องค์กรกำกับดูแลด้านมลพิษทางเสียงจากอากาศยาน
Main Article Content
Abstract
The objective of this article was to find the proper organization which would serve as the supervising organization on the aircraft noise pollution by means of comparing with those of the United States of America, England and Singapore. Such study will be done by making research and analysis from documents both in Thai and foreign languages such as laws, text books, magazines, articles, theses, websites relating to the subject matter of this research as well as various survey results.
This study found that the authority in supervising aircraft noise pollution in the United States of America, England and Singapore are vested solely in their civil aviation departments without dividing it to other organizations, due to the reason that aircraft noise pollution is a technical issue requiring the attention of the persons with particular expertise. However, in Thailand, there are several organizations involving in the aircraft noise pollution supervision, such as the Civil Aviation Department, the Pollution Controlling Department and the Office of Natural Resources and Environmental Policy and Planning (ONEP). This may cause the repetition of the exercise of authority and create confusion to the persons in charge. At the same time, lacking comprehensive technical knowledge in specific field would result in the ineffective enforcement of law.
Therefore, it is more appropriate to assign the task of supervising the aircraft noise pollution to solely one organization for the sake of effective law enforcement. In my view, the organization which is in possession of relevant expertise in this field is the Civil Aviation Department.
Article Details
Copyright
Connexion: Journal of Humanities and Social Sciences has an exclusive right to publish the accepted articles in any form. However, the author retains the following rights:
1. The right to the ownership of the article;
2. The right to use all or part of the article in his/her other works;
3. The right to re-produce the article for personal use or for use in the author’s organisation, in which case the author must obtain permission from Connexion: Journal of Humanities and Social Sciences;
4. The right to make copies of all or part of the work for educational use or for the author’s use in classroom teaching; and
5. The right to include the work (both the preprinted and printed versions) in an institutional repository.
References
กรมการขนส่งทางอากาศ. (2551) รายงานประจำปี 2550, กรุงเทพฯ: กรมฯ.
กรมควบคุมมลพิษ. (2555, 9 พฤศจิกายน) เกี่ยวกับ คพ (หน้าที่ บทบาท และภารกิจทั่วไป), จาก https://www.pcd.go.th/about/ab_mission.html [ค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2557]
กฤติกา เลิศสวัสดิ์. (2552) การป้องกันและควบคุมมลพิษทางเสียงจากอากาศยานภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยการบินพลเรือนระหว่างประเทศ ค.ศ. 1944, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชากฎหมายทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
นันทวัฒน์ บรมานันท์. (2552) กฎหมายปกครอง, กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
พระราชบัญญัติส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ พ.ศ. 2535, (2535, 4 เมษายน) ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 109, ตอนที่ 37, หน้า 1-43.
สมชาย พิพุธวัฒน์. (2554) กฎหมายการเดินอากาศ (ปรับปรุงครั้งที่ 2), กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
สำนักนโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. (ม.ป.ป.) เกี่ยวกับเรา (ความเป็นมา), จาก https://www.onep.go.th/index.php?option=com_content&view=article&id=58&Itemid=135 [ค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2557]
อุดมศักดิ์ สินธิพงษ์. (2554) กฎหมายว่าด้วยความเสียหายทางสิ่งแวดล้อม: ความรับผิดทางแพ่ง การชดเชยเยียวยา และการระงับข้อพิพาท, กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
IATA. (2013) IATA position on noise-related operating restriction, Canada: IATA.