รูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี และ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยแห่งความสำเร็จของจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี เป็นการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพ พื้นที่ในการศึกษา คือ กลุ่มวิสาหกิจชุมชนกินข้าวเซาเฮือน ซะซอมโฮมสเตย์ อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเชิงปริมาณ ได้แก่ แบบสอบถาม เพื่อเก็บข้อมูลจากตัวแทนกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกินข้าวเซาเฮือนซะซอมโฮมสเตย์ จำนวน 80 ราย โดยใช้วิธีคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้วิธีวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนา เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเชิงคุณภาพ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเพื่อเก็บข้อมูลเชิงลึกจากกลุ่มเป้าหมาย คือ ตัวแทนกลุ่มวิสาหกิจชุมชนกินข้าวเซาเฮือนซะซอมโฮมสเตย์ ตัวแทนองค์กรภาครัฐ และภาคเอกชนด้านการท่องเที่ยว จำนวน 20 ราย โดยใช้วิธีคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเฉพาะเจาะจง ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา
          ผลการศึกษา พบว่า 1) รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มวิสาหกิจชุมชน จังหวัดอุบลราชธานี ด้านนวัตกรรมโฮมสเตย์ ในภาพรวมทุกด้านอยู่ในระดับมาก (= 3.82) ด้านเกณฑ์ตัวชี้วัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ในภาพรวมทุกด้านอยู่ในระดับมาก (= 3.84) บริบทของชุมชนมีความโดดเด่นทางการท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติ และเชิงวัฒนธรรม ภูมิปัญญาท้องถิ่นอีสาน 2) การวิเคราะห์ปัจจัยแห่งความสำเร็จการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์โดยชุมชน พบว่า จุดแข็ง คือ ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติ ที่สามารถจัดกิจกรรมรองรับนักท่องเที่ยวได้อย่างหลากหลาย จุดอ่อน คือทักษะด้านภาษาของคนในชุมชน และขาดการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการเก็บข้อมูลและพัฒนาการตลาดออนไลน์ โอกาส คือ หน่วยงานทั้งภาครัฐและภาคเอกชน และหน่วยงานท้องถิ่นสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง และอุปสรรค คือ ด้านสาธารณูปโภคพื้นฐาน ดังนั้นในการพัฒนาเพื่อให้เกิดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์โดยชุมชนนั้น ต้องเกิดจากความร่วมมือของชุมชนในการปฏิบัติตามนโยบาย ร่วมกันขับเคลื่อนและสร้างนวัตกรรมใหม่ๆ โดยเฉพาะการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้งานเพื่อตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยวให้มีคุณภาพที่ดียิ่งขึ้น