Cultural Tourism Development for Community Needs: A Case Study of Lower U-Tapao River Basin in Songkhla

Authors

  • Suteera Detnakarin Lecturer, Faculty of Management Sciences, Songkhla Rajabhat University
  • Akkayarn Arrayayarn Lecturer, Faculty of Management Sciences, Songkhla Rajabhat University

DOI:

https://doi.org/10.14456/mjba.2021.5

Keywords:

Community Needs, Cultural Tourism, Lower U-Tapao River Basin, Participation, Tourism Values

Abstract

The main objective of this research is to study cultural tourism development for community needs in three cultural destinations at lower U-Tapao river basin in Songkhla, consisting of Klonghae floating market, Wat Khu Tao, and Wat Na Rang Nok. The quantitative approach is conducted by using questionnaire. Quota sampling and accidental sampling techniques are used to collect data of 60 respondents per cultural tourism destination. The sample groups consist of 180 persons from representatives of governmental agencies, entrepreneurs, and local people. The data analysis methods consist of frequency, percentage, mean, and standard deviation. The results found that cultural tourism development for community needs at lower U-Tapao river basin are at high level for tourism destination management with the highest mean score, followed by activities and processes, tourism values, and community participation, respectively. To consider each cultural tourism destination of Lower U-Tapao River Basin, it found that different tourism destinations have different needs to develop into cultural sites. The results are basic information that government officers or policy makers should allocate budget on cultural tourism development based on the local needs.

 

References

กัลยา สว่างคง. (2558). การประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวในมุมมองของนักท่องเที่ยว กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวประเภทน้ำตกในจังหวัดสระบุรี. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 18, 10-25.

จามจุรี ศรีชูโฉม, ปุณยวีร์ ศรีรัตน์, และนิภาพร แซ่เจ่น. (2558). การศึกษาความพร้อมในการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ กรณีศึกษาอุทยานบ่อน้ำร้อน ตำบลวังหิน อำเภอบางขัน จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 35(3), 91-114.

จุฑาธิปต์ จันทร์เอียด, อังสุมาลิน จำนงชอบ, และณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2560). แนวทางการพัฒนา การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์อย่างยั่งยืนของชุมชนบ้านริมคลอง จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารธุรกิจปริทัศน์, 9(2), 21-38.

ณัฏฐินี ทองดี. (2560). ความพอเพียง: ฐานคิดการรักษามรดกทางวัฒนธรรมในภาคอีสานสู่การท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 12(1), 35-58.

นราวดี บัวขวัญ. (2556). รูปแบบการจัดการตลาดน้ำเพื่อการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม: กรณีศึกษา ตลาดน้ำคลองแห อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.]

ทิพาพร ไตรบรรณ์. (2557). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ กรณีศึกษา หมู่บ้านอรัญญิก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.]

เทศบาลเมืองคลองแห. (2562). แผนพัฒนาสามปี (พ.ศ.2558-2560). http://www.klonghaecity.go.th/files/com_strategy/2019-02_2243a0003545091.pdf

เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ. (2556). การพัฒนาคุณภาพการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.

บุญใจ ศรีสถิตย์นรากูร. (2555). การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย คุณสมบัติการวัดเชิงจิตวิทยา. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ใบเฟิร์น วงษ์บัวงาม และมุขสุดา พูลสวัสดิ์. (2556). การประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงเกษตร โครงการที่ได้รับรางวัลจากการประกวดผลงานตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงภาคการเกษตร ในเขตกรุงเทพและปริมณฑล. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

ปฐม หงส์สุวรรณ และกรรณิการ์ สุพิชญ์. (2560). แผนงานการจัดการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในพื้นที่อีสานตอนกลาง: กรณีจังหวัดขอนแก่นและจังหวัดมหาสารคาม. รายงานการวิจัย สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติและสำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ปิ่นฤทัย คงทอง และสุวารี นามวงศ์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 12(2), 1-32.

ภัทร์ธนกัลย์ เตี่ยไพบูลย์. (2557). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศโดยชุมชน บ้านหัวนอนวัด ตำบลแม่ทอม อำเภอบางกล่ำ จังหวัดสงขลา. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.]

รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และภาคภูมิ ภัควิภาส. (2556). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมชนเผ่าเพื่อความยั่งยืน. Journal of Community Development Research, 6(1), 42-60.

ศิริจรรยา ประพฤติกิจ. (2553). การประเมินศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวในอำเภอเมือง จังหวัดตราด เพื่อจัดทำเส้นทางท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. [ปริญญานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต,มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.]

สมาพร คล้ายวิเชียร, เกษสุดา บูรณพันศักดิ์, และกัญธิมา นาคินชาติ. (2550). แนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวหมู่บ้านช้างในอีสานใต้. รายงานการวิจัย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

สุถี เสริฐศรี. (2557). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในชุมชนคลองโดน อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสงคราม. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.]

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). การสำรวจพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของชาวไทย พ.ศ. 2559 (ในรอบปี 2558). สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การสำรวจพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวของชาวไทย พ.ศ. 2560 (ในรอบปี 2559). สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

อดิศร ศักดิ์สูง และวรุตม์ นาที. (2559). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนในรูปแบบหมู่บ้านวัฒนธรรมเพื่อรองรับประชาคมอาเซียน บริเวณคาบสมุทรสทิงพระ จังหวัดสงขลา. รายงานการวิจัย มหาวิทยาลัยทักษิณ.

องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ทอม. (2562). แผนพัฒนาสามปี (พ.ศ. 2558-2560). http://maetom.go.th/content/information.pdf

อารยา อินคชสาร. (2554). การประเมินศักยภาพของตลาดน้ำวัดกลางคูเวียงเพื่อเป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. [วิทยานิพนธ์หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.]

Aref, F., Gill, S. S., & Aref, F. (2010). Tourism development in local communities: As a community development approach. Journal of American Science, 6(2), 155-161.

Haukeland, J. V. (2011). Tourism stakeholders’ perceptions of national park management in Norway. Journal of Sustainable Tourism, 19, 133-153.

Muganda, M., Sirima, A., & Ezra, P. M. (2013). The role of local communities in tourism development: Grassroots perspectives from Tanzania. Journal of Human Ecology, 41(1), 53-66.

Seyfi, S., Hall, C. M., & Rasoolimanesh, M. (2019). Exploring Memorable Cultural Tourism Experiences. Journal of Heritage Tourism. https://doi.org/10.1080/1743873X.2019.1639717

Urosevic, N. (2012). Cultural identity and cultural tourism – between the local and the global. Singidunum Journal, 9(1), 67-76.

Downloads

Published

2021-06-26

How to Cite

Detnakarin, S., & Arrayayarn, A. (2021). Cultural Tourism Development for Community Needs: A Case Study of Lower U-Tapao River Basin in Songkhla. Maejo Business Review, 3(1), 74–90. https://doi.org/10.14456/mjba.2021.5

Issue

Section

Research Article