องค์กรที่มีอำนาจสอบสวนอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับอากาศยาน ตามพระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. 2497

Main Article Content

พูนลาภ มายาง
สมชาย พิพุธวัฒน์

Abstract

The objective of this article was to study the establishment of an aircraft accident investigation organization and the authority to investigate the aircraft accident of the Aircraft Accident Investigation Committee according to the Air Navigation Act B.E. 2497. The study compared the aircraft accident investigation organization of the United States of America, Australia and Singapore by researching documents related to doctrines, theories, laws both in Thai and foreign languages in order to find conclusive analysis on the matter.


The study found that the United States of America, Australia, and Singapore have all established permanent aircraft accident investigation organization with full authority in law enforcement while investigating domestic accident including the power to give recommendations and reports to the government officer concerned to setup preventive measure against the repetition of the same accident. But Thailand accident investigation authority was decentralized and distributed to many organizations such as police force, administrative department etc. Also, Thailand Air Navigation Act B.E. 2497 Article 63 empowered the Minister of Transportation to appoint an Aircraft Accident Investigation Committee with article 64 giving investigative authority and article 15/5 appointing Department of Civil Aviation as a service unit of the said committee, thus the aforesaid committee was not totally independent. The dispersed authorities such as this would affect the progress and effectiveness of the investigation.


Hence, in order to resolved this issue, the Air Navigation Act B.E. 2497 must be amended by separating the establishment of a permanent investigation committee as a section under direct command of the Ministry of Transportation. The committee would focus only on aircraft accident investigation. This resolution would make Thailand’s aircraft accident investigation more unity and timely.

Article Details

How to Cite
มายาง พ., & พิพุธวัฒน์ ส. (2015). องค์กรที่มีอำนาจสอบสวนอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับอากาศยาน ตามพระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. 2497. Connexion: Journal of Humanities and Social Sciences, 4(1), 98–120. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/MFUconnexion/article/view/241367
Section
Research article

References

ชลอ ว่องวัฒนาภิกุล. (2543) กฎหมายอากาศ (พิมพ์ครั้งที่ 6), กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สมชาย พิพุธวัฒน์. (2554) กฎหมายการเดินอากาศ (ปรับปรุงครั้งที่ 2), กรุงเทพฯ: ม.ป.พ.
พงษ์ศักดิ์ ฮงประยูร. (2556) มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการรักษาความปลอดภัยในการบินพลเรือน: ศึกษาองค์การที่ทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยในท่าอากาศยาน, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง, เชียงราย.
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา. (2478, 10 มิถุนายน) ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 52, หน้า 598-2478.
พระราชบัญญัติการเดินอากาศ พ.ศ. 2497. (2497, 14 กันยายน) ราชกิจจานุเบกษา, เล่ม 71, ตอนที่ 58, หน้า 1249-1279.
Aviation Safety Council (Ed.). (2002) Aircraft accident report, Taiwan Republic of China: Aviation Safety Council.
CASA-ATSB. (2010) Memorandum of Understanding between the Australian Transport Safety Bureau and the Civil Aviation Safety Authority, Australia: The Government Publishing Service.
Gerall, L. E. & Dempsey, P. S. (2005) Aviation and the law (4th ed.), Arizona: Coast Aire.
ICAO. (1987) Memorandum on ICAO (13rd ed.), Canada: Montreal Public Information Office of ICAO.
Rodrigues, C. C. & Cusick, S. K. (2012) Commercial aviation safety (5th ed.), New York: McGraw-Hill.