การรับรู้และการถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับเกษตรทฤษฎีใหม่ระหว่างเกษตรกรที่ปฏิบัติและไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ในตำบลแม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่

Main Article Content

จันทรรัตน์ เชื้อเมืองพาน
กรวรรณ กฤตวรกาญจน์
ขวัญฟ้า ศรีประพันธ์

บทคัดย่อ

          การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้และการถ่ายทอดความรู้ด้านเกษตรทฤษฎีใหม่ และศึกษาแนวโน้มต่อการตัดสินใจปฏิบัติเกษตรทฤษฎีใหม่ในอนาคตของเกษตรกรตำบลแม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ การเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการสัมภาษณ์แบบเจาะลึกกับตัวแทนเจ้าหน้าที่รัฐ 2 คน และเกษตรกรที่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ จำนวน 4 ราย และการเก็บข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้แบบสอบถามแบบมีโครงสร้างจากเกษตรกรที่ปฏิบัติและไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ กลุ่มละ 55 ราย รวมทั้งสิ้น 110 ราย โดยการสุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอ้างอิง
          ผลการศึกษา พบว่า ระดับของการรับรู้เกี่ยวกับเกษตรทฤษฎีใหม่ของเกษตรกรที่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่อยู่ในระดับเข้าใจที่สูงกว่าเกษตรกรที่ไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ โดยแหล่งของการรับรู้ข้อมูลของเกษตรกรทั้ง 2 กลุ่ม คือ แหล่งสื่อบุคคลเป็นสำคัญ โดยเฉพาะผู้นำชุมชน และผู้นำเกษตรกร เกษตรกรทั้งสองกลุ่มมีโอกาสพบปะพูดคุยเพื่อแลกเปลี่ยนข้อมูลกันได้ทุกวัน โดยเฉพาะเกษตรกรที่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่มีการสื่อสารกันภายในกลุ่ม โดยนำความรู้ที่ได้มาแลกเปลี่ยนกับบุคคลอื่น โดยเฉพาะญาติ กลุ่มเกษตรกร และคนในชุมชน อย่างไรก็ดี วิธีการสื่อสารของเกษตรกรที่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ จะให้แกนนำและเกษตรกรที่ประสบความสำเร็จเปิดรับความรู้จากหลากหลายแหล่งข้อมูลแล้วนำไปวิเคราะห์ ทดลองก่อนนำมาขยายผลให้กับสมาชิกกลุ่ม นอกจากนี้ยังมีเกษตรกรที่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่มีความตั้งใจขยายพื้นที่การเกษตรเพื่อทำเกษตรทฤษฎีใหม่เพิ่มขึ้นร้อยละ 40 ขณะที่เกษตรกรที่ไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ มีแนวโน้มในการขยายพื้นที่และปฏิบัติตามแนวทางเกษตร   ทฤษฎีใหม่เพิ่มขึ้นร้อยละ 85.45 สำหรับปัจจัยที่มีผลต่อการไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่เนื่องจากเกษตรกรเล็งเห็นว่าพื้นที่การเกษตรไม่เหมาะต่อการทำเกษตรทฤษฎีใหม่ ทั้งนี้เป็นเพราะเกษตรกรที่ไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ยังขาดความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องต่อหลักการเกษตรทฤษฎีใหม่จึงยังไม่สามารถนำไปปฏิบัติได้

Article Details

How to Cite
เชื้อเมืองพาน จ., กฤตวรกาญจน์ ก., & ศรีประพันธ์ ข. (2024). การรับรู้และการถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับเกษตรทฤษฎีใหม่ระหว่างเกษตรกรที่ปฏิบัติและไม่ปฏิบัติตามเกษตรทฤษฎีใหม่ในตำบลแม่แฝกใหม่ อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 7(4), 238–254. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/SASAJ/article/view/270714
บท
บทความวิจัย

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2548). ก้าวต่อไปของการสื่อสารเพื่อพัฒนาชุมชน. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย. กรุงเทพฯ: ซีโน ดีไซน์.

คลังข้อมูลการวิจัยการเกษตรไทย. (2564). แผนพัฒนาการเกษตรในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: กระทรวงเกษตรและสหกรณ์.

ชนิกา เจริญวงษ์. (2542). บทสำรวจความคิดความเข้าใจและการปฏิบัติตามแนวทฤษฎีใหม่. ใน การสัมมนาวิชาการประจำปี 2542 เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียง ณ โรงแรมแอมบาสเดอร์ซิตี้ จอมเทียน พัทยา (น. 1-24). กรุงเทพฯ: คณะพัฒนาการเศรษฐกิจ สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

ชยุต อินทร์พรหม (2561). เศรษฐกิจพอเพียงกับเกษตรทฤษฎีใหม่ประยุกต์ทำนา 1 ไร่ ได้ 1 แสน. วารสารพัฒนาสังคม, 20(2), 1-15.

นิธิพัฒน์ ชารี (2562). การศึกษาการประยุกต์ใช้เกษตรทฤษฎีใหม่ของเกษตรกรจังหวัด สกลนคร เพชรบุรี และฉะเชิงเทรา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหิดล, นครปฐม.

มูลนิธิชัยพัฒนา. (2559). ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. สืบค้นจาก www.chaipat.or.th/publication/publish-document/sufficiency-economy.html

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม. สืบค้นจาก https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=develop_issue

สำนักงานเศรษฐกิจการเกษตร. (2566). ภาวะเศรษฐกิจสังคมครัวเรือนและแรงงานเกษตร. สืบค้นจาก https://www.oae.go.th/assets/portals/1/files/socio

สุเมธ ตันติเวชกุล. (2543). ใต้เบื้องพระยุคลบาท (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: มติชน.

อดิเรก แก้วสุมาลี. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อการทำเกษตรทฤษฎีใหม่ของเกษตรกรในพื้นที่ภาคตะวันออก. กรุงเทพฯ: วิทยาลัยการทัพบก.