กลยุทธ์การตลาดออนไลน์เพื่อความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหารในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษากลยุทธ์การตลาดออนไลน์และความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหารและเพื่อกำหนดกลยุทธ์การตลาดออนไลน์ของธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหารเพื่อความสามารถในการแข่งขันในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ผู้ประกอบการธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหารในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 369 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล ค่าความเชื่อมั่น (Reliability) ทั้งฉบับเท่ากับ .858 นำมาวิเคราะห์ด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานด้วยสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ กำหนดระดับนัยสำคัญ .05 ผลการศึกษาพบว่า 1) กลยุทธ์การตลาดออนไลน์โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง และความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง 2) กลยุทธ์การตลาดออนไลน์เพื่อความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจชุมชนประเภทร้านอาหารในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้แก่ ด้านการตลาด ด้านการเงิน ด้านการจัดการทรัพยากรมนุษย์ และด้านการจัดซื้อ ที่ระดับนัยสำคัญ .05
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารพิกุล ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารพิกุล ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารพิกุล หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารพิกุล ก่อนเท่านั้น
References
กระทรวงพาณิชย์ กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2564). รายงายประจำปี 2563. สืบค้น 20 กรกฎาคม 2564 จากhttps://www.dbd.go.th/ news_view.php?nid=469416588
จุฬารัตน์ ขันแก้ว. (2561). กลยุทธ์การตลาดดิจิทัลและผลการดำเนินงานทางการตลาดหลักฐานเชิงประจักษ์จากธุรกิจบริการในประเทศไทยบัณฑิตวิทยาลัย กลุ่มวิชาการตลาด คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
ณัฐวศา สุทธิธาดา. (2559). ONLINE MARKETING ใครๆ ก็ทำได้ชนะใจลูกค้า เหนือกว่าคู่แข่ง.กรุงเทพมหานคร: วิตตี้กรุ๊ป.
นลินี พานสายตา,ประวีณา คาไซและจตุพล จรูญโรจน์ ณ อยุธยา. (2561). กลยุทธ์การบริหารร้านอาหารและเครื่องดื่มแบบฟู้ดทรัคให้ประสบความสำเร็จ. สำนักวิชาบริหารธุรกิจและศึกษาทั่วไป วิทยาลัยดุสิตธานี.
รัฐนันท์ พงศ์วิรุทธิ์ธร และสุรชัย อุตมอ่าง. (2554). การบริหารความได้เปรียบทางการแข่งขันเพื่อความสำเร็จในการดาเนินการของธุรกิจ SMEs ในเขตภาคเหนือของประเทศไทย. หลักสูตรฃบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ล้านนา ภาคพายัพ.
ปริญ ลักษิตามาศ. (2561). กลยุทธ์การตลาดเพื่อสร้างคุณค่าการรับรู้อาหาร ไทยประยุกต์สู่อาเซียน.บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสยาม.
พุฒิพงศ์ เอี่ยมสินธร. (2561). เอกสารประกอบการสอนวิชาระเบียบวิธีวิจัยธุรกิจ. กรุงเทพฯ: สาขาการจัดการ คณะบริหารธุรกิจ, มหาวิทยาลัย รัตนบัณฑิต, กรุงเทพฯ.
วรินทร์พิพัชร วัชรพงษ์เกษม. (2560). เอกสารประกอบการสอนรายวิชา: พาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์. บุรีรัมย์: มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์
ส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม, สำนักงาน . “รายงานสถานการณ์วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม” เดือน สิงหาคม พ.ศ. 2560 ปี ที่ 9 ฉบับที่ 12.
Hair,et al., (2010). Multvariate data analysis: A global perspectivc.(7th edition). New Jersey, NJ: Pearson education Inc.
Nunnally, J.C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.) New York: McGraw-Hill.
Yamane, T. (1973). Statisties: An Introductory Analysis. (3rd th.). New York: Harper and Row.