พฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหง ตามตัวแปรเพศ อายุ คณะที่ศึกษา เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ ใช้การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย (Simple random sampling) และกำหนดกลุ่มตัวอย่างด้วยสูตรของทาโร่ ยามาเน่ (Taro Yamane) กลุ่มตัวอย่าง 400 คน  สุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เพื่อตอบแบบสอบถามระดับความคลาดเคลื่อนของการสุ่มตัวอย่าง 0.05 ที่ได้มา เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม (Questionnaire) โดยใช้เกณฑ์สัมประสิทธิ์แอลฟา (Alpha Coefficient) ที่ค่าระดับความเชื่อมั่นของแบบสอบถามมากกว่า 0.77 จึงจะถือได้ว่าแบบสอบถามมีความน่าเชื่อถือและสามารถนำไปศึกษากับกลุ่มตัวอย่างจริงได้สำหรับงานวิจัยฉบับนี้มีค่าความเชื่อมั่นที่ 0.873 กลุ่มผู้ให้ข้อมูลการสัมภาษณ์เลือกแบบเจาะจง จำนวน 3 คน ผลการวิจัยพบว่า ความคิดเห็นของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงที่มีต่อพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ โดยรวมอยู่ในระดับมาก ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงที่มีเพศต่างกัน ต่อพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ โดยรวม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงที่มีช่วงอายุต่างกัน ต่อพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ โดยรวม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 จากนั้นนำมาเปรียบเทียบความแตกต่างรายคู่ด้วยวิธีเชฟเฟ่ พบว่า โดยภาพรวม นักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงช่วงอายุต่ำกว่า 25 ปี คู่กับ ตั้งแต่ 30 ปี ขึ้นไป และช่วงอายุ 26-30 ปี คู่กับ ตั้งแต่ 30 ปี ขึ้นไป มีความคิดเห็นต่อพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ แตกต่างกัน โดยนักศึกษาช่วงอายุตั้งแต่ 30 ปี ขึ้นไป มีค่าเฉลี่ยสูงกว่านักศึกษาที่มีช่วงอายุต่ำกว่า 25 ปี และ มีค่าเฉลี่ยสูงกว่านักศึกษาที่มีช่วงอายุ 26-30 ปี ส่วนผลการเปรียบเทียบความคิดเห็นของนักศึกษามหาวิทยาลัยรามคำแหงที่สังกัดคณะต่างกัน ต่อพฤติกรรมการดำเนินชีวิตประจำวันแบบวิถีใหม่ โดยรวม มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และทดสอบด้วยเชฟเฟ่ไม่พบความแตกต่างในทุกคู่ของตัวแปร