and student work exhibition corner.
Article Details
References
คณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2552). คู่มือ แนวทางการพัฒนาหลักสูตร ตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิ ระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
จิตตนาถ ลิ้มทองกุล. (28 กรกฎาคม 2559). ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร ASTV ผู้จัดการ. สัมภาษณ์.
จุมพล รอดคำดี. (25 กรกฎาคม 2559). ผู้อำนวยการสถานีวิทยุแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย FM 101.5MHz. สัมภาษณ์.
ฉัตรชัย ตะวันธรงค์. (27 มิถุนายน 2559). ประธานเจ้าหน้าที่บริหารฝ่ายปฏิบัติการ. สัมภาษณ์.
ฉันทนา ปาปัดถา. (2557). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะนักสื่อสารมวลชนดิจิทัลตามแนวคิดเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของนักศึกษาสื่อสารมวลชน. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ฐากูร บุนปาน. (25 มิถุนายน 2559). กรรมการผู้จัดการ บริษัท มติชน จำกัด (มหาชน). สัมภาษณ์.
ดวงกมล ชาติประเสริฐ. (18 กรกฎาคม 2559). คณบดีคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. สัมภาษณ์.
โดม สุขวงศ์. (30 สิงหาคม 2559). ผู้อำนวยการ หอภาพยนตร์(องค์การมหาชน). สัมภาษณ์.
ถวัลย์ มาศจรัส. 2553. Model การจัดการศึกษาและแหล่งการเรียนรู้สร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: ธารอักษร.
ทองอินทร์ วงศ์โสธร และปราณี สังขะตะวรรธน์. (2556). “การอุดมศึกษา” ใน สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชน โดยพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว. เล่ม 38. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2558 จาก http://kanchanapisek.or.th/kp6/sub/book/book.php?book=38&chap=3&page=t38-3-infodetail01.html
ทัณฑกานต์ ดวงรัตน์. (1 สิงหาคม 2559). คณบดี คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต และประธานสมาคมวิชาการนิเทศศาสตร์และการสื่อสารมวลชนแห่งประเทศไทย. สัมภาษณ์.
เทพชัย แซ่หย่อง. (1 สิงหาคม 2559). กรรมการบริหารเครือเนชั่น บริษัท เนชั่นมัลติมีเดีย กรุ๊ป จำกัด (มหาชน). สัมภาษณ์.
ประเสริฐ ผลิตการพิมพ์. 2554. ทักษะแห่งอนาคตใหม่ การศึกษาในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : Openworlds.
ปรัชญา เวสารัชช์. 2545. ชุดฝึกอบรมผู้บริหาร: ประมวลสาร. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปฏิรูปการศึกษา.
พรทิพย์ สัมปัตตะวนิช. (4 กรกฎาคม 2559). คณบดี คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. สัมภาษณ์.
พิชัย ศิริจันทนันท์. (25 มิถุนายน 2559). บรรณาธิการอำนวยการ นิตยสาร Brand-Age. สัมภาษณ์.
ไพฑูรย์ หิรัญประดิษฐ์. (6 มิถุนายน 2559). อดีตรองอธิบดีกรมประชาสัมพันธ์ สถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย กรมประชาสัมพันธ์. สัมภาษณ์.
ไพทูรย์ สินลารัตน์. 2554. กรอบคุณวุฒิแห่งชาติ: กรณีศึกษากรอบคุณวุฒิทางการศึกษาของต่างประเทศ. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุบล เบ็ญจรงค์กิจ. (8 มิถุนายน 2559). อาจารย์ประจำคณะนิเทศศาสตร์และนวัตกรรมการจัดการ สถาบันพัฒนบริหารศาสตร์ (นิด้า). สัมภาษณ์.
วัชร วัชรพล. (2 กรกฎาคม 2559). ประธานเจ้าหน้าที่บริหารธุรกิจ บริษัท ทริปเปิล วี บรอดคาสท์ จำกัด. สัมภาษณ์.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศาย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธีสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.
สถาบันวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ). (2556). ไทยพับลิก้ารายงาน: ทีดีอาร์ไอเสนอโมเดลเศรษฐกิจใหม่: รื้อหลักสูตรเด็กไทยเรียนเยอะ แต่รู้น้อยและทำงานไม่เป็น มาลงทุนพื้นฐานทางปัญญา 4 ด้าน. สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2559 จาก https://tdri.or.th/2013/11/yaer-end-3/
สมหมาย ปาริจฉัตต์. (25 มิถุนายน 2559). รองประธานกรรมการ บริษัท มติชน จำกัด (มหาชน). สัมภาษณ์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2557. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. 2551. แม่บทการบริหารอุดมศึกษาไทย ภายใต้โครงการพัฒนาผู้บริหารมหาวิทาลัย สาสนับสนุนและช่วยวิชาการ (นบก.) รุ่นที่ 12. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
สำนักบริหารงานมัธยมศึกษาตอนปลาย และสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2558). แนวทางการจัดทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ที่เน้นสมรรถนะทางสาขาวิชาชีพ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักบริหารงานมัธยมศึกษาตอนปลาย และสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2559). แนวการจัดการเรียนรู้รูปแบบการเตรียมความพร้อมกลุ่มความถนัดทางสาขาวิชาและอาชีพในการเรียนต่อระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมชุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สุชาติ ปริสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2555). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 15. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา.
สุวิชิต ชัยดรุณ. (25 มิถุนายน 2559). Assistant professor in the Division of Public and Promotional Communication, Wee Kim Wee School of Communication, Nanyang Technological University, Singapore. สัมภาษณ์.
อภิสิทธิ์ ไล่ศัตรูไกล. (18 กรกฎาคม 2559). ผู้อำนวยการศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ. สัมภาษณ์.
Partnership for 21st Century skills. (2011). Framework for 21st Century Learning. Last modified March, 2011 http:// www.p21.org/storage/ documents /1.__p21_framework_2-pager.pdf