การนำนโยบาย “สมาร์ต ซิตี้” ไปปฏิบัติ กรณีของโครงการมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เมืองอัจฉริยะ

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) กระบวนการนำนโยบายสมาร์ต ซิตี้ ไปปฏิบัติของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เมืองอัจฉริยะ  ความเป็นเลิศที่ยั่งยืนสู่ชุมชน และผลลัพธ์ 7 ด้านอัจฉริยะ ได้แก่ สิ่งแวดล้อม พลังงาน พลเมือง การคมนาคม เศรษฐกิจ และการบริหารงาน 2) ปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จในการนำนโยบายสมาร์ต ซิตี้ ไปปฏิบัติของโครงการมหาวิทยาลัยเชียงใหม่เมืองอัจฉริยะ โดยสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง จำนวน 31 คน ได้แก่ ผู้กำหนดนโยบาย ผู้บริหารในมหาวิทยาลัย รองอธิการบดีและผู้อำนวยการจากส่วนงานวิชาการ พนักงานผู้ปฏิบัติและนักศึกษาในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และนายกเทศมนตรีจากโครงการสมาร์ต ซิตี้อื่น

ผลการวิจัย 1) ผลการศึกษากระบวนการนำนโยบายไปปฏิบัติเป็นไปใน 3 ขั้นตอน คือ ขั้นเริ่มต้น: ได้แปลงนโยบายยึดบริบทและภารกิจตนเอง กำหนดนโยบายและวางแผน บรรจุวาระการพัฒนาสมาร์ตซิตี้ในแผนแม่บท จัดองค์กรและตั้งศูนย์บริหารจัดการเมืองอัจฉริยะ และกระจายทรัพยากรที่เพียงพอและอำนาจให้รองอธิการบดีลงมามีส่วนร่วม ขั้นการปฏิบัติ:  มีโครงสร้างองค์การเข้มแข็ง ระบบคัดคน วัฒนธรรมและสภาพแวดล้อมที่ดี มีการกำหนดขั้นตอนมอบหมายงาน ประเมินผลที่ชัดเจน ผู้ปฏิบัติงานมีคุณภาพ เจตจำนงที่ดีร่วมกับ ผู้นำ ๆ เข้มแข็ง มีภาวะผู้นำและความสามารถสูง การประสานงานความร่วมมือและทีมเวิร์คสูง และขั้นผลลัพธ์: ครบองค์ประกอบของสมาร์ต ซิตี้ เกิดผลลัพธ์เป็นรูปธรรมในบางด้านที่เปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น โดยเฉพาะด้านสิ่งแวดล้อม พลังงาน การคมนาคมและการดำรงชีวิต เช่น การจัดการของเสียเป็นศูนย์ ลดการปล่อยคาร์บอน ผลิตพลังงานสะอาดใช้ นำเทคโนโลยีดิจิทัลและข้อมูลมาใช้ต่อเนื่อง ในบางด้านยังคงพัฒนาต่อไป 2) ปัจจัยสู่ความสำเร็จในกระบวนการนำนโยบายไปปฏิบัติ แบ่งเป็นปัจจัยภายใน ได้แก่ ผู้นำที่มีวิสัยทัศน์ ความมุ่งมั่นและกรอบแนวคิดสมาร์ต ซิตี้ บุคลากรผู้ปฏิบัติงานและนักศึกษา กระบวนการนำนโยบายไปปฏิบัติที่ดี ข้อมูลและโครงสร้างพื้นฐานและเทคโนโลยี และปัจจัยภายนอก ได้แก่ โครงสร้างองค์กร งบประมาณ เจตจำนงที่ดี การมีส่วนร่วมของนักศึกษาและการประชาสัมพันธ์