การสะท้อนการจัดการเรียนรู้รายวิชาคณิตศาสตร์ในบริบทห้องเรียนโควต้ามุสลิม โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์

Main Article Content

Afifi Lateh

บทคัดย่อ

                   บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสะท้อนการจัดการเรียนรู้รายวิชาคณิตศาสตร์ในบริบทห้องเรียนโควต้ามุสลิมโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ซึ่งมีกลุ่มเป้าหมายเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/3 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 38 คน และภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 39 คน โดยเสนอผ่านวงจรการสะท้อนตามแนวทางของ Gibbs (1988) ผลการจัดการเรียนรู้ซึ่งได้ดำเนินการออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่ การทำโพล การสำรวจความคิดเห็น และการวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้น ทำให้ผู้เรียนเข้าใจในขั้นตอน หรือกระบวนการดำเนินงานในการทำโพล หรือการสำรวจความคิดเห็น หรือสถิติพรรณนาต่าง ๆ ในการวิเคราะห์ข้อมูลเบื้องต้นได้เป็นอย่างดี และยังเกิดความผ่อนคลายในการเรียนรู้ ได้ปฏิบัติงานจริง อีกทั้งยังสามารถสร้างอินโฟกราฟิกเพื่อนำเสนอผลโพล และผลการสำรวจความคิดเห็นอีกด้วย ผู้สอนได้วิเคราะห์ว่าการจัดการเรียนรู้ใน 2 ปีที่ผ่านมาเห็นความหลากหลายในการกำหนดหัวข้อการทำโพล หรือการสำรวจความคิดเห็น และยังมีหัวข้อที่เป็นประเด็นเชิงพื้นที่อีกด้วย เช่น โพลประเด็นวัคซีน การก่อการร้าย นิกะฮ์ (แต่งงาน) ในวัยเรียน หรือการสำรวจความคิดเห็นประเด็นนโยบาย Green and Clean Campus การบริจาค หรือการละหมาด เป็นต้น และยังพบปัญหาบางประการ อาทิ ปัญหาในการทำงานกลุ่ม ภาระงานของผู้เรียน ผู้สอนเสนอการแก้ปัญหาการทำงานกลุ่มด้วยการเพิ่มทางเลือกในการทำงานเดี่ยว หรืองานคู่เพื่อจะได้เกิดความภูมิใจในชิ้นงานของตนเองมากขึ้น หรือทำในประเด็นที่สนใจต่างจากเดิมได้ ส่วนปัญหาภาระงานในรายวิชาอื่น อาจจะต้องเสนอต่อผู้บริหารเพื่อกำหนดภาระงานร่วมกัน หรือลดภาระงานที่มากจนเกินไปในบางรายวิชาเพื่อให้ผู้เรียนสามารถดำเนินการในรายวิชาอื่น ๆ ได้อย่างเท่าเทียมกันผู้สอนได้วางแผนว่ายังจะดำเนินการในรูปแบบข้างต้นแต่แก้ปัญหาที่ยังเป็นจุดด้อยในการดำเนินการสอนใน 2 ปีที่ผ่านมาให้น้อยลงกว่าเดิม และคิดว่าผู้สอนคณิตศาสตร์น่าจะสามารถดำเนินการในรูปแบบข้างต้น หรือคล้าย ๆ กันเพื่อทำให้ผู้เรียนเกิดทัศนคติที่ดีในรายวิชาคณิตศาสตร์ อีกทั้งผู้เรียนยังสามารถทำโพล หรือสำรวจความคิดเห็นนำไปสู่การนำเสนอด้วยอินโฟกราฟิกที่สามารถสื่อสารไปยังผู้รับสารได้อย่างชัดเจนอีกด้วย

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย (Research Articles)

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมการเกษตรแห่งประเทศไทย.
โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. (2560). ประวัติโรงเรียน. [ออนไลน์] สืบค้นเมื่อ 6 มิถุนายน 2560 จาก http://satit.pn.psu.ac.th/website/index.php
วรรณิกา ชาญพิชญาพรวัฒน์, ภูมิพงศ์ จอมหงษ์พิพัฒน์ และเพลินพิศ ธรรมรัตน์. (2559). การพัฒนารูปแบบ
การเรียนการสอนรายวิชาคณิตศาสตร์โดยใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเป็นฐานร่วมกับแนวคิดคอนสตรัคชั่น
นิสซึ่มเพื่อเสริมสร้างทักษะกระบวนการ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 6(3), 106-114.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.).(2556). คู่มือการใช้หลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ: สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.).
สาธิต วงศ์อนันต์นนท์. (2554). การเปรียบเทียบผลโพลเลือกตั้งกับผลการเลือกตั้งจริงในวันที่ 3 กรกฎาคม 2554. สํานักวิชาการ สํานักงานเลขาธิการวุฒิสภา, 1(6), 1-15.
สุพรรณิการ์ ชนะนิล. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ของนักศึกษาครูด้วยกิจกรรมสะท้อนคิดโดยใช้รูปแบบ 3-R ในรายวิชาการวัดผลและประเมินผลทางคณิตศาสตร์.วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด, 11(2),
239-249.
อนวัช คงประเสริฐ, พูลพงศ์ สุขสว่าง และศราวิน เทพสถิตภรณ์. (2561). การเพิ่มทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ด้วยเกมคอมพิวเตอร์โมเดลแอบแตรกโคดของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนต้น.วารสารวิชาการ แพรวากาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยกาฬสินธุ์, 5(3), 529-545.
อังสนา จั่นแดง และพัชรินทร เศรษฐีชัยชนะ. (2551). การใชเทคโนโลยีทางการศึกษาในวิชาคณิตศาสตร สําหรับชั้นมัธยมศึกษาตอนตน. ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 46:
สาขาศึกษาศาสตร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ สาขาส่งเสริมการเกษตรและคหกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน.
Automattic Inc. (2017). Difference between a poll and a survey. [Online] Retrieved on June 6, 2017 from https://crowdsignal.com/support/difference-between-a-poll-and-a-survey/
Boyd, E. M., & Fales, A. W. (1983). Reflective learning: Key to learning from experience. Journal of Humanistic Psychology, 23(2), 99-117.
Gibbs, G. (1988). Learning by doing: A guide to teaching and learning methods. Oxford, Further Education Unit Oxford Polytechnic: Oxford.
Listyono, Supardi, K. I., Hindarto, N., and Ridlo, S. (2017). Methods of integrating Islamic values in teaching biology for shaping attitude and character. International Conference on Mathematics, Science and Education 2017 (ICMSE2017), 1-6.
Lubis, M. A. (2015). Effective implementation of the integrated Islamic education. Global Journal
Al-Thaqafah (GJAT), 5(1), 59-68.
Nurkhamimi, Z. Rozhan, M. I. & Ahmad Farid, M. J. (2016). Integration of Naqli (revealed) knowledge and Aqli (rational) knowledge in postgraduate courses for open and distance learning international. Journal of Social Science and Humanity, 6(12), 939-942.
Odafe, V. U. (2007). Teaching and learning mathematics: Student reflection adds a new dimension. Proceedings of the Ninth International Conference: Mathematics Education in a Global Community, 486-490.
Osterman, K. F., & R. B. Kottkamp. (1993). Reflective practice for educators: Improving schooling through professional development. California: Corwin Press.
Schön, D. A. (1983). The reflective practitioner: How professionals think in action. Aldershot, England: Ashgate.
Siti Mistina B. M. & Effandi. Z. (2010). An exploration of mathematics teachers’ reflection on their teaching practices. Asian Social Science,6(5), 147-152.
Weisberg, H. F., Krosnick, J. A. & Bowen, B. D. (1996). An Introduction to Survey Research, Polling, and Data Analysis. 3rd edition, Sage Publication Inc, USA: California.
Yanuarti, E., & Treagust, D. F. (2015). Developing reflective teaching practices of secondary school teachers through an analysis of their lesson videotapes. International Conference on Teaching and Learning 2015, Chulalongkorn University, Bangkok – Thailand.
Zwozdiak-Myer, P. (2012). The teacher’s reflective practice handbook: Becoming an extended professional through capturing evidence-informed practice. New York, NY: Routledge.