การใช้การเรียนรู้แบบสืบเสาะและสร้างสรรค์เป็นฐานที่ส่งผลต่อการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาเรียนร่วมหลักสูตรบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์

Main Article Content

ฐิติยา เนตรวงษ์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) จัดทำแผนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะและสร้างสรรค์เป็นฐาน และ 2) ศึกษาผลการใช้การเรียนรู้แบบสืบเสาะและสร้างสรรค์เป็นฐานที่ส่งผลต่อการรู้ดิจิทัลของนักศึกษา เรียนร่วมหลักสูตรบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ นักศึกษา หลักสูตรบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ที่ลงทะเบียนเรียนวิชาการจัดการความรู้และ ภูมิปัญญาท้องถิ่น ตอนเรียน A1 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 35 คน ประกอบด้วยนักศึกษา ปกติจำนวน 26 คน และนักศึกษาที่มีความต้องการพิเศษโดยมีความบกพร่องทางการได้ยินจำนวน 9 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แผนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะและสร้างสรรค์เป็นฐาน และแบบวัด ความสามารถการรู้ดิจิทัล การวิเคราะห์ข้อมูลโดยค่าเฉลี่ยเลขคณิต และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ซึ่งผล การศึกษาพบว่า นักศึกษามีความรู้ความเข้าใจดิจิทัลในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 13.43 นักศึกษาที่มี ความต้องการพิเศษมีระดับคะแนนเท่ากับ 11 - 15 คะแนน โดยค่าคะแนนมากกว่าค่าเฉลี่ย 6 คน จาก 9 คน คิดเป็นร้อยละ 66.66 ส่วนนักศึกษาปกติมีระดับคะแนนเท่ากับ 9 - 17 คะแนน โดยค่าคะแนน มากกว่าค่าเฉลี่ย 13 คน จาก 26 คน คิดเป็นร้อยละ 50 การรู้ดิจิทัลภาพรวมมีระดับการปฏิบัติมากที่สุด โดยด้านการรู้สารสนเทศดิจิทัลมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนการใช้เทคโนโลยีดิจิทัล และการรู้ เท่าทันสื่อดิจิทัลมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เนตรวงษ์ ฐ. (2019). การใช้การเรียนรู้แบบสืบเสาะและสร้างสรรค์เป็นฐานที่ส่งผลต่อการรู้ดิจิทัลของนักศึกษาเรียนร่วมหลักสูตรบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1), 83–97. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/199517
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
ประวัติผู้แต่ง

ฐิติยา เนตรวงษ์, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยสวนดุสิต กรุงเทพมหานคร

คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยสวนดุสิต กรุงเทพมหานคร

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2561). แผนปฏิบัติการยุทธศาสตร์ 3 สร้างสังคมคุณภาพที่ทั่วถึงเท่าเทียมด้วยเทคโนโลยีดิจิทัล. เข้าถึงเมื่อ (16 พฤษภาคม 2561). เข้าถึงได้จาก (http://mdes.go.th/assets/portals/1/files/591208_ร่างแผนปฎิบัติการยุทธศาสตร์ที่%203.pdf)

ธิดา แซ่ชั้น และทัศนีย์ หมดสอน. (2559). การรู้ดิจิทัล: นิยาม องค์ประกอบ และสถานการณ์ในปัจจุบัน. วารสารสารสนเทศศาสตร์. ปีที่ 34. ฉบับที่ 4. หน้า 116-145

บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพ: สุวีริยาสาส์น

ไพฑูรย์ สินลารัตน์ สินธะวา คามดิษฐ์ เฉลิมชัย มนูเสวต วาสนา วิสฤตาภา และนักรบ หมี้แสน. (2559). การศึกษา 4.0 เป็นยิ่งกว่าการศึกษา. วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์

วิริยะ ฤาชัยพาณิชย์ และกมลรัตน์ ฉิมพาลี. (2559). ห้องเรียนแห่งอนาคต เปลี่ยนครูให้เป็นโค้ช. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น

สถิตย์โชค โพธิ์สอาด. (2559). Grand challenges in digital university. วารสารเทคโนโลยีสุรนารี. ปีที่ 10, ฉบับที่ 2, หน้า 171-188

สุระสิทธิ์ ทรงม้า ภูริพจน์ แก้วย่อง วัชรากรณ์ เนตรหาญ และจุฑาวุฒิ จันทรมาลี. (2560). พฤติกรรมการใช้อินเทอร์เน็ตที่เสี่ยงต่อการกระทำความผิดเกี่ยวกับพระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ พ.ศ. 2560. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. ปีที่ 2. ฉบับพิเศษ. หน้า 1-10

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ

สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. (2561). พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. เข้าถึงเมื่อ (13 มกราคม 2561). เข้าถึงได้จาก (http://dep.go.th)

สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2558). รายงานผลการประชุมวิชาการนานาชาติด้านการศึกษาพิเศษ ครั้งที่ 1. สำนักบริการงานการศึกษาพิเศษ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ

อรวรรณ นิ่มตลุง. (2552). การศึกษาแบบเรียนรวม: หนทางนำไปสู่การศึกษาเพื่อปวงชน. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. ปีที่ 1, ฉบับที่ 2, หน้า 39-53

Eshet-Alkalai, Y. (2004). Digital Literacy: A Conceptual Framework for Survival Skills in the Digital Era. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia. Vol. 13, No. 1, pp. 93-106

International Federation of Library Associations and Institutions. (2015). IFLA School Library Guidelines. Access (15 January 2017). Available (https://creativecommons.org/licenses/by/3.0)

JISC. (2010). Quick guide-Developing students’ digital literacy. Access (19 May 2018). Available (https://digitalcapability.jiscinvolve.org/wp/fi les/2014/09/JISC_ REPORT_ Digital_ Literacies_280714_PRINT.pdf)

Martin, A. and Grudziecki, J. (2006). DigEuLit: Concepts and Tools for Digital Literacy Development. Innovations in Teaching and Learning in Information and Computer Sciences. Vol. 5, Issue 4, pp. 249-267. DOI: 10.11120/ital.2006.05040249

Netwong, T. (2018A). Promotion Reading Project Based Learning to Enhance Reading Habit and Learning Culture for Inclusion. International Journal of Social Science and Humanity. Vol. 8, Number 1, pp. 14-19. DOI: 10.18178/ijssh.2018.V8.926

Netwong, T. (2018B). Instructional Creation Media Project Based for Mainstreaming of Undergraduate Students to Enhance 21st Century Learning. International Journal of e-Education, e-Business, e-Management and e-Learning. Vol. 8, No. 4, pp. 227-233. DOI: 10.17706/ijeeee.2018.8.4.227-233

Ontario School Library Association. (2010). Together for Learning: School Libraries and the Emergence of the Learning Commons. Ontario School Library Association, Ontario’s Ministry of Education

Parameswari, M. and Priya, S. (2016). Survival Skills in Digital Era. An International Journal of Interdisciplinary Studies. Vol. Special Issue, No. 1, pp. 1-5

Trilling, B. and Fadel, C. (2009). 21st century skills: learning for life in our times. San Francisco: Jossey-Bass