การจัดการเรียนการสอนภาษาอังกฤษออนไลน์สำหรับนักเรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในเขตชายแดนไทย-เมียนมา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา (research and development) มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาบทเรียนภาษาอังกฤษสำหรับการจัดการเรียนการสอนออนไลน์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนการสอนออนไลน์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในเขตชายแดนไทย – เมียนมา ซึ่งประชากรเป็นนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในเขตชายแดนไทย – เมียนมา โดยกลุ่มตัวอย่างจำนวน 30 คน ได้จากการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ประกอบด้วย สื่อออนไลน์ และแบบทดสอบ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test ผลการวิจัยเป็นดังนี้
- การพัฒนาบทเรียนภาษาอังกฤษสำหรับการจัดการเรียนการสอนออนไลน์สำหรับนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น มีระดับความเหมาะสมในระดับมากที่สุด ( =4.71)
2. ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระหว่างก่อนเรียนกับหลังเรียน พบว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.5
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารพิกุล ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพิกุล ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพิกุล หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารพิกุล ก่อนเท่านั้น
References
บุญชม ศรีสะอาด. (2543). การวิจยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน์.
Hannum, W. (2001). Web-based training: advantages and limitations. Web-basedtraigning, New Jersey, Educational Technology Publications, 13-20.
จิรภา อรรถพร. (2556). การพัฒนารูปแบบการสอนเชิงรุกออนไลน์เพื่อส่งเสริมพฤติกรรมการเรียนรู้ ของนิสิตปริญญาบัณฑิต. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา. เดือนตุลาคม - ธันวาคม พ.ศ. 2557.
น้ำบุศร์ อักษรนิรันดร์. (2558). ผลของการเรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง กาล โดยใช้บทเรียนบนเครือข่ายอินเทอร์เน็ตที่มีต่อความสามารถในการใช้กาลในภาษาอังกฤษของนักศึกษา. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.กรุงเทพฯ.