ปัจจัยคุณภาพบริการที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนลุ่มน้ำภาคตะวันออก จังหวัดปราจีนบุรีและจังหวัดสระแก้ว

Main Article Content

ชัยณรงค์ ศรีรักษ์
ปัทถาพร สุขใจ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการท่องเที่ยวของนักท่องเที่ยว และเพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบปัจจัยคุณภาพบริการที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวใน   แหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชน จังหวัดปราจีนบุรีและจังหวัดสระแก้ว โดยวิธีวิจัยเชิงปริมาณ   เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่พัฒนาขึ้นกับกลุ่มตัวอย่างที่ได้จากการสุ่มแบบบังเอิญจากนักท่องเที่ยวที่เข้าไปท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชน จำนวน 4 แห่ง จำนวน 400 ตัวอย่าง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ และการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ


ผลการศึกษาพบว่า 1) นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เดินทางในวันหยุดสุดสัปดาห์เพื่อท่องเที่ยวและพักผ่อน ตัดสินใจเลือกแหล่งท่องเที่ยวจากชื่อเสียง ความเป็นมิตรของคนในท้องถิ่น และทัศนียภาพที่สวยงาม ค้นหาข้อมูลแหล่งท่องเที่ยวจากเว็บไซต์ ให้ความสนใจกับวิถีชีวิตชุมชน และบรรยากาศที่เงียบสงบ และ 2) องค์ประกอบปัจจัยคุณภาพบริการที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวในแหล่งการท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชน พื้นที่ลุ่มน้ำภาคตะวันออก ประกอบด้วย 10 องค์ประกอบ และ องค์ประกอบย่อย 38 องค์ประกอบ โดยแต่ละองค์ประกอบอธิบายความแปรปรวนได้ร้อยละ 14.578, 11.148, 10.025, 9.589, 9.020, 8.160, 7.430, 5.670, 4.252 และ 3.745 ตามลำดับ โดยองค์ประกอบปัจจัยคุณภาพบริการสามารถพยากรณ์ความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวในแหล่งการท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนพื้นที่ลุ่มน้ำจังหวัดภาคตะวันออกได้ร้อยละ 62.8 (R2 = 0. 628) 

Article Details

How to Cite
ศรีรักษ์ ช., & สุขใจ ป. (2025). ปัจจัยคุณภาพบริการที่มีผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศชุมชนลุ่มน้ำภาคตะวันออก จังหวัดปราจีนบุรีและจังหวัดสระแก้ว. วารสารวิชาการวิทยาลัยบริหารศาสตร์, 8(1), 203–219. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/SASAJ/article/view/270887
บท
บทความวิจัย

References

กนกพัชร วงศ์อินทร์อยู่, สมพล สุขเจริญพงษ์, และ ศานติ ดิฐสถาพรเจริญ. (2558). การพัฒนาศูนย์ท่องเที่ยวเชิงนิเวศบนฐานทุนชุมชนแบบมีส่วนร่วมตามแนวทางเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในอุตสาหกรรมปลาสวยงาม. วารสาร RMUTT Global Business and Economics Review, 10(2), 171–184.

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). สถานการณ์การท่องเที่ยวเดือนกันยายน พ.ศ. 2562. สืบค้นจาก https://www.mots.go.th/download/article/article_20191022143343.pdf

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2564). รายงานประจำปี 2564 การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. สืบค้นจาก https://api.tat.or.th/upload/live/about_tat/

นุชนารถ รัตนสุวงศ์ชัย, ศุศราภรณ์ แต่งตั้งลำ, และ ภูริวัจนน์ เดชอุ่ม. (2566). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของนักท่องเที่ยวชาวไทยในจังหวัดชัยนาท สิงห์บุรี และลพบุรี. วารสารวิชาการการท่องเที่ยวไทยนานาชาติ, 19(1), 37-73.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

วันเพ็ญ สุวรรณประทีป. (2555). แนวทางในการพัฒนาโครงข่ายคมนาคมขนส่งทางบกเพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว กรณีศึกษากลุ่มประเทศ CLMV (รายงานการศึกษาหลักสูตรประกาศนียบัตรชั้นสูง การบริหารงานภาครัฐและกฎหมายมหาชน). กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

สำนักงบประมาณของรัฐสภา. (2564). ข้อเสนอแนวทางการส่งเสริมท่องเที่ยวเมืองรองเพื่อกระจายรายได้จากการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา คณะกรรมการนโยบายการท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 2 (พ.ศ. 2560–2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์ องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2563). รายงานสถิติการท่องเที่ยว ปี 2563. กระทรวงดิจิทัลเพื่อ เศรษฐกิจและสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.

สุพัตรา จึงตระกูล, และ สถาพร มงคลศรีสวัสดิ์. (2562). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์บนต้นทุนทางวัฒนธรรมกรณีศึกษา: โฮงมูนมังเมืองขอนแก่น ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 19(1), 45-54.

อัจฌิรา ทิวะสิงห์, พิมพิกา ทองรมย์, พิมอร แก้วแดง, ฐิญาภา เสถียรคมสรไกร, และ พนัส สืบยุบล. (2562). พฤติกรรมการตัดสินใจท่องเที่ยวและการใช้สื่อออนไลน์ของนักท่องเที่ยวไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ, 13(3), 100-107.

อินโฟเสิร์ช. (2564). โครงการศึกษาพฤติกรรมการเดินทางท่องเที่ยวเมืองรองของนักท่องเที่ยวชาวไทย (รายงานวิจัย). กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

Chitty, B., Ward, S., & Chua, C. (2007). An application of the ECSI model as a predictor of satisfaction and loyalty for backpacker hostels. Marketing Intelligence and Planning, 25(6), 563–580.

Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., & Berry, L. L. (1988). SERVQUAL: a multiple-item scale for measuring consumer perceptions of service quality. Journal of Retailing, 64(1), 12-40.

Richards, G. (2010). Creative Tourism and Local Development [PDF file]. Retrieved from https://www.academia.edu/4386384/Creative_Tourism_and_Local_Development.

Sellick, M. C. (2008). Discovery, Connection, Nostalgia Key Travel Motives Within the Senior Market. Journal of Travel & Tourism Marketing, 17(1), 55-71.

Sriruk, C. (2020). Survey of Local Wisdom Heritage and Evaluation of Participatory Tourism Potential of Non Tun Community, Nong Bua Lamphu. Journal of International and Thai Tourism, 16(2), 22-42.

Tourism Western Australia. (2008). Five A’s of Tourism. Retrieved from http://www.tourism.wa.gov.au/jumpstartguide/pdf/Quickstart_five%20A's%20of%20TourismLOW.pdf.

Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory statistics (2nd ed.). New York, NY: Harper & Row.