The Impact on Fundamental Environmental Rights Through the Exercise of Power to Issue the Order of the National Council for Peace and Order (NCPO Order) and the Order of Head of the National Council for Peace and Order (Head of NCPO Oder) Under Section 44
Main Article Content
Abstract
The articles are qualitative research for objectives were to investigate NCPO order related to environment in NCPO-led government era, and to investigate NCPO order affecting fundamental environmental right. This study explored the content of environmental rights that has been certified in international treaties with Thailand being as a member to be used as a norm to monitor and analyze in order to determine the impact of exercising power by NCPO to issue NCPO order on fundamental environmental right. The results indicated that power was exercised to issue a law through NCPO order to facilitate the smooth implementation of the government's national reform policy. These orders were inconsistent with fundamental environmental rights under international treaties with Thailand being as a member as follows; (1) Orders that possibly violated in Right to Healthy Environment (2) Orders that violated Right to public participation in environmental management, and (3) Orders that violated community rights to sustainable use of biological diversity.
Thus, to achieve fundamental environmental right protection, the state should consider certifying fundamental environmental rights in accordance to constitutional right, encourage public participation in policy-formation and legislative process as well as review Order of the Head of the National Council for Peace and Order under Section 44, which possibly violates fundamental environmental rights of people to be consistent to strict protection of fundamental environmental rights.
Article Details
References
2. กิตติศักดิ์ ปรกติ. (2550). สิทธิของบุคคลซึ่งรวมกันเป็นชุมชน. กรุงเทพฯ : สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
3. เขตไท ลังการ์พินธุ์. (2560). สิทธิในสิ่งแวดล้อมในรัฐธรรมนูญของประเทศไทยศึกษาเปรียบเทียบกับกฎหมายต่างประเทศ. วารสารนิติศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 10(1), น. 49 - 58.
4. คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2556). รายงานการวิจัย เรื่อง การจัดทำตัวชี้วัดสิทธิมนุษยชนเบื้องต้นตามปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
5. คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2557). รายงานสถานการณ์สิทธิมนุษยชนประจาปี พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
6. _____________________________. (2558ก). รายงานสถานการณ์สิทธิมนุษยชนประจาปี พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
7. _____________________________. (2558ข). รายงานการวิจัย เรื่อง สิทธิชุมชน และผลกระทบจากโครงการพัฒนาภาคใต้. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
8. _____________________________. (2559). รายงานสถานการณ์สิทธิมนุษยชนประจำปี พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
9. คนึงนิจ ศรีบัวเอี่ยม และคณะ. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิมนุษยชนและสิ่งแวดล้อมเพื่อการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนที่เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
10. ฐิติกรณ์ สังแก้ว และคณะ. (2559). จุด (ไม่) จบ ช่วงฉากการเมืองไทย ‘48 - ‘59. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
11. นิตยา โพธิ์นอก. (2557). ชุมชนกับสิทธิในทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
12. ปวริศร เลิศธรรมเทวี และคณะ. (2558). รัฐธรรมนูญกับการรับรองและคุ้มครองสิทธิขั้นพื้นฐานด้านสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
13. ประภัสสร ปานป้อมเพชร. (2559). การคุ้มครองสิทธิเชิงกระบวนการในการมีส่วนร่วมของประชาชนในขั้นตอนการตัดสินใจของรัฐในการดำเนินโครงการที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอย่างรุนแรง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, คณะนิติศาสตร์.
14. ปาริชาติ สังขทิพย์. (2546). ความคิดเห็นเกี่ยวกับผลกระทบจากโรงงานอุตสาหกรรมที่ส่งผลต่อชุมชนแหลมฉบัง จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
15. พงษ์สวัสดิ์ อักษรสวาสดิ์. (2552). สิทธิการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่นดั้งเดิมในการอนุรักษ์และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติ. ใน สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า (บรรณาธิการ), เอกสารประกอบการประชุมวิชาการสถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 10 ประจาปี 2551 การเมืองและวิกฤตการณ์สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : ส. เจริญ การพิมพ์.
16. วีระ โลจายะ. (2531). กฎหมายสิทธิมนุษยชน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
17. วิชัย ศรีรัตน์ และคณะ. (2555). ศัพท์สิทธิมนุษยชน. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
18. สถาบันนโยบายศึกษา. (2539). รายงานการวิจัย เรื่อง แนวทางการมีส่วนร่วมของประชาชนในการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : สถาบันนโยบายศึกษา.
19. สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย. (2548). ช่วยชาติ ช่วยโลก ด้วยการบริโภคที่ยั่งยืน: การสัมมนาประจำปี 2548. นนทบุรี: สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย.
20. สมฤดี นิโครวัฒนยิ่งยง และ วรากร น้อยพันธ์. (2552). ธรรมาภิบาลสิ่งแวดล้อม มาบตาพุด. กรุงเทพฯ : สถาบันสิ่งแวดล้อมไทย.
21. สุธิดา อินทร์ดี. (2526). การมีส่วนร่วมของประชาชนในโครงการอาคารชุดสำหรับพักอาศัยที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมชุมชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, คณะนิติศาสตร์.
22. สานักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสารของราชการ. (2549). สิทธิรับรู้ข้อมูลข่าวสารของประชาชนตามพระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540. กรุงเทพฯ : สามเจริญพาณิชย์.
23. เสถียร เหลืองอร่าม. (2527). รายงานการวิจัย เรื่อง บทบาทของโครงการสร้างงานในชนบท ที่มีผลกระทบต่อทางด้านเศรษฐกิจและสังคม. กรุงเทพฯ : คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคาแหง.
24. โสภารัตน์ จารุสมบัติ. (2551). นโยบายและการจัดการสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ : โครงการตeราและสิ่งพิมพ์ คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
25. อนันต์ เกตุวงศ์. (2532). รายงานการวิจัย เรื่อง ผลกระทบของการพัฒนา. คณะรัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
26. อนุสรณ์ ลิ่มมณี. (2558). รัฐ สังคม และการเปลี่ยนแปลงการพิจารณาในเชิงอานาจ นโยบาย และเครือข่ายความสัมพันธ์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สยามปริทัศน์.
27. อรทัย ก๊กผล. (2546). การมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพฯ : มูลนิธิปริญญาโทนักบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
28. อุดมศักดิ์ สินธิพงษ์. (2553). รัฐธรรมนูญกับการคุ้มครองคุณภาพสิ่งแวดล้อม. วารสารนักบริหารมหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 30(3), น. 87 - 95.
29. อำนวย วงษ์พานิช. (2549). การศึกษาผลกระทบทางสังคม อันเนื่องมาจากโครงการก่อสร้างท่อส่งก๊าซธรรมชาติที่มีผลต่อประชาชนตามแนววางท่อส่งก๊าซธรรมชาติ : กรณีศึกษาในพื้นที่ อำเภอพานทองและอำเภอเมือง จังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยบูรพา, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์.
30. May, J. R. & Daly, E. (2009). Vindicating Fundamental Environmental Rights: Judicial Acceptance of Constitutionally Entrenched Environmental Rights. Oregon Review of International Law, 11(1), pp. 365 - 442.
31. United Nations Development Programme. (2014). Environmental Justice - Comparative Experiences in Legal Empowerment. New York: United Nations Development Programme.