วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2

Main Article Content

จิราภรณ์ พงษพัง
สายสุดา เตียเจริญ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบ 1 ) วัฒนธรรมองค์การของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2  2 ) ประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2  และ 3 ) ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต กลุ่มตัวอย่าง คือ สถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษานครปฐมเขต 2 จำนวน 83 แห่ง ผู้ให้ข้อมูลสถานศึกษาละ 2 คน ประกอบด้วย ผู้อำนวยการสถานศึกษา หรือรักษาการในตำแหน่งผู้อำนวยการสถานศึกษา จำนวน 1 คน และครู จำนวน1 คน รวมทั้งสิ้น จำนวน 166 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับวัฒนธรรมองค์การตามแนวคิดของแพตเตอร์สัน เพอร์กี้และปาร์คเกอร์และประสิทธิผลของสถานศึกษาตามแนวคิดของ ลูเนนเบิร์ก และออนสเตน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความถี่ ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ การวิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1) วัฒนธรรมองค์การของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2 โดยภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด โดยเรียงลำดับค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปหาน้อย ดังนี้ หลักความซื่อสัตย์ หลักความหลากหลาย หลักเป้าหมาย หลักการยอมรับและการให้ผลตอบแทน หลักความเป็นเลิศ หลักความเอื้ออาทร หลักการเป็นส่วนหนึ่ง หลักการมอบอำนาจ หลักความไว้วางใจและความเชื่อมั่น และหลักการตัดสินใจ 2) ประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2 โดย ภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุด โดยเรียงลำดับค่ามัชฌิมเลขคณิตจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ความคาดหวังที่สูง ภาวะผู้นำด้านวิชาการ พันธกิจของสถานศึกษามีความชัดเจน ความทุ่มเทเวลาในการทำงาน สภาพแวดล้อมเป็นระเบียบและปลอดภัย ความสัมพันธ์เชิงบวกกับผู้ปกครอง และการตรวจสอบความก้าวหน้าของนักเรียน 3) วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐมเขต 2 มีความสัมพันธ์กันในระดับสูงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยเป็นความสัมพันธ์เชิง

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กัลยารัตน์ ธีระธนชัยกุล. โครงสร้างองค์การและวัฒนธรรมองค์การ. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2562.

จรุณี เก้าเอี้ยน. เทคนิคการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา:กลยุทธ์และแนวทางปฏิบัติสำหรับผู้บริหารมืออาชีพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ตีรณสาร, 2557.

พรชัย ลิขิตธรรมโรจน์, พฤติกรรมองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 4. หาดใหญ่ : คณะวิทยาการจัดการมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 2558.

ธีรศักดิ์ อุปไมยอธิชัย. พื้นฐานการจัดการการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2560.

ภรณี มหานนท์. การประเมินประสิทธิผลขององค์การ. กรุงเทพมหานคร : โอเดียนสโตร์, 2554.

สันติ บุญภิรมย์. หลักการบริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร : บุ๊คพ้อยท์, 2552.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร : พริกหวานกราฟฟิค, 2560.

สุนทร โคตรบรรเทา. การบริหารการศึกษาหลักการและทฤษฎี. กรุงเทพมหานคร: ปัญญาชน, 2560.

อนุพงษ์ อินฟ้าแสง. “วัฒนธรรมองค์การ: ปัจจัยสู่ความสำเร็จ.” วารสารมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น 10, 4 ตุลาคม -ธันวาคม 2559 : 35-45.

Best, John W. Research in Education. Englewood Cliffs: New Jersey: Prentice Hall, 1970.

Cronbach, Lee J. Essential of Psychological testing. 3th ed. Newyork: Harper & Row Publisher, 1974.

Krejcie, R.V. and Morgan, D.W. Determining Sample size for Research Activities. Educational and psychological Measurement 30, 1970.

Likert, Rensis. New Patterns of management. Tokyo: McGrew- Hill Book company, 1961.

Lunenburg. Fred C. and Ornstein. Allen C. Educational Administration: Concepts and Practices. 6 th ed. CA: Wadsworth Cengage Learning, 2012.