Electric Phin in Modern Isan Music Culture: A Case Study of Mody Guitar Khon Kaen

Main Article Content

ธนินท์รัฐ คำมาธีรวิทย์

Abstract

In this research investigation, the researcher examines the development of electric phin and Isan music culture in the case study of Mody Guitar Khon Kaen. The ethnomusicology research methods were employed with the focus on field work for observation and interviews with those related to electric phin including those playing phin and music instrument makers or those making phin. Findings showed that phin players have mixed western music culture with Isan music culture since 1974. This has resulted in phin makers having to change the phin-making process. Electric phin has then been invented. Warakorn Kongsuk (Mod), a contemporary phin maker invented phin using the trademark as “Mody”. He is considered to have an important role in using all components of a guitar in the invention of electric phin. In this way he was instrumental in the passing on of the culture of contemporary electric phin making, to skilled craftsmen in the following generations.

Article Details

How to Cite
คำมาธีรวิทย์ ธ. (2019). Electric Phin in Modern Isan Music Culture: A Case Study of Mody Guitar Khon Kaen. Ramkhamhaeng Research Journal of Humanities and Social Science, 22(2), 19–26. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rusoc/article/view/232394
Section
Research Articles
Author Biography

ธนินท์รัฐ คำมาธีรวิทย์, สังคีตวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยศิลปากร

 สังคีตวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยศิลปากร

References

ทีวีบูรพา 2559. กระบี่มือหนึ่ง : ช่างทำพิณไฟฟ้า เข้าถึงเมื่อ 25 มกราคม เข้าถึงได้จากhttps://www.youtube.com/watch?v=4wPdKdJeNvI&t=25s
นิยพรรณ วรรณศิริ. 2540. มานุษยวิทยาสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ปิยพันธ์ แสนทวีสุข. 2546. การศึกษาแหล่งวัฒนธรรมภูมิปัญญาดนตรีพื้นบ้านอีสาน ในเขตลุ่มน้ำชี. กรุงเทพมหานคร:มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. (2549). ดนตรีพื้นบ้านอีสาน. มหาสารคาม: อภิชาติการพิมพ์.
พวงเพชร สุรัตนกวีกุล. 2544. มนุษย์กับสังคม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ศรัณย์ นักรบ. 2557. ดนตรีชาติพันธุ์วิทยา.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุกรี เจริญสุข. 2561. เสียงใหม่ในอุษาคเนย์. กรุงเทพมหานคร: หยินหยางการพิมพ์.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. 2555. อุบลราชธานี มาจากไหน. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แม่คำผาง.
อดินันท์ แก้วนิล. 2555. การสร้างพิณอีสานโดยใช้เทคนิคและกระบวนการสร้างกีตาร์. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
อานันท์ นาคคง. 2559. "เครือญาติดนตรี วิถีอาเซียน." ใน โครงการสัมมนามนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์วิชาการ: ล่องสังคมวัฒนธรรมลุ่มน้ำโขง, 19-20.
ชินวัฒน์ ตั้งสุทธิจิตร และวิชาญ ฤทธิธรรม, บรรณาธิการ.กรุงเทพมหานคร: เยลโล่การพิมพ์.