การศึกษาทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดฉะเชิงเทรา

ผู้แต่ง

  • อังคณา กุลนภาดล คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • สรรเสริญ หุ่นแสน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • กฤษฎา พลอยศรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • อดิเรก เยาว์วงค์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์
  • พิกุล ประดับศรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์

คำสำคัญ:

ทักษะของผู้บริหารสถานศึกษา, ดิจิทัล, โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดฉะเชิงเทรา กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหารและครู  ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดฉะเชิงเทรา ปีการศึกษา 2567 จำนวน 302 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลครั้งนี้เป็นแบบสอบถาม โดยมีการหาค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามด้วยวิธีสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาค เท่ากับ .87 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

            ผลการวิจัย พบว่า ทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล ตามความคิดเห็นของผู้บริหารโรงเรียน และครูผู้สอนโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จังหวัดฉะเชิงเทรา โดยรวมอยู่ในระดับมาก (x̄ = 4.15) เมื่อเรียงลำดับจากค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อย คือ ทักษะพลเมืองดิจิทัลและความฉลาดทางสังคม (x̄ = 4.20) รองลงมา คือ ทักษะภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมและการคิดเชิงนวัตกรรม (x̄ = 4.15) ทักษะดิจิทัลในการบริหารจัดการองค์การทั้งระบบ (x̄ = 4.14) และ ทักษะภาวะผู้นำเชิงเทคโนโลยี (x̄ = 4.12)

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา นามวงศ์. (2566). ทักษะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อประสิทธิผล การบริหารงานโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบึงกาฬ. ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ขวัญหล้า น้อยนวล. (2563). การวิเคราะห์องค์ประกอบคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของ ผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถม ศึกษาสุโขทัยเขต 2. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(7), 176-189.

ไตรรัตน์ โภคพลากรณ์. (2554). แนวคิดและทฤษฏีการบริหารการเปลี่ยนแปลง. (พิมพ์ครั้งที่ 7). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.

ปุณณิฐฐา มาเชค. (2565). การบริหารองค์กรทางการศึกษาในยุคดิจิทัล. ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.

โยธิน นิลคช. (2561,ออนไลน์.). คุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21. สืบค้นเมื่อ14 ตุลาคม 2566 แหล่งที่มา: http://58.181.147.25/ojsjournal/ index. php/ miniconference/ article /view/1634.

สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2543). ปฏิรูปการเรียนรู้ผู้เรียนเป็นสิ่งสำคัญที่สุด. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว.

สมศักดิ์ เจริญพานิชเสรี. (2558, ออนไลน์). ผู้บริหารยุคออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2567. แหล่งที่มา: http://www.suphannapoom.com/boss-Article.html.

Avolio, B. J., & Bass, B. M. (2020). Full range leadership development.

https://www.taylorfrancis.com/books/mono/10.4324/9780429206232/full-range-leadership-development-bernard-bass-bruce-avolio

Alenezi, A. (2022). Digital leadership in schools during the COVID-19 pandemic: School heads' integration of technology for teaching and learning. Journal of Educational Technology Development and Exchange, 15(1), 53-66. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8825317/

Brynjolfsson, E., & McAfee, A. (2014). The second machine age: Work, progress, and prosperity in a time of brilliant technologies. MIT Press. https://mitpress.mit.edu/books/second-machine-age

He, F., & Fang, X. (2021). The role of innovation in educational management: A case study approach. ScienceDirect.

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877050919300266

Krejcie, R.V. and. D.W.Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Education and Psychological Measurement, 30, 6

Murphy, J., & Seashore Louis, K. (2020). Educational Leadership in an Age of Accountability. SpringerLink. https://link.springer.com/book/10.1007/978-3-319-53347-2

OECD. (2020). The digital transformation of education systems: Policy brief. OECD Publishing.

https://www.oecd.org/publications/the-digital-transformation-of-education-systems-2d8f8754-en.htm

Ribble, M., & Park, M. (2022). The digital citizenship handbook for school leaders: Fostering positive interactions online. International Society for Technology in Education.

Sheninger, E. (2017). Seven pillars of digital leadership in education. HMH Blog. Retrieved from

https://www.hmhco.com/blog/pillars-of-digital-leadership-in-education

Wu, J., & Li, P. (2021). The role of digital communication in educational leadership: A case study. Journal of Educational Leadership and Technology, 29(3), 243-257. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7824681/

Yildirim, S., & Şimşek, A. (2022). Leadership in Digital Transformation: Understanding Human Nature in Changing Times. https://www.taylorfrancis.com/books/mono/10.4324/9780429206232/full-range-leadership-development-bernard-bass-bruce-avolio

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-30

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย