แนวคิดสวัสดิการชุมชนบนฐานทรัพยากรชุมชน: ทางเลือกเพื่อการพึ่งตนเองของชุมชนอย่างยั่งยืน

Main Article Content

ธงชัย ภูวนาถวิจิตร

Abstract

This article demonstrates the conceptual framework of the community welfare concept based on community resources, the choice of the community to create social security in the community. With a focus on self-reliance capital resources from the community, the social and cultural capital achieve self-reliance; it does not need to wait for help from the government. If it can be integrated with community welfare policies and programs of both the public and private sectors at the national level, provincial and community level. It is necessary to review and understand this issue which covers the following main detail (1) The concept of community welfare (2) welfare of community-based resource community (3) The importance of community welfare to self-reliance of communities (4) barriers importance of community welfare and (5) community welfare to self-reliance of alternative, sustainable communities.

Article Details

How to Cite
ภูวนาถวิจิตร ธ. (2015). แนวคิดสวัสดิการชุมชนบนฐานทรัพยากรชุมชน: ทางเลือกเพื่อการพึ่งตนเองของชุมชนอย่างยั่งยืน. Connexion: Journal of Humanities and Social Sciences, 4(2), 65–94. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/MFUconnexion/article/view/241374
Section
Research article

References

กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2548) ทิศทางและรูปแบบการจัดสวัสดิการสังคมของประเทศไทย, กรุงเทพฯ: เทพเพ็ญวานิสย์.

คณาภรณ์ ธนูธรรมเจริญ. (2554) ระบบจัดการเหมืองฝายกับสิทธิชุมชน: ศึกษาเปรียบเทียบกฎหมายปัจจุบันกับกฎหมายมังรายศาสตร์, วิทยานิพนธ์นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยพายัพ, เชียงใหม่.

จันทนา เจริญวิริยะภาพ และคณะ. (2546) เครือข่ายกองทุนหมุนเวียนชาวบ้านสงขลา รูปธรรมที่ใช้เงินเป็นเครื่องมือสร้างสวัสดิการชุมชน, กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาองค์กรชุมชน (องค์การมหาชน).

ชนินทร์ วสีนนท์. (2549) การจัดสวัสดิการชุมชนของเครือข่ายอินแปง: กลไก กระบวนการจัดการตนเอง, วิทยานิพนธ์สังเคราะห์ศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารสังคม, คณะสังคมสงเคราะห์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

ธงชัย ภูวนาถวิจิตร และสุชาครีย์ ศรีรัตน์. (2556) การวางแผนจัดการการท่องเที่ยวชุมชนแบบยั่งยืนเพื่อรองรับการรวมกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน: กรณีศึกษาพื้นที่ชุ่มน้ำเวียงหนองหล่ม อำเภอแม่จัน และอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย, กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.) ฝ่ายอุตสาหกรรม.

ธงชัย ภูวนาถวิจิตร, ไพบูลย์ วงค์ใหญ่ และนิรันดิ์ แปงคำ. (2555) การจัดการน้ำด้วยภูมิปัญญาเหมืองฝายโดยชุมชนมีส่วนร่วม กรณีศึกษา:สหกรณ์ผู้ใช้น้ำ จันจว้า จำกัด ในพื้นที่ลุ่มน้ำคำ อำเภอแม่จัน จังหวัดเชียงราย, เชียงราย: ศูนย์ความหลากหลายทางชีวภาพ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงราย.

ธงชัย ภูวนาถวิจิตร. (2557) การพัฒนาตลาดนัดทุ่งฟ้าบดให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมชุมชนอำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่, เชียงใหม่: ภาควิชามนุษย์สัมพันธ์ คณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ปัญญา เลิศไกร. (2550) แนวคิดและรูปแบบการจัดสวัสดิการชุมชนที่ประสบความสำเร็จ, ภาคนิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

พรหมมินทร์ พวงมาลา, สัมภาษณ์วันที่ 15 มิถุนายน 2555

ภัทรวรรธน์ กาลือ. (2553) การบริหารจัดการ “องค์กรออมบุญวันละหนึ่งบาทเพื่อสวัสดิการชุมชนบ้านดอนไชย สร้างทุนทางสังคมอย่างยั่งยืน” เทศบาลตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน จังหวัดลำปาง, วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตร มหาบัณฑิต, คณะสังคมสงเคราะห์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.

ระพีพรรณ คำหอม. (2545) สวัสดิการสังคมกับสังคมไทย, กรุงเทพฯ: สามเจริญพาณิชย์.

สถาบันวิจัยทางสังคม. (2551) การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว, เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2544) มิติชุมชน วิธีคิดท้องถิ่น ว่าด้วย สิทธิ อำนาจและการจัดการทรัพยากร, กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.