ATHITTHANDHAMMA FOUR : HARMONY PROMOTION IN THAI SOCIETY ACCORDANCE
Article Sidebar
Published:
Sep 13, 2019
Keywords:
Harmony ThaiSociety Athitthandhamma
Main Article Content
Abstract
To promote the harmony in Thai society accordance with Athitthandhamma four such as wisdom, truth and honesty, generosity, contact, to be applied in Thai society and found that Thai society wants to have the harmony of people in the society and behave the right principle, regulations, rule and morality. The thing will move Thai society to have the harmony , is every person to use the wisdom to work own duty perfectly and live with wisdom , forget and forgive the mistakes and use the peace way to stop the conflict and make the mind calm by having the harmony that will effect on happiness to own selves and society truly.
Article Details
Section
Academic Article
References
Kingsley Davis. (1969). Human Society. new York : The macmillan Company.
Paul B Horton Chester. L. Hunt. (1972). Sociology. New York : McGraw-Hill Book Company.
เจือจันทร์ จงสถิตอยู่ และรุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่างๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย จำกัด.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2533). เศรษฐกิจหมู่บ้านไทยในอดีต. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์ จำกัด ร่วมกับสำนักพิมพ์หมู่บ้าน.
ถวัลย์ มาศจรัส. ประชาธิปไตย. (2542). กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภาลาดพร้าว.
ถวิล ธาราโภชน์. (2532). จิตวิทยาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้า.
ประจวบ คำบุญรัตน์. (2539). หัวใจของการศึกษา ศาสนาต้องเป็นรากฐาน. กรุงเทพมหานคร : กรมสามัญศึกษา : กระทรวงศึกษาธิการ.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2553). การบูรณาการพุทธิปัญญา เพื่อพัฒนาชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร : ไทยรายวันการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2531). รักษาใจยามป่วยไข้. กรุงเทพมหานคร : พิมพ์สวย.
พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ. (2553). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: เม็ดทรายพริ้นติ้ง จำกัด.
พระมหาอุดม สารเมธี. (2550). ความสามัคคีนั้น สำคัญนัก. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม : ระฆังทอง.
พระครูนิกรสุนทรกิจ (สมพงษ์ นุ่มสกล). (2554). การศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสามัคคีในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิสิฐ เจริญสุข. (2542). คู่มือการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา.
พูนทรัพย์ เกตุวีระพงศ์. (2544). การบูรณาการหลักคุณธรรมและจริยธรรมในวิชาชีพครู. ใน สาระนิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิตประจำปี 2554. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่าง ๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
แสวง อุดมศรี. (2533). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Paul B Horton Chester. L. Hunt. (1972). Sociology. New York : McGraw-Hill Book Company.
เจือจันทร์ จงสถิตอยู่ และรุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่างๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตร
แห่งประเทศไทย จำกัด.
ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. (2533). เศรษฐกิจหมู่บ้านไทยในอดีต. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สร้างสรรค์ จำกัด ร่วมกับสำนักพิมพ์หมู่บ้าน.
ถวัลย์ มาศจรัส. ประชาธิปไตย. (2542). กรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร : คุรุสภาลาดพร้าว.
ถวิล ธาราโภชน์. (2532). จิตวิทยาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร : โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้า.
ประจวบ คำบุญรัตน์. (2539). หัวใจของการศึกษา ศาสนาต้องเป็นรากฐาน. กรุงเทพมหานคร : กรมสามัญศึกษา : กระทรวงศึกษาธิการ.
พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส. (2553). การบูรณาการพุทธิปัญญา เพื่อพัฒนาชีวิตและสังคม. กรุงเทพมหานคร : ไทยรายวันการพิมพ์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (2531). รักษาใจยามป่วยไข้. กรุงเทพมหานคร : พิมพ์สวย.
พระมหาดาวสยาม วชิรปัญโญ. (2553). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาในอินเดีย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: เม็ดทรายพริ้นติ้ง จำกัด.
พระมหาอุดม สารเมธี. (2550). ความสามัคคีนั้น สำคัญนัก. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม : ระฆังทอง.
พระครูนิกรสุนทรกิจ (สมพงษ์ นุ่มสกล). (2554). การศึกษาวิเคราะห์เรื่องความสามัคคีในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท. ใน วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิสิฐ เจริญสุข. (2542). คู่มือการพัฒนาคุณภาพชีวิต. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา.
พูนทรัพย์ เกตุวีระพงศ์. (2544). การบูรณาการหลักคุณธรรมและจริยธรรมในวิชาชีพครู. ใน สาระนิพนธ์พุทธศาสตรบัณฑิตประจำปี 2554. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รุ่งเรือง สุขารมณ์. (2550). รายงานการสังเคราะห์งานวิจัยคุณลักษณะและกระบวนการปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมของประเทศต่าง ๆ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
แสวง อุดมศรี. (2533). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
