พุทธจริยศาสตร์การแต่งงานกับเพศเดียวกัน

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์ศึกษาเรื่อง “พุทธจริยศาสตร์การแต่งงานกับเพศเดียวกัน” จากการศึกษาพบว่า คำว่า “เพศ” มีอยู่ 2 ทาง คือ เพศทางกายภาพและเพศตามแนวคิดทางจิตวิทยา พุทธปรัชญาถือว่า เป็นการนิยามเพศแบบสมมติสัจจะและเป็นปรมัตถสัจจะ ด้วยความจริงแบบขันธ์ 5 ในแบบสากลเหมือนกันในระดับปัจเจกบุคคลและระดับทางสังคม ระหว่างเพศชาย เพศหญิง และกลุ่มความหลากหลายทางเพศ ส่งผลทำให้เกิดปัญหาทางศีลธรรมและจริยธรรมทางพระพุทธศาสนา เพราะว่า ดี-ชั่ว เป็นเรื่องของการกระทำของปัจเจกบุคคล เพราะชีวิตทุกชีวิตล้วนมีค่าในตัวเอง และขึ้นอยู่กับการกระทำของปัจเจกบุคคล การปิดกั้นศักยภาพและความสามารถในการมีชีวิตที่ดีและการมีชีวิตที่ประเสริฐของกลุ่มความหลากหลายทางเพศจึงเป็นเรื่องที่ไม่ควรกระทำ และการละเมิดในชีวิตและทรัพย์สินของกลุ่มความหลากหลายทางเพศเช่นกัน เพราะว่าคุณค่าของความเป็นมนุษย์ของกลุ่มความหลากหลายทางเพศ ซึ่งเป็นการแสดงถึงอาการที่รักสุขเกลียดทุกข์ของปัจเจกบุคคลเป็นเรื่องที่สำคัญในสภาวะของความทุกข์ที่เกิดขึ้นที่ทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์เป็นเรื่องที่ไม่ควรกระทำ นอกจากนี้การสร้างความเข้าใจประเด็นปัญหาดังกล่าวถือว่าเป็นการตระหนักถึงคุณค่าของชีวิตนั้นเอง