A Study of Social Capital Change for Strengthening on Sustainable Community: Case Study Park Bang Moo Commuity Tambon NamDaeng Meang Distrist Chachoengsao Province
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study 1) the situations of social capital, 2) the factors affecting the social capital change for strengthening on sustainable community and, 3) guidelines of management for strengthening on sustainable community. The approaches of this research were mixed methods of quantitative and qualitative researches. The quantitative research was conducted by studying the sample of 192 respondents of the sample size determination with (Krejcie, R. V. and Morgan, D. W., 1970) and 12 key informants of purposive selection. Data collection tools included questionnaire and interviews. Data were analyzed by percentage, mean, standard deviation and multiple regressions with stepwise method. The research found that: 1) the situations of social capital of Park Bang Moo Community Tambon NamDaeng, Meang District, Chachoengsao Province was at a high level (= 3.89, S.D. = 0.71) 2) the factors affecting the social capital change for strengthening on sustainable community that Natural resources and environment capital (= 0.529**), Cultural and wisdom capitals (= 0.385**), Institution capital (= 0.255**) and human capital (= 0.232**) contributed statistically and positively to the community strength at significant level of 0.01. These four factors were predictive the social capital change at 98.01 % (R2 = 0.9801) and, 3) guidelines of management for strengthening on sustainable community, in terms of human capital that leaders of community discuss problems collaborative thinking solutions to enhance quality of life in the community. Institution capital was grouping to provide advice and set policy for the co-existence of all people in the community to participate,especially in the field of traditional occupations self-sufficient, such as the village fund, cremation association fund, and cooperation group of rice mill community. Cultural and wisdom capitalswas the need of activities to relation of family that continually hold on Thai culture as Thai Songkran Festival that the descendants to keep respect of the ancestors. Natural resources and environment capital was management and joint conservation of natural resources. Establish a community volunteer group to maintain and clean water sources for consumption.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2557). ประชากรสูงอายุไทย: ปัจจุบันและอนาคต. เอกสารประมวลสถิติด้านสังคม 1/2558 (พฤศจิกายน). กรุงเทพฯ: ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมความมั่นคงของมนุษย์
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2550). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 10. นนทบุรี: ไทยเนรมิตกิจอินเตอร์ โปรเกรสซิฟ
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น
บุญทัน ดอกไธสง. (2551). การจัดการทุนมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ตะวัน
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช สาขาวิชาวิทยาการจัดการ. (2554). เอกสารประกอบการสอนชุดวิชาการบริหารจัดการชุมชนการศึกษา หน่วยที่ 8 - 15. นนทบุรี: คณะกรรมการผู้ผลิตชุดวิชาการบริหารจัดการชุมชนมหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
แม้นหมาย อรุณชัยพร. (2556). ทุนทางสังคมกับการขับเคลื่อนกลุ่มอาชีพชุมชน กรณีศึกษา: กลุ่มเพาะปลูกสมุนไพรบ้านดงบัง ตำบลดงขี้เหล็ก อำเภอเมือง จังหวัดปราจีนบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์การเมืองและการบริหาร มหาวิทยาลัยรามคำแหง
รัฐบาลไทย. (2559). ร่างกรอบยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 - 2579). เข้าถึงเมื่อ (25 กรกฎาคม 2560). เข้าถึงได้จาก (www.thaigov.go.th/uploads/document/66/2017/01/pdf/20year-may59.pdf)
วิสิทธิ์ ยิ้มแย้ม และอุษณากร ทาวะรมย์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลความเข้มแข็งของชุมชนหมู่บ้านเศรษฐกิจพอเพียงต้นแบบ อำเภอเกาะจันทร์ จังหวัดชลบุรี. วารสารวิชาการศิลปศาสตร์ประยุกต์. ปีที่ 11, ฉบับที่ 1, หน้า 39-50
สถาบันพระปกเกล้า. (2554). การศึกษาทุนทางสังคมเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. กรุงเทพมหานคร: ส เจริญ การพิมพ์
สุปราณี จันทร์สง, บุญทัน ดอกไธสง, สอาด บรรเจิดฤทธิ์ และบุญเรือง ศรีเหรัญ. (2558). การพัฒนาทุนทางสังคมเพื่อสร้างชุมชนเข้มแข็ง. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์. ปีที่ 10, ฉบับที่ 3, หน้า 273-283
สุปราณี จันทร์ส่ง, บุญทัน ดอกไธสง, สอาด บรรเจิดฤทธิ์ และบุญเรือง ศรีเหรัญ. (2558). นโยบายการพัฒนาทุนทางสังคมเพื่อสร้างชุมชนเข้มแข็ง. วารสารการเมืองการปกครอง. ปีที่ 6, ฉบับที่ 1, หน้า 313-327
สุพัตรา คงขำ. (2561). ทุนทางสังคมกับการบริหารจัดการชุมชนอย่างยั่งยืนกรณีศึกษา: ชุมชนบ้านบ่อนํ้าซับ หมู่ที่ 1 ตำบลขุนทะเล อำเภอลานสกา จังหวัดนครศรีธรรมราช. Veridian E-Journal, Silpakorn University. ปีที่ 11, ฉบับที่ 2, หน้า 1727-1743
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติสำนักนายกรัฐมนตรี. (2559). แผนพัฒนาเศรษฐกิจ และสังคมแหง่ ชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. ๒๕๖๐ - ๒๕๖๔. เขา้ ถึงเมื่อ (14 มกราคม 2562). เข้าถึงได้จาก (https://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422)
อภิชิต ดวงธิสาร และอนันต์ เกตุวงศ์. (2560). การจัดการเพื่อสร้างชุมชนเข้มแข็งภายใต้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง: กรณีสถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน จังหวัดชัยภูมิ. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์. ปีที่ 6, ฉบับที่ 2 (ฉบับพิเศษ), หน้า 347-358
Barbier, E. (1990). Economics, Natural-Resource Scarcity and Development. Journal of International Development. Vol. 2, Issue 4, p. 223. DOI: 10.1002/jid.3380020410
James, S. C. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. The American Journal of Sociology. Vol. 94, pp. S95-S120
Field, J. (2003). Social Capital. London and New York: Routledge
Krejcie, R. V. and Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. Vol. 30, Issue 3, pp. 607-610