การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถในการคิดวิเคราะห์ และความพึงพอใจ เรื่อง เลขยกกำลัง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัยกับการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ โดยใช้สมองเป็นฐาน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) หาประสิทธิภาพของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่อง เลขยกกำลังชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานตามเกณฑ์ 75/75 2) หาดัชนีประสิทธิผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ เรื่องเลขยกกำลัง ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน 3) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียน เรื่อง เลขยกกำลัง ระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานระหว่างคะแนนก่อนเรียนและหลังเรียน 4) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนเรื่อง เลขยกกำลังระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน 5) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนโดยใช้การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ นักเรียนโรงเรียนเชียงยืนวิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2556ได้แก่ ม.1/1 และ ม.1/2 มีนักเรียนจำนวน 44 คน ได้มาโดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้แบบนิรนัย และแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานเรื่อง เลขยกกำลัง แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก จำนวน 40 ข้อ ซึ่งมีค่าความยากง่าย (P) ตั้งแต่ 0.28 -0.66 ค่าอำนาจจำแนก (1) ตั้งแต่ 0.36 -0.86 มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.94 แบบวัดความสามารถในการคิดวิเคราะห์ ชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก จำนวน 30 ข้อ ซึ่งมีค่าความยากง่าย (p) ตั้งแต่ 0.28-0.70 ค่าอำนาจจำแนก (1) ตั้งแต่ 0.22 -0.76 มีค่าความเชื่อมั่นทั้งฉบับเท่ากับ 0.90 และแบบวัดความพึงพอใจชนิดมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) 5 ระดับ จำนวน 20 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติที่ใช้ในการทดสอบสมมุติฐาน ได้แก่ t-test (Independent Sample) ผลการวิจัยพบว่า

1. การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานมีประสิทธิภาพ 76.90/75.23 และ 78.00/77.73 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่ตั้งไว้


2. ดัชนีประสิทธิผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐานเท่ากับ 0.6863 และ 0.7057 แสดงว่านักเรียนมีความก้าวหน้าในการเรียนรู้คิดเป็น ร้อยละ 68.63 และ 70.57


3. นักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และนักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05


4. นักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความสามารถในการคิดวิเคราะห์สูงกว่านักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัยอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05


5. นักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบนิรนัย และนักเรียนที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้สมองเป็นฐาน มีความพึงพอใจต่อการเรียนอยู่ในระดับมาก (= 4.08)