ผลของการใช้กิจกรรมตามหลักการเรียนรู้ที่เน้นการสื่อสารต่อทักษะภาษาจีนของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3
คำสำคัญ:
การเรียนรู้ที่เน้นการสื่อสาร, ทักษะภาษาจีน, การฟัง, การพูด, การอ่าน, การเขียนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาผลของการใช้กิจกรรมตามหลักการเรียนรู้ที่เน้นการสื่อสาร Communicative Language Teaching : CLT) ต่อพัฒนาการด้านทักษะการฟัง การพูด และการอ่านภาษาจีนของนักเรียนชั้นประถมศึกษา ปีที่ 3 ให้มีคะแนนเฉลี่ยผ่านเกณฑ์ร้อยละ 60 ของคะแนนเต็ม และมีนักเรียนผ่านเกณฑ์ร้อยละ 60 จากจำนวนนักเรียนทั้งหมด และ (2) ศึกษาความคิดเห็นของนักเรียนที่มีต่อการเรียนการสอนที่ใช้กิจกรรมตามแนวทาง CLT ประชากรที่ใช้ในการศึกษาคือนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ของโรงเรียนแห่งหนึ่ง จำนวน 7 ห้องเรียน รวม 204 คน กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 1 ห้องเรียน รวม 36 คน ซึ่งได้มาจากการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม (cluster purposive sampling) โดยใช้ห้องเรียนเป็นหน่วยสุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ตามแนวทาง CLT จำนวน 5 แผน รวม 25 ชั่วโมง แบบประเมินความสามารถด้านภาษาจีน และแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างสำหรับสอบถามความคิดเห็นของนักเรียน การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และการวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis)
ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนมีพัฒนาการทางด้านทักษะภาษาจีนเพิ่มขึ้น คะแนนเฉลี่ยของทักษะการฟัง พูด และอ่านเท่ากับ 35.94 จากคะแนนเต็ม 50 คิดเป็นร้อยละ 71.88 และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 60 จำนวน 23 คน คิดเป็นร้อยละ 63.89 ของนักเรียนทั้งหมด ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด และคะแนนเฉลี่ยของทักษะการเขียน เท่ากับ 8.14 จากคะแนนเต็ม 10 คิดเป็นร้อยละ 81.40 และมีนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 60 จำนวน 26 คน คิดเป็นร้อยละ 72.22ของนักเรียนทั้งหมด ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนด นอกจากนี้ ผลการสัมภาษณ์พบว่านักเรียนมีทัศนคติเชิงบวกต่อกิจกรรมที่ใช้ นักเรียนส่วนใหญ่ระบุว่ากิจกรรมการเล่าเรื่อง การสนทนาเป็นคู่ และเกมภาษามีส่วนช่วยพัฒนาทักษะภาษาของตนเองอย่างมีประสิทธิภาพ อีกทั้งยังช่วยเพิ่มความมั่นใจในการใช้ภาษาจีน
เอกสารอ้างอิง
กรกช ฉวีวรรณชล, ปริญญา ทองสอน และ ปานเพชร ร่มไทร. (2565). การพัฒนาทักษะการฟังและทักษะการพูดภาษาจีนของนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยใช้กิจกรรมการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร CLT ร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือเทคนิค STAD.วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มจร วิทยาเขตแพร่, 8 (2), 78-90.
ธีรพงศ์ แก้วมณี และ วรรณา เหล่าเขตกิจ. (2567). วิจัยสำรวจสภาพปัญหาและคุณภาพด้านครูผู้สอนภาษาจีนโรงเรียนประถมศึกษาในประเทศไทย สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ปริทัศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง, 12 (1), 69-85.
นิธิพงษ์ โยธชัย และ พชร อุตมะพันธุ์. (2567). การพัฒนาทักษะการฟังภาษาอังกฤษโดยใช้วิธีการสอนตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสาร (CLT) สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9 (1), 561-569.
นันทิวรรณ อินหาดกรวด, วรรษวัลย์ วงศ์กำแหง, สุภัตชา จำปา, พีรพัฒน์ พวงจิตร และเสาวภา อินทร์แก้ว. (2562).
การพัฒนาทักษะการพูดภาษาจีนโดยใช้สื่อประสมสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา โรงเรียนบ้านแม่ตาวแพะ. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 6 สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร, 1-11.
นฤภรณ์ วุฒิพันธุ์. (2565).การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ในรายวิชาภาษาจีนเพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการสื่อสารของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่1. ศึกษาศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 6 (2), 16-30.
ภัชณีย์ เสาวภาคพฤกษ์ และ พงษ์พัชรินทร์ พุธวัฒนะ. (2565).การพัฒนาผลการเรียนรู้ด้านการฟังและการอ่านภาษาจีน โดยการจัดการเรียนรู้ที่ใช้ใบงานเชิงปฏิสัมพันธ์ สําหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนราชวัตรวิทยา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี. 16 (2), 83-92.
Byram, M. (1997). Teaching and assessing intercultural communicative competence. Clevedon, UK : Multilingual Matters.
Richards, J. C. (2006). Communicative language teaching today. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
Savignon, S. J. (2002). Interpreting communicative language teaching: Contexts and concerns in teacher education. New Haven, CT: Yale University Press.
Wang, Y. (2018). Effective language learning strategies for young learners. Abingdon, UK: Routledge.
Wen, X. (2016). Teaching Chinese as a second language: Theories and applications. Cham, Switzerland: Springer.
