เมืองอัจฉริยะ: การสังเคราะห์ความหมาย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสังเคราะห์ความหมายของเมืองอัจฉริยะ ซึ่งเมืองอัจฉริยะมิได้มีความหมายที่เกี่ยวข้องกับด้านวิทยาศาสตร์หรือเทคโนโลยีแต่เพียงเท่านั้น แต่ยังมีความหมายเกี่ยวข้องกับด้านสังคมศาสตร์และประเด็นอื่น ๆ ผลการสังเคราะห์พบว่าความหมายของเมืองอัจฉริยะสามารถจำแนกได้เป็น 6 กลุ่มคือ 1) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับเทคโนโลยี 2) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับโครงสร้างพื้นฐานพัฒนาเมือง 3) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับธรรมาภิบาล 4) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน 5) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับคุณภาพชีวิต และ 6) ความหมายที่ให้ความสำคัญกับการเพิ่มผลผลิต ดังนั้น จุดรวมกันของความหมายของการเป็นเมืองอัจฉริยะคือ การนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้ให้เข้ากับบริบทเชิงพื้นที่ เพื่อส่งเสริมการบริหารจัดการเมืองและการจัดบริการสาธารณะให้กับประชาชนอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์
References
เอกชัย สุมาลี. (2558). Smart City: การพัฒนาและปรับใช้ระบบ IT ในการบริหารจัดการเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
Adapa, S. (2018). Indian smart cities and cleaner production initiatives: Integrated framework and recommendations. Journal of Cleaner Production, 172, 3351-3366.
Ahvenniemi, H., Huovila, A., Pinto-Seppä, I., & Airaksinen, M. (2017). What are the differences between sustainable and smart cities?. Cities, 60(1), 234-245.
Albono, V., Berardi, U., & Dangelico, R. M. (2015). Smart Cities: Definitions, Dimensions, Performance, and Initiatives. Journal of Urban Technology, 22(1), 3-21.
Barrionuevo, J. M., Berrone, P., & Ricart, C. J. E. (2012). Smart Cities, Sustainable Progress: Opportunities for Urban Development. IESE Insight, (55)14, 50-57.
Batty, M., Axhausen, K. W., Giannotti, F., Pozdnoukhov, A., Bazzani, A., Wachowicz, M., Ouzounis, G., & Portugali, Y. (2012). Smart cites of the future. The European Physical Journal Special Topics, 214(1), 481-518.
Belissent, J., Mines, C., Radcliffe, E., & Darashkevich, Y. (2010). Getting Clever About Smart Cities: New Opportunities Require New Business Models. Cambridge: Forrester.
Bright, J. (1995). The Smart City: Communication Utopia or Future Reality?. Telecommunications, 29(9), 175-181.
Chen, T. M. (2010). Smart Grids, Smart Cities Need Better Networks. IEEE Network, 24, 22–23.
Eger, J. M. (2009). Smart growth, Smart cities, and the crisis at the pump a worldwide phenomenon. The Journal of E-Government Policy and Regulation, 32(1), 47-53.
Giffinger, R., Ferner, C., Kramar, H., Meijers, E., & Pichler, M. N. (2007). Smart Cities: Ranking of European medium-sized cities. Austria: Centre of Regional Science Vienna University of Technology.
Hall, R. E., Bowerman, B., Braverman, J., Taylor, J., Todosow, H., & Von Wimmersperg, U. (2000). The vision of a smart city. Upton, NY: Brookhaven National Lab.
Hardoy, J. E., Mitlin, D., & Satterthwaite, D. (2013). Environmental Problems in an Urbanizing World. New York: Routledge.
Harrison, C., Eckman, B., Hamilton, R., Hartswick, P., Kalagnanam, J., Paraszczak, J., & Williams, P. (2010). Foundations for Smarter Cities. IBM Journal of Research and Development, 54(4), 1-16.
Hernandez-Munoz, J. M., Vercher, J. B., Munoz, L., Galache, J. A., Presser, M., Gomez, L. A., & Pettersson, J. (2011). Smart cities at the forefront of the future internet. In J. Domingue et al. (Eds), The future internet assembly (pp. 447-462). Berlin: Heidelberg Springer.
International Telecommunication Union. (2014). Smart sustainable cities: An analysis of definitions. Retrieved from https://www.itu.int/en/ITUT/focusgroups/ssc/Documents/Approved_Deliverables/TR-Definitions.docx.
Ishida, T. (2002). Digital City Kyoto. Communications of the ACM, 45(7), 78–81.
Komninos, N. (2011). Intelligent Cities: Variable Geometries of Spatial Intelligence. Intelligent Buildings International, 3(3), 172-188.
Komninos, N., Pallot, M., & Schaffers, H. (2013). Smart Cities and the Future Internet in Europe. Journal of the Knowledge Economy, 4(2), 119-134.
Kourtit, K., Kijkamp, P., & Arribas, D. (2012). Smart cities in perspective: A comparative European study by mean of self-organizing maps. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 25(2), 229-246.
Lara, A. P., Costa, E. M. D., Furlani, T. Z., & Yigitcanlar, T. (2016). Smartness that matters: towards a comprehensive and human-centered characterization of smart cities. Journal of Open Innovation: Technology, Market, and Complexity, 2(8), 1-13.
Lee, J. H., Phaal, R., & Lee, S. H. (2013). An Integrated Service-device-technology Roadmap for Smart City Development. Technological Forecasting and Social Change, 80(2), 286-306.
Marsal-Llacuna, M. L., Colomer-Llinàs, J., & Meléndez-Frigola, J. (2015). Lessons in urban monitoring taken from sustainable and livable cities to better address the Smart Cities initiative. Technological Forecasting and Social Change, 90, 611-622.
Meijer, A., & Bolivar, M. P. R. (2015). Governing the smart city: a review of the literature on smart urban governance. International Review of Administrative Sciences, 82(2), 392-408.
Nam, T., & Pardo, T. A. (2011). Conceptualizing smart city with dimensions of technology, people, and institutions. In Proceeding 12th Conference on Digital Government Research, College Park: MD.
Nijkamp, P., Lombardi, P., Giordano, S., Caragliu, A., Del Bo, C., Deakin, M., & Kourtir, K. (2011). An advanced triple-helix network model for smart cities performance. Research Memorandum, 45, 1-22.
Partridge, H. L. (2004). Developing a human perspective to the digital divide in the smart city. In Proceeding on ALIA 2004 Biennial Conference: Challenging ideas, Australia: Gold Coast.
Paskaleva, K. A. (2009). Enabling the smart city: The progress of city E-governance in Europe. International Journal of Innovation and Regional Development, 1(4), 405-422.
Piro, G., Cianci, I., Grieco, L. A., Boggia, G., & Camarda, P. (2014). Information centric services in smart cities. Journal of Systems and Software, 88(1), 169-188.
Seta, F., Sen, J., Biswas, A., & Khare, A. (2017). From Poverty, Inequality to Smart City: Proceedings of the National Conference on Sustainable Built Environment 2015. Singapore: Springer.
Schuler, D. (2002). Digital Cities and Digital Citizens. In M. Tanabe, van den Besselaar P., T. Ishida. (Eds), Digital Cities II: Computational and Sociological Approaches: Second Kyoto Workshop on Digital Cities, Kyoto, Japan, October 18-20, 2001. Revised Papers (Lecture Notes in Computer Science, 2362) (pp. 71-85). Berlin, Heidelberg: Springer.
Thuzar, M. (2011). Urbanization in South East Asia: Developing Smart Cities for the Future?. Regional Outlook. Singapore: Yusof Ishak Institute.
Toppeta, D. (2010). The Smart City Vision: How Innovation and ICT Can Build Smart, “Livable”, Sustainable Cities. Retrieved from https://www.scribd.com/document/306968058/Toppeta-Report-005-2010
Townsend, A. M. (2013). Smart Cities: Big Data, Civic Hackers, and the Quest for a New Utopia. Review of the literature. Sustainable Cities and Society, 45, 348-365.
United Nations. (2011). World Urbanization Prospects: The 2011 Revision. Retrieved from https://www.un.org/en/development/desa/population/ publications/pdf/urbanization/WUP2011_Report.pdf
United Nations. (2015). World Urbanization Prospects. The 2014 Revision. Retrieved from https://population.un.org/wup/publications/files/wup2014-report.pdf
Washburn, D., Sindhu, U., Balaouras, S., Dines, R. A., Hayes, N. M., & Nelson, L. E. (2010). Helping CIOs Understand ‘Smart City’ Initiatives: Defining the Smart City, its Drivers, and the Role of the CIO. Cambridge, MA: Forrester Research, Inc.
Yigitcanlar, T. (2016). Technology and the city: Systems, applications and implications. New York: Routledge.
Yigitcanlar, T., Han, H., Kamruzzaman, M., Ioppolo, G., & Sabatini-Marques, J. (2019). The making of smart cities: Are Songdo, Masdar, Amsterdam, San Francisco and Brisbane the best we could build?. Land Use Policy, 88(1), 104-187.
Zhao, J. (2011). Towards sustainable cities in China: Analysis and assessment of some Chinese cities in 2008. New York: Springer.