พฤติกรรมการใช้งานจุดจอดแล้วจรเพื่อวัตถุประสงค์รอง กรณีศึกษา : พื้นที่เมืองชั้นใน กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

บริบทของพื้นที่เมืองชั้นในถือเป็นศูนย์กลางทางด้านเศรษฐกิจ ทำให้เกิดแรงจูงใจในการเข้ามาประกอบกิจกรรมต่าง ๆ หนึ่งในปัญหาหลักที่พบ คือการขาดแคลนที่จอดรถ ผู้คนจึงหันมาใช้บริการ Park & Ride หรือจุดจอดแล้วจร ซึ่งเดิมจุดจอดแล้วจรมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อนำรถเข้ามาจอดและเดินทางต่อด้วยรถไฟฟ้า แต่ปัจจุบันจุดจอดแล้วจรในพื้นที่เมืองชั้นในนั้นถูกพบว่า มีการเข้าใช้ตามวัตถุประสงค์รองโดยการนำรถเข้ามาจอด และเน้นทำกิจกรรมบริเวณโดยรอบจุดจอด และจากการทบทวนวรรณกรรมพบว่า ยังไม่มีผู้ใดศึกษาในแง่ของพฤติกรรมการใช้จุดจอดแล้วจรเพื่อใช้ตามวัตถุประสงค์รอง ในพื้นที่เมืองชั้นใน ดังนั้นผู้วิจัยจึงมุ่งเน้นที่จะศึกษาถึงประเด็นดังกล่าว ด้วยวิธีการลงสำรวจพื้นที่ศึกษาและการทำแบบสอบถาม โดยผู้วิจัยได้เก็บข้อมูลในช่วงเดือนเมษายน พ.ศ. 2565-เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2565 จากนั้นจะทำการวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อให้ทราบถึงพฤติกรรมในการเข้าใช้งานจุดจอดแล้วจรเพื่อวัตถุประสงค์รอง พื้นที่เมืองชั้นใน กรุงเทพมหานคร

ผลการศึกษาพฤติกรรมการเข้าใช้งานจุดจอดแล้วจรเพื่อวัตถุประสงค์รอง พื้นที่เมืองชั้นใน กรุงเทพมหานคร พบว่าจุดจอดแล้วจรที่มีการเข้าใช้งานเพื่อวัตถุประสงค์รองมากที่สุด ส่วนมากจะเป็นพื้นที่ที่มีการใช้ประโยชน์อาคารที่หลากหลาย ประกอบด้วยห้างสรรพสินค้า สำนักงาน หรือตลาด และกิจกรรมต่าง ๆ จะตั้งอยู่ห่างจากจุดจอดแล้วจรไม่เกิน 500 เมตร ซึ่งเป็นระยะที่สามารถเดินได้ รวมถึงพฤติกรรมการเข้าใช้งานจุดจอดแล้วจรของพื้นที่เมืองชั้นใน พบว่า ผู้ที่เข้าใช้มีความถี่ในการเข้าใช้สูงสุดคือ 4-5 วัน/สัปดาห์ คิดได้เป็นร้อยละ 31.2 และเฉลี่ยเวลาในการจอดพบว่า จอดไม่เกิน 15 นาที เนื่องจากจะไม่ถูกคิดค่าบริการ คิดได้เป็นร้อยละ 16.1 ซึ่งจุดจอดแล้วจรในกรณีดังกล่าวจะพบมากในจุดจอดแล้วจรห้วยขวาง และจุดจอดแล้วจรสามย่าน มีพฤติกรรมในการเข้าใช้งานคือ นำรถเข้ามาจอดเพื่อรับ-ส่งคน หรือทำกิจกรรมบริเวณโดยรอบจุดจอดแล้วจรโดยใช้เวลาไม่นาน