คัมภีร์สีมาวิโสธนี : การปริวรรต การแปล และวิเคราะห์
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นว่า คัมภีร์สีมาวิโสธนี เป็นคัมภีร์ว่าด้วยการชำระสีมา อธิบายเรื่องสีมาที่ถูกต้องตามพระวินัย พระสาครพุทธิเถระแต่งอธิบายใน 5 หัวข้อคือ อุปสมบทกัณฑ์ กัปวินาศกัณฑ์ นิพพานกัณฑ์ สมสีสีกัณฑ์ และปกิณณกกัณฑ์ มีลักษณะการประพันธ์แบบร้อยแก้วและร้อยกรอง โดยใช้นามศัพท์ กิริยาศัพท์ และอัพพยศัพท์ได้อย่างถูกต้องตามหลักภาษา ซึ่งมีความสอดคล้องสัมพันธ์กับพระไตรปิฎก โดยนำคำสำคัญในพระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกามาอธิบายให้มีความชัดเจนมากยิ่งขึ้น ผู้วิจัยได้ทำการปริวรรตคัมภีร์สีมาวิโสธนีจากภาษาบาลีอักษรพม่าเป็นภาษาบาลีอักษรไทย และแปลเป็นภาษาไทยสำเร็จเรียบร้อยแล้ว คัมภีร์สีมาวิโสธนีมีคุณค่าต่อวินัยกรรมพระสงฆ์ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงอนุญาตสีมา และทรงกำหนดให้พระสงฆ์สาวกต้องประชุมทำร่วมกันในบริเวณที่กำหนดไว้เท่านั้น เพื่อมิให้ฆราวาสเข้ามายุ่งเกี่ยว สีมามีทั้งหมด 19 ชนิด เช่น ขัณฑสีมา อุปจารสีมา สมานสังวาสสีมา อวิปปวาสสีมา เป็นต้น และมีคุณค่าต่อวินัยกรรมของพระสงฆ์ที่เรียกว่า สังฆกรรม มีอยู่ 4 ประเภท คือ อปโลกนกรรมเป็นสังฆกรรมที่พระสงฆ์ไม่ต้องทำภายในสีมา ส่วนสังฆกรรมที่พระสงฆ์ต้องทำภายในสีมา คือ ญัตติกรรม ญัตติทุติยกรรม และญัตติจตุตถกรรม ตัวอย่างเช่น การอุปสมบทเป็นสังฆกรรมประเภทญัตติจตุตถกรรมที่พระสงฆ์ต้องทำภายในสีมา ถ้าสงฆ์มีมติเป็นเอกฉันท์ไม่มีพระภิกษุรูปใดรูปหนึ่งคัดค้าน บุคคลที่จะบวชนั้นก็สำเร็จเป็นพระภิกษุโดยสมบูรณ์ โดยต้องผ่านเครื่องมือที่สำคัญคือสีมาจึงจะถูกต้องตามพระธรรมวินัย
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ก่อนเท่านั้น
References
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ 2500. กรุงเทพมหานคร
: โรงพิมพ์รุ่งเรืองธรรม. 2506.
__________ . พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2535.
__________ . อรรถกถาภาษาบาลี ฉบับมหาจุฬาอฏฺกถา. กรุงเทพมหานคร :
โรงพิมพ์มหาจุฬา ลงกรณราชวิทยาลัย. โรงพิมพ์วิญญาณ. 2532-2534.
ชรินทร์ จุลคประดิษฐ์. พันตรี. การแต่งบาลี 1-2. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราช
วิทยาลัย. 2545.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พระพุทธศาสนาในอาเซีย. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร:
ธรรมสภา. 2548.
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมาลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 6.
กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย. 2533.
พระราชโพธิวิเทศ (ทองยอด ภูริปาโล). กรุงราชคฤห์. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณ
ราชวิทยาลัย.2545). หน้า 43.
พระมหานามเถระ และคณะบัณฑิต (แต่ง). คัมภีร์มหาวงศ์ ภาค 2. ผศ. สุเทพ พรมเลิศ (แปล)
กรุงเทพมหานคร:โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. 2550.
พระมหาอดิศร ถิรสีโล. ประวัติคัมภีร์บาลี. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระคันธสาราภิวงศ์ (แปลและอธิบาย). สุโพธาลังการมัญชรี. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัด
ไทยรายวันการพิมพ์. 2546.
พระมหาปราโมทย์ วิริยธมฺโม (แก้วนา). อักษรจารึกในพระไตรปิฎก. นครปฐม: บาฬีศึกษาพุทธโฆส. 2562.
พระครูโสภณปริยัติสุธี (ศรีบรรดร ถิรธมฺโม). สังฆาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาจุฬา
ลงกรณราชวิทยาลัย. 2553.
พิทยา บุนนาค. เสมา สีมา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์สำนักงานพุทธศาสนาแห่งชาติ. 2550.
พูลพิสมัย ดิศกุล ม.จ.. ประเพณีพิธีไทย. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์บรรณกิจ. 2522.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2552. กรุงเทพมหานคร: บริษัทนาน
มีบุ๊คส์พับพิเคชั่นส์ จำกัด. 2546.
สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยาวชิรญาณวโรรส สมเด็จพระมหาสมณะ. บาญชี คัมภีร์ภาษา
บาลี แล ภาษาสันสกฤต. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์โสภณพิพรรธนากร. 2464.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโวรส. บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ 2 อาขยาต
และ กิตก์ หลักสูตรเปรียญธรรมตรี. พิมพ์ครั้งที่ 38. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์
มหามกุฎราชวิทยาลัย. 2542.
เสถียร พันธรังสี และ หลวงวิจิตรวาทการ. ประเพณีทำบุญ. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์สามมิตร. 2514.