การประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความเป็นมา แนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับการประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา ทั้งประเทศไทยและต่างประเทศ 2) ศึกษาปัญหา อุปสรรคเกี่ยวกับการประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา 3) เสนอเป็นแนวทางในการนำเอาทรัพย์สินทางปัญญามาประกันภัยในการปรับใช้กับประเทศไทย การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ มีวิธีดำเนินการวิจัย โดยการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลเอกสาร
ผลการวิจัยพบว่า การประกันทรัพย์สินทางปัญญาของประเทศไทยกับประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศสหราชอาณาจักร มีความสอดคล้องกันหลายประการ แต่ยังมีข้อกำหนดกฎหมายบางอย่างที่เป็นรายละเอียดอาจไม่เหมือนกัน เช่น การประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญาของประเทศไทย กำหนดให้การฟ้องร้องต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือและลงลายมือชื่อของฝ่ายที่ต้องรับผิด แต่ประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสหราชอาณาจักร ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือประเภทประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา ประเทศไทยที่จะทำต้องเป็นประกันภัยประเภทประกันวินาศภัย ส่วนประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสหราชอาณาจักร การทำประกันภัยในสิทธิทางทรัพย์สินทางปัญญา สามารถทำได้เป็นการประกันภัยความรับผิดชอบ ปัจจุบันประเทศไทยยังไม่มีกรมธรรม์ประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา ส่วนประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสหราชอาณาจักร การทำประกันภัยทรัพย์สินทางปัญญา สามารถทำได้และมีรูปแบบกรมธรรม์ประกันภัย ประเทศไทยในการเรียกค่าสินไหมทดแทน ต้องเป็นผู้เอาประกันภัยหรือผู้มีส่วนได้เสียในขณะทำสัญญาประกันและขณะที่เกิดวินาศภัยด้วย ส่วนประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสหราชอาณาจักร พิจารณาการมีส่วนได้เสียตอนที่ทำสัญญาประกันเท่านั้น การกำกับดูแลธุรกิจประกันภัย ผู้รับประกันภัย ต้องเป็นนิติบุคคล ในรูปแบบเป็นบริษัทจำกัด หรือบริษัทมหาชนจำกัด ภายใต้การดูแลขององค์กรรัฐ คล้ายกับประเทศสหรัฐอเมริกาและประเทศสหราชอาณาจักร
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เอกสารอ้างอิง
จุมพล ภิญโญสินวัฒน์. (2552). หลักเหตุผลของการคุ้มครองสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา. ใน วิทยานิพนธ์นิติศาสตรดุษฎีบัณฑิต คณะนิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชุติกาญจน์ นพคุณ. (2549). ปัญหาการทำประกันภัยเกี่ยวกับสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา. ใน ปริญญานิติศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานิติศาสตร์. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ภูมินทร์ บุตรอินทร์. (2560). ประวัติศาสตร์และแนวคิดเกี่ยวกับทรัพย์สินทางปัญญา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์เดือนตุลา.
สุธรรม หงศ์สำราญ, วิรัช ณ สงขลา และพึงใจ พึ่งพานิช. (2518). หลักการประกันวินาศภัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช จำกัด.
Ewin R.S.Seligman and Avin Johnson. (1986). Encyclopedia of Social Sciences.
Francis T. Allen and Sidney l. Simon. (1968). Insurance : General Principles. New a Littlefield : Adams Press.
Guillen v. Potomac Ins. Co. of III. (2001). No. 1-00-2314, Ill. App. LEXIS 392. at *22.
Kathlenn Heald Ehttinger.Karen L.Hamilton and Gregory Krotim. (1995). State Insurance Regulation : Pennsylvania U.S.A.
Ronald C. Wanglin, Retrieved. (2003), Intellectual Property Insurance.Retrieved September 17 ,2006, from Bolton & Company web site http://www. Boltonce.com/uk/en/rik-management/ intellectual/property- insurance