ปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการกระจายอำนาจสู่สถานศึกษา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่องปัญหากฎหมายเกี่ยวกับการกระจายอำนาจสู่สถานศึกษา นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีและกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการกระจายอำนาจทางการศึกษาสู่สถานศึกษา  และหาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการพัฒนากฎหมายเกี่ยวกับการกระจายอำนาจ สู่สถานศึกษา โดยศึกษาแหล่งข้อมูลประเภทเอกสาร/หลักฐาน และกฎหมายเกี่ยวกับการกระจายอำนาจทางการศึกษา อาทิเช่น พ.ร.บ. การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542  และที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการกระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ.2546 และที่แก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.ระเบียบข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาพ.ศ.2547และที่แก้ไขเพิ่มเติม เป็นต้น   เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบไปด้วย แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูล ผู้วิจัยดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลที่เก็บรวมรวมโดยการวิเคราะห์เอกสารและกฎหมายเกี่ยวกับการกระจายอำนาจสู่สถานศึกษา ประกอบข้อสรุปข้อมูลจากการสอบถามและสัมภาษณ์

ผลการวิจัยพบว่า กฎหมายที่เกี่ยวกับการกระจายอำนาจทางการศึกษา ในทางปฏิบัติยังไม่ได้รับการกระจายอำนาจอย่างแท้จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งการกระจายอำนาจสู่สถานศึกษา เพียงแต่มีหน่วยงานทางการศึกษาอันได้แก่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเป็นตัวแทนจากส่วนกลางไปอยู่ในส่วนภูมิภาคเท่านั้น อำนาจการตัดสินใจทุกอย่างยังคงรวมศูนย์อยู่ที่ส่วนกลางเป็นผู้วางแผนและตัดสินใจสั่งการเหมือนเดิม ทำให้การบริหารจัดการการศึกษาในระดับสถานศึกษาขาดความคล่องตัวในการพัฒนาการศึกษาไปสู่คุณภาพที่แท้จริงได้ จึงเสนอแนะว่าหากต้องการให้สถานศึกษามีการพัฒนาการศึกษาของตนสู่คุณภาพนั้น ต้องมีการกระจายอำนาจอย่างแท้จริงให้กับสถานศึกษา ให้มีการกระจายอำนาจแบบเบ็ดเสร็จเด็ดขาดสู่สถานศึกษา โดยให้ผู้มีส่วนได้เสีย (Stake holder) เข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารจัดการทุกด้าน ทั้งด้านวิชาการ งบประมาณ การบริหารงานบุคคล และการบริหารงานทั่วไป