การประยุกต์ใช้สัมมาวายามะเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมปัจจุบันตามหลักพระพุทธศาสนา

Main Article Content

นพขวัญ นาคนวล
ผศ. (พิเศษ) ดร. สรวิชญ์ วงษ์สอาด

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา “การประยุกต์ใช้สัมมาวายามะเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมปัจจุบันตามหลักพระพุทธศาสนา พบว่า สัมมาวายามะ เป็นองค์ธรรมในอริยมรรค 8 หมายถึง เพียรชอบหรือพยายามชอบ 1)พยายามระวังมิให้อกุศลธรรมที่ยังมิได้เกิด เกิดขึ้น 2)พยายามละเสียซึ่งอกุศลธรรมที่ยังเกิดขึ้นแล้ว 3.พยายามทำกุศลธรรมที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น และเพียรงชอบ 4) เจริญกุศลที่บังเกิดขึ้นแล้วนั้น สัมมาวายามะหรือ ความพยายามชอบตามหลักพระพุทธศาสนา มีเป้าหมายอยู่ 3 ประการ คือ เป้าหมายด้านอัตถประโยชน์ ด้านปรัตถประโยชน์ และด้านอุภยัตถประโยชน์ สำหรับในการประยุกต์ใช้สัมมาวายามะ เพื่อการพัฒนาชีวิต จำแนกออกเป็น 4 ด้าน คือ 1) ด้านการศึกษา ต้องหมั่นศึกษาเล่าเรียนทั้ง ปริยัติ ปฏิบัติ ซึ่งเป้าหมายคือปฏิเวธ 2. ด้านการทำงาน  ต้องส่งเสริมให้เกิดหิริโอตตัปปะและวิริยะในการทํางาน มีความขยันหมั่นเพียรในหน้าที่ และไม่ทุจริตต่หน้าที่ที่รับมอบหมาย 3) ด้านการพัฒนาตัวเอง การพัฒนาต้องพัฒนาทั้งกายและจิตใจ ตามหลักภาวนา 4  และ 4) ด้านการปฏิบัติธรรม  นำหลักสัมมาวายะ มาเป็นหลักในการการทำความเพียรเผาผลาญความชั่ว ต้องอาศัยหลักปฏิบัติของการบำเพ็ญตบะ คือ การฝืนความต้องการของกิเลส แบ่งได้ 2 ประเภท คือ 1) สัลเลขะ คือ การฝืนกิเลส ด้วยกำจัดกิเลสค่อยเป็นค่อยไป หรือค่อยขัดเกลากันไป และ 2) ตุตังคะ คือ การฝืนกิเลสด้วยการกำจัดกิเลสแบบหักโหมรุนแรงได้ผลทันตาเห็น

Article Details

How to Cite
นาคนวล น., & วงษ์สอาด ผ. (พิเศษ) ด. ส. (2025). การประยุกต์ใช้สัมมาวายามะเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมปัจจุบันตามหลักพระพุทธศาสนา. วารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ , 11(1), 356–371. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/Palisueksabuddhaghosa/article/view/270069
บท
บทความวิชาการ

References

ประเสริฐ อุทัยเฉลิม. (๒๕๕๔). กลัวเกิดไม่กลัวตาย. สมุทรปราการ: ชมรมกัลป์ยาณธรรม.

พระธรรมปิฎก. (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). รุ่งอรุณของการศึกษา เบิกฟ้าแห่งการพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิพุทธธรรม.

________. (2539). ลักษณะแห่งพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิพุทธธรรม.

________. (2545). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. .กรุงเทพมหานคร: บริษัทสื่อตะวัน.

พระพรหมคุณาภรณ์. (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง. พิมพ์ครั้งที่ ๘๖. กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก จำกัด.

________. (2558). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผลิธรรม.

________. (2556). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 26. กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก จำกัด.

พระมหาจรรยา สุทฺธิาโณ. (๒๕๔๔). ธรรมทรรศน์ปฏิวัติการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : ประชาธรรม.

พระอาจารย์ชา สุภทฺโท. (๒๕๔๑). นอกเหตุเหนือผล. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.

พุทธทาสภิกขุ. (๒๕๓๐). ความกลัว: พุทธศาสนา ศาสนาแห่งการบังคับตัวเอง. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.

________. (2550). โพธิปักขิยธรรมประยุกต์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทตถาตา พับลิเคชั่น จำกัด.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. .(2535). พระไตรปิฎกภาษาบาลี. ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ. 2500. กรุงเทพมหานคร : หาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

________. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย. ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ศิริวัฒนาอินเตอร์ปริ้นท์ จำกัด.

________. (๒๕๔๖). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. ๒๕๔๒. กรุงเทพมหานคร : บริษัท นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

สุวรรณ เพชรนิล. (๒๕๓๙). พุทธปรัชญาเบื้องต้น. ภาควิชาปรัชญา คณะมนุษยศาสตร์: มหาวิทยลัยรามคำแหง.