STUDY TRENDS IN HYDROPONIC VEGETABLE EXPORTS OF ENTREPRENEURS IN NONGKHAI PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This qualitative research’s objectives were to study the trend of entrepreneurship in the hydroponics vegetable export business in Nongkhai province by studying internal and external factors affecting export trends of hydroponics vegetable entrepreneurs in marketing, production, export, strategic planning for production and export, and to study of reasons, problems and obstacles in the export of hydroponics vegetables of entrepreneurs and find ways to develop hydroponics vegetable farms (businesses) in Nongkhai province to develop into industrial production for export. The sample group was entrepreneurs operating 30 hydroponics vegetable farms (businesses). The data came from the in-depth interviews were organized to be analyzed and examined by data analysis. This qualitative research used content analysis. It was a collection of data originating from the field, capture the issues raised by the informants, refer, and summarize the content to link beyond reasons in order to draw conclusions from the research.
The results of the study found that hydroponics vegetable entrepreneurs in all 30 farms had not exported hydroponics vegetables to foreign countries. But there were plans to send it to nearby countries like Laos. Currently, the market was still in the area of Nongkhai province. And consumers from neighboring countries, Laos. Including most of them, there was also an order of vegetables that usually came to buy at the entrepreneur's farm. The guidelines to encourage entrepreneurs to have the potential to export, there were all 5 aspects consisting of marketing promotion, production, export, administrative management, finance, respectively.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
แกมกาญจน์ เหลืองวิรุจน์กลุ. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อการส่งออกกุ้งสดแช่เย็นแช่แข็งของประเทศไทยไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาญี่ปุ่นและเกาหลีใต้. ใน สารนิพนธ์หลักสูตรปริญญาเศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิตสาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
คงเดช พะสีนามและคณะ. (2019). การออกแบบและพัฒนาเครื่องควบคุมอุณหภูมิและความชื้นสัมพัทธ์สำหรับการเพาะต้นอ่อนพืช. วารสารเกษตรนเรศวร, 16(2), 27-34.
จรัสพงษ์ สินศิริพงษ์ และสมบัติ ธำรงสินถาวร. (2555). ผลกระทบของความรู้ของผู้บริโภคและการเป็นที่ยอมรับในสังคมธุรกิจที่มีต่อความไว้วางใจของผู้บริโภคต่อผู้ประกอบการธุรกิจผักไฮโดรโปนิกส์ขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม คณะการจัดการและการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยบูรพา.
จิราณัทย์ กิ่งสวัสดิ์. (2556). กลยุทธ์ในการดำเนินธุรกิจผักไฮโดรโปนิกส์. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการประกอบการ. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ณัฐพล อารีพงศ์ธรรม. (2552). พฤติกรรมการบริโภคผักไฮโดรโปนิกส์ของผู้บริโภคในเขตเทศบาลนครหาดใหญ่จังหวัดสงขลา. ใน สารนิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจเกษตร. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
นิรมล ลี และรุจ ศิริสัญลักษณ์. (2561). ศักยภาพการผลิตกุหลาบเชิงพาณิชย์ของเกษตรกรบ้านบวกเตี้ยอำเภอแม่ริมจังหวัดเชียงใหม่. วารสารเกษตรภาควิชาพัฒนาเศรษฐกิจการเกษตรคณะเกษตรศาสตร์, 34(1), 101-110.
บัณฑิต หนองบัวและคณะ. (2560). การพัฒนาศักยภาพการผลิตมังคุดเพื่อการส่งออกในโซ่อุปทานพื้นที่อำเภอเมืองจังหวัดจันทบุรี. วารสารวิชาการ Veridian E – Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 10(1), 807-821.
พลนัท พรพบภัทรภัค และคณะ. (2556). การพัฒนาการส่งออกทางอากาศประเภทผักผลไม้จากประเทศไทยไปสู่สหภาพยุโรป. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 3(3), 47-53.
ภาคย์ สธนเสาวภาคย์. (2562). การวิจัยและพัฒนาระบบปลูกพืชไฮโดรโปนิกส์แบบอัตโนมัติ. ใน รายงานวิจัย. คณะวิศวกรรมศาสต์. มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม.
เมธา โล่กันภัย. (2556). ระบบสารสนเทศเพื่อสนับสนุนการผลติผักในระบบไฮโดรโปนิกส์. ใน วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาวิทยาการสารสนเทศมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
รฐา สื่อเฉยและคณะ. (2561). การศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อผักไฮโดรโปนิกส์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิทยาการจัดการปริทัศน์, 19(2), 82-91.
ศิลารัตน์ ใบละม้าย. (2549). ธุรกิจส่งออกมังคุดของผู้ส่งออกในจังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิต.
ศุภฤกษ์ เชาวลิตตระกูล. (2560). ระบบปลูกผักสลัดไฮโดรโปนิกส์แบบอัตโนมัติ. ใน การค้นคว้าอิสระหลักสูตรวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศและการจัดการ. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ศิรดา สมเทศน์และทิพย์วรรณา งามศักดิ์. (2561). การวางแผนการตลาดเพื่อเพิ่มยอดรายได้ของฟาร์มผักไฮโดรโปนิกส์ “23 ไฮโดรฟาร์มชุมแพ” ในเขตเทศบาลเมืองชุมแพอำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. ใน วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต วิทยาลัยบัณฑิตศึกษาการจัดการ. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สกุลรัตน์ ธรรมแสงและคณะ. (2556). การบริหารธุรกิจผักไฮโดรโปนิกส์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือและการพัฒนาเชิงอุตสาหกรรม. วารสารวิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 54-63.
สุดาพร ฉินทองประเสริฐและอภิเทพ แซ่โค้ว. (2558). ศักยภาพการส่งออกกาแฟของไทยสู่ตลาดอาเซียน. วารสารวิชาการการตลาดและการจัดการ, 2(1), 13-22.
