ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา

Main Article Content

นิสรา ใจซื่อ
วัชระวินภ์ คำเขียว

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา 2) เพื่อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาความความสำเร็จด้านการบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ในการวิจัยผู้วิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed- method research) โดยการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) โดยมีกลุ่มตัวอย่างทั้งสิ้น 382 คน และใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) กับผู้ให้ข้อมูลที่สำคัญ (Key Informants) จำนวน 12 คน และจัดทำสนทนากลุ่ม (Focus Group) กับกลุ่มผู้เกี่ยวข้องกับการบริหารงานขององค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จำนวน 9 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้สถิติ การถดถอยพหุคูณ


        ผลการศึกษา พบว่า 1) ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ได้แก่ ปัจจัยด้านวิสัยทัศน์การพัฒนาท้องถิ่น ปัจจัยด้านภาวะผู้นำ ปัจจัยด้านความรับผิดชอบของบุคลากรในองค์การ  ปัจจัยด้านการทำงานเป็นทีม ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วมของภาคประชาชน ปัจจัยด้านการมีส่วนร่วมขององค์การภาครัฐ และปัจจัยด้านการมีส่วนร่วมขององค์การภาคเอกชน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับ .01 ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) 2) แนวทางการพัฒนาความสำเร็จด้านการบริหารขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษา องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ จังหวัด พระนครศรีอยุธยา ได้แก่ (1) ด้านการบริหารองค์การ องค์การควรเพิ่มด้านการนำเทคโนโลยีต่างๆ มาช่วยในการจัดการองค์การ (2) องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้ มีแนวปฏิบัติการดำเนินการในโครงการหรือกิจกรรมต่างๆ ที่ดี และมีการประเมินผลและติดตามผลอย่างต่อเนื่อง ควรเพิ่มด้านการรวบรวมองค์ความรู้ต่างๆ ขององค์การ จะทำให้การพัฒนาต่อในการนำความรู้ต่างๆ ขององค์การมาสร้างสรรค์ ผลงานนวัตกรรมใหม่ๆ ขององค์การอย่างต่อเนื่อง

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

นันท์ธนัชชา พ่วงพันสี. (2557). ประสิทธิผลการบริหารขององค์การบริหารส่วนตำบลศาลาครุ อำเภอหนองเสือจังหวัดปทุมธานี (ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, ปทุมธานี.

เนตร์พัณณา ยาวิราช. (2556). การจัดการเปลี่ยนแปลงและการพัฒนาองค์การ. กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล กรุ๊ป.

พรทิพย์ บัวหลวง. (2560). การใช้หลักธรรมาภิบาลในการบริหารงานเทศบาลตำบลคูขวาง อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, ปทุมธานี.

มุทุดา แก่นสุวรรณ. (2561). แนวทางการบริหารจัดการที่ดีขององค์การบริหารส่วนตำบลกลุ่มจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน (จังหวัดสกลนคร นครพนม และมุกดาหาร) (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, มหาสารคาม.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ สำนักบริหารการเปลี่ยนแปลงและนวัตกรรม. (2555). หลักธรรมาภิบาลของการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี (Good Governance). กรุงเทพฯ: คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.

สํานักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง พ.ศ. 2560 – 2564. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/download/plan12/สรุปสาระสำคัญแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังแห่งชาติฉบับที่12.pdf

สํานักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหงชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ. 2566 – 2570. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/article_attach/article_file_20230307173518.pdf

องค์การบริหารส่วนตำบลรางจรเข้. (ม.ป.ป.). ข้อมูลทั่วไป. สืบค้นจาก http://rangjorrakea.go.th/viewpage.php?page_id=2

อาภรณ์ ภู่วิทยพันธุ์. (2551). Behavioral Competency Dictionary (พจนานุกรม พฤติกรรมความสามารถ). กรุงเทพฯ: เอช อาร์ เซ็นเตอร์.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970) Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.