แนวนโยบายแห่งรัฐอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนา : รูปแบบและกระบวนการจัดการศึกษาคณะสงฆ์เพื่อรองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย

Main Article Content

พระครู ศรีปริยัติวิสุทธิ์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวนโยบายแห่งรัฐอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนารองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย ศึกษากระบวนการจัดการศึกษาคณะสงฆ์เพื่อรองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย และวิเคราะห์รูปแบบและกระบวนการจัดการศึกษาคณะสงฆ์รองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย  วิธีการวิจัยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 25 รูปหรือคน เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลแบบอรรถาธิบายและพรรณนา


ผลการวิจัยพบว่า 1) แนวนโยบายแห่งรัฐอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาเพื่อรองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย ได้แก่ (1) การจัดการศึกษาให้เกิดการพัฒนาผู้เรียน จัดการเรียนการสอน ซึ่งเน้นการปฏิบัติกรรมฐาน (2) การจัดการศึกษาของคณะสงฆ์มีหลักสูตรและการวัดผลประเมินผล ภายใต้ควบคุมการกำกับดูแลของมหาเถรสมาคม 2) กระบวนการจัดการศึกษาคณะสงฆ์เพื่อรองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย ตามกระบวนการไตรสิกขา  ได้แก่ (1) ศีล ความประพฤติ ความรับผิดชอบ ความเสียสละ ความกตัญญู การตรงต่อเวลา การมีระเบียบวินัย (2) จิตใจ ความตั้งมั่น ตั้งใจ เอาใจใส่ มีใจจดจ่อ อย่างมีสมาธิ (3) ปัญญา การจัดการความรู้ การคิดวิเคราะห์ 3) วิเคราะห์รูปแบบและกระบวนการจัดการศึกษาคณะสงฆ์รองรับงานวัดพัฒนาสังคมไทย ได้แก่  (1) การจัดการศึกษาในส่วนเบื้องต้น (2) การจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกธรรม (3) การจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกบาลี (4) การจัดการศึกษาพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ และ (5) การจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษา พัฒนาการศึกษาของคณะสงฆ์ให้มีความก้าวหน้าและสอดคล้องต่อความต้องการของสังคม

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กรมศาสนา กระทรวงวัฒนธรรม. (2554). แนวทางการดำเนินงานโครงการศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ปีงบประมาณ 2554. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2540). ธรรมนูญชีวิตพุทธจริยธรรมเพื่อชีวิตที่ดีงาม. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.

พระมหาวิศิต ธีรวํโส. (2562). การพัฒนาสมรรถนะของพระสังฆาธิการในจังหวัดสุรินทร์. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 4(1), 169-180.

พระสมุห์โอภาส โอภาโส (ศิริกิตติกุล). (2562). การบริหารกิจการคณะสงฆ์ : มิติว่าด้วยเรื่องการจัดการศึกษาคณะสงฆ์ไทย. อยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2557). การจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิจารณ์ พานิช. (2555). การเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

สมศักดิ์ บุญปู่. (2558). การพัฒนาการศึกษาคณะสงฆ์ไทย. อยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

อมรรัตน์ ไชยตะมาตย์. (2562). การพัฒนารูปแบบการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 4(1), 29-44.

อัญญรัตน์ นาเมือง. (2553). การปฏิรูปการศึกษาของประเทศไทย, วารสาร มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 2,(2), 112 – 121.

อินถา ศิริวรรณ และ นิเวศน์ วงศ์สุวรรณ. (2558). การศึกษาแนวทางพัฒนาการศึกษาของคณะสงฆ์. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ. 2(2), 10-23.

Romine, S. (1975). Student and Faculty Perceptions of an Effective University Instructional Climates. The Journal of Education Research. 68(4), 139-143.